Belangrijkste financiële ratio's voor productiebedrijven

Een productiebedrijf vereist efficiënt gebruik van inventaris, apparatuur en personeel om zijn producten te ontwikkelen. Een bedrijf gebruikt de volgende financiële ratio's om haar bedrijf te evalueren. Deze ratio's kunnen ook worden gebruikt om de geschiktheid van bewerkingen te meten en om te bepalen hoe goed het productieproces verloopt. Deze financiële ratio's zijn even nuttig voor een belegger die een beter inzicht in een productiebedrijf wenst te krijgen.

Omloopsnelheid van de voorraad

De voorraadomzetratio meet de effectiviteit van het productieproces van een bedrijf. Deze verhouding geeft aan hoe vaak een bedrijf zijn voorraad verkoopt en vervangt gedurende een specifieke periode. Het wordt gemeten door de kosten van verkochte goederen te delen door het gemiddelde saldo in voorraad.

Bedrijven kunnen deze verhouding gebruiken om betere beslissingen te nemen over hun prijzen, productie, marketing en nieuwe voorraadorders.

Een belegger moet waakzaam zijn voor een hoge omzetverhouding, omdat een lage berekening een indicatie is dat een productiebedrijf te veel voorraad aanhoudt. Hierdoor loopt de productie-entiteit een groter risico op voorraadveroudering of diefstal van bedrijfseigendommen.

Onderhoudskosten tot totale kosten

Een productiebedrijf kan apparatuur of machines gebruiken tijdens het productieproces van zijn goederen. Een kritische meting van de duurzaamheid van langetermijnactiviteiten is het vergelijken van reparatie- en onderhoudskosten met totale kosten.

Een laag percentage reparatiekosten duidt op een van twee dingen. Ten eerste beschikt een bedrijf over duurzame vaste activa die niet veel doorlopend onderhoud vereisen. Ten tweede kan een bedrijf ervoor kiezen om apparatuur eenvoudig te vervangen door nieuwere, betrouwbaardere zware machines. In beide gevallen krijgt een belegger inzicht in de langetermijnplanning van het management om beschikbare technologie te implementeren.

Omzet per werknemer ratio

Het delen van de totale omzet van een productiebedrijf door het aantal medewerkers genereert de verdiende omzet per medewerker. Een belegger gebruikt de berekening om de technologische efficiëntie van een entiteit te bepalen.

Het personeelsverloop beïnvloedt de omzet van een bedrijf per werknemer.

Twee productiebedrijven verdienden bijvoorbeeld elk $ 10 miljoen aan inkomsten. Het ene productiebedrijf heeft echter 50 werknemers, terwijl het andere 20. Ervan uitgaande dat ze vergelijkbare goederen produceren, is het bedrijf met 50 werknemers mogelijk inefficiënt. Als alternatief maakt het bedrijf met 20 werknemers in theorie gebruik van efficiëntere technologieën met grotere mogelijkheden.

Voor een belegger is deze maatstaf belangrijk, omdat het bedrijf met 20 werknemers op de lange termijn financieel beter wordt benut.

Belangrijkste leerpunten

• Productiebedrijven moeten hun inventaris, apparatuur en personeel efficiënt gebruiken om hun producten te ontwikkelen.
• Bedrijven gebruiken verschillende financiële ratio's om te bepalen hoe efficiënt ze echt zijn.
• Beleggers kunnen deze informatie gebruiken om te bepalen hoe waardevol bedrijven zijn voor investeringen.
• Financiële ratio's voor productiebedrijven zijn onder andere hoe goed ze de voorraad omdraaien, hun onderhoudskosten naar uitgaven en hun inkomsten per werknemer.

Totale productiekosten per eenheid minus materialen

Een productiebedrijf maakt veel kosten bij het ontwikkelen en produceren van een product. Hoewel de directe materialen van het product gemakkelijk traceerbaar zijn, zijn de vele andere factoren en kosten die in een goed passen niet zo gemakkelijk te identificeren. Daarom deelt deze financiële metriek de totale productiekosten, exclusief directe materialen, door het aantal geproduceerde eenheden. Een belegger kan dit cijfer gebruiken door te bepalen hoeveel overhead nodig is om een ​​goed te produceren en hoe efficiënt het proces van een bedrijf wordt vergeleken met andere entiteiten.

Productiekosten tot totale kosten

Een productiebedrijf maakt kosten tijdens het produceren van een product, evenals indirecte kosten die nodig zijn om het bedrijf te runnen. Vanuit het oogpunt van een belegger is het wenselijker om een ​​meerderheid van de kosten direct aan de productie te zien, in tegenstelling tot andere kosten, inclusief salarissen van de toezichthouder of de huur van gebouwen. Productiekosten ten opzichte van totale uitgaven is een financiële maatstaf die dit aandeel meet. Een hoger berekend resultaat geeft aan dat meer kosten kunnen worden toegeschreven aan kosten die direct nodig zijn om het product te produceren.

Rendement op netto-activa

Een productiebedrijf gebruikt zijn vaste activa - voornamelijk inventaris en apparatuur - om inkomsten te genereren. Om deze reden is een belangrijke financiële waardering een rendement op het nettovermogen.

Door het nettoresultaat van een fabriek te delen door het nettovermogen van de divisie, kan een productiebedrijf meten hoe succesvol delen van zijn bedrijf zijn activa gebruiken om winst voor het bedrijf te ontwikkelen.

Een belegger moet deze ratio gebruiken om de meest efficiënte productiebedrijven te bepalen.

Rendement op nettoactiva is ook verantwoordelijk voor de verplichtingen van een bedrijf.

Eenheid contributie marge

De contributiemarge-ratio wordt berekend door het verschil tussen de totale omzet en de totale variabele kosten te nemen en dit cijfer te delen door de totale omzet.

Producten die worden verkocht voor $ 1.000 met $ 300 variabele kosten hebben bijvoorbeeld een contributiemarge van 70% (($ 1.000 - $ 300) / $ 1.000). De ratio meet welk percentage van de omzet wordt toegeschreven aan het dekken van vaste kosten.

Een belegger kan deze ratio gebruiken om de veiligheid van een productiebedrijf te bepalen. Een productiebedrijf met een hoge contributiemarge heeft een gemakkelijkere tijd om vaste kosten te dekken en is minder riskant als een investering.