Belangrijke spelers in de financiële crisis van 2008: waar zijn ze nu?

Bekijk enkele van de belangrijkste spelers tijdens de financiële crisis van 2008 en de daaropvolgende meltdown om erachter te komen hoe het hen verging in de jaren na de crisis. Bekijk wat deze belangrijke spelers aan het doen waren toen de financiële markten bezweken aan chaos, en waar ze waren op de 10-jarige verjaardag van het evenement.

Minister van Financiën Henry Paulson

Tijdens het laatste jaar van de regering Bush had Henry "Hank" Paulson een enorme impact op het economisch beleid. Hij was CEO bij Goldman Sachs voorafgaand aan zijn stint bij de Treasury Department, die in 2006 begon. Een van zijn beroemde beslissingen als secretaris was om Lehman Brothers te laten falen, wat neerkwam op een beursdaling van bijna vijf procent. In zijn ijver om die fout niet te herhalen, hielp hij de bank redden door het Congres.

In 2011 richtte Paulson het Paulson Institute op, een centrum van de Universiteit van Chicago dat zich richt op milieu- en economisch beleid in de Verenigde Staten en China. Hij is de voorzitter van het instituut en hij is ook co-voorzitter van het Risky Business Project, dat de economische effecten van klimaatverandering onderzoekt.

Federal Reserve-voorzitter Ben Bernanke

Bernanke stond aan het roer van het leidende orgaan voor het maken van monetair beleid tijdens de financiële crisis en werd geconfronteerd met kwantitatieve versoepeling. Dit beleid behelsde het verlagen van de rentetarieven en het injecteren van meer geld in de economie om banken aan te moedigen om te lenen en consumenten om te besteden. Hoewel veel politici en economen zich zorgen maakten dat kwantitatieve versoepeling de inflatie en nieuwe zeepbellen zou stimuleren, loven sommigen, waaronder Nobelprijswinnende econoom Paul Krugman, de inspanningen van Bernanke, en staan ​​zelfs erop dat hij de crisis in toom hielp en een nog grotere financiële catastrofe verhinderde.

Vandaag de dag is Bernanke een vooraanstaand fellow bij de Brookings Institution, en blogt hij regelmatig en geeft hij analyse en commentaar op het economisch beleid.

NY Fed-voorzitter Timothy Geithner

Toen Lehman instortte, had Geithner de leiding over de machtigste tak van de Federal Reserve. Een paar maanden later werd hij minister van Financiën onder president Barack Obama. Aan de ene kant beschuldigde Wall Street hem als iemand die overreguleerde, terwijl aan de andere kant progressieve activisten hem zagen als een hulpmiddel van de banken. Tijdens zijn tijd bij Treasury was Geithner ook verwikkeld in een controverse over zijn verzuim om inkomstenbelasting van 2001 tot 2004 volledig te rapporteren en te betalen. Geithner verontschuldigde zich voor de fout en betaalde de openstaande schuld van de IRS.

Nu president van Warburg Pincus, een private equity-onderneming die Mariner Finance, een leningbedrijf per post, runt dat geld verdient met kortlopende leningen met een hoge rente.

Lehman Brothers CEO Richard Fuld

Als de laatste CEO van Lehman Brothers was de naam van Richard "Dick" Fuld synoniem met de financiële crisis. Hij stuurde Lehman in subprime hypotheken en maakte de investeringsbank een van de leiders in het verpakken van de schuld in obligaties die vervolgens werden verkocht aan beleggers. Terwijl andere banken werden gered, mocht Lehman falen, ondanks de pleidooien van Fuld voor beleidsmakers.

Fuld beweert dat hij nooit een gouden parachute ontving bij zijn uitgang uit Lehman, maar hij verdiende meer dan $ 466 miljoen tijdens zijn ambtstermijn. Vandaag heeft Fuld een rustig openbaar profiel, maar hij is het hoofd van Matrix Private Capital Group, een high-end vermogensbeheerbedrijf dat hij in 2016 heeft helpen vinden.

Morgan Stanley CEO John Mack

Nadat Lehman Brothers instortte, vreesde Mack dat Morgan Stanley de volgende zou zijn, en hij vocht met Paulson, Bernanke en Geithner zo veilig een reddingsoperatie, terwijl hij tegelijkertijd probeerde financiering te krijgen van investeerders in Japan en China. Uiteindelijk kwam hij op tegen de beleidsmakers en mocht Morgan Stanley een bankholdings worden, waardoor de weg werd vrijgemaakt voor meer liquiditeit en de mogelijkheid om deel uit te maken van het reddingsplan.

Mack trad in 2010 terug als CEO en gaf in 2012 afstand van zijn positie als voorzitter van de raad van bestuur. Onlangs is Mack als bestuurslid betrokken geweest bij fintech-bedrijven zoals LendingClub en Lantern Credit, waar hij voorzitter van de raad is.

Goldman Sachs CEO Lloyd Blankfein

Een andere investeringsbank die deelnam aan het verpakken van giftige hypotheekschuld in effecten, Goldman Sachs, onder leiding van Lloyd Blankfein, mocht zich omzetten in een bankholding en ontving $ 10 miljard aan overheidsfondsen, die het uiteindelijk terugbetaalde. In 2009 verontschuldigde Blankfein zich zelfs voor de rol van het bedrijf in de meltdown.

Blankfein is een van de weinige spelers in de crisis die zijn positie heeft behouden. Hij is CEO van Goldman Sachs gebleven, hoewel hij naar verwachting eind september met pensioen gaat ten gunste van David Solomon.

JPMorgan Chase CEO Jamie Dimon

Onder leiding van Dimon kocht JPMorgan Bear Stearns en Washington Mutual in een poging het stijgende tij van economische instabiliteit te keren. JPMorgan Chase nam miljoenen uit het TARP-programma van de Fed, hoewel Dimon er in latere jaren op stond dat het bedrijf het niet nodig had en ze kwamen alleen overeen om onder dwang van beleidsmakers verder te gaan.

Net als Blankfein is Dimon erin geslaagd de teugels van zijn bedrijf te behouden. JPMorgan doet het inderdaad goed, nadat hij zich heeft beziggehouden met juridische kwesties die voortvloeien uit aankopen in het crisis-tijdperk. Dimon is nog steeds CEO. Eerder in 2018 tekende hij voor nog eens vijf jaar.

Bank of America CEO Ken Lewis

Kort nadat beweerde dat de Bank of America niet geïnteresseerd was in grote overnames, was Lewis voorzitter van de overnames in crisisperioden van Countrywide Financial en Merrill Lynch. In de daaropvolgende maanden werd Lewis getransformeerd van een van de redders van de crisis - die in 2008 zelfs Banker of the Year ontving - in een van zijn schurken. Bank of America kromp bijna onder het gewicht van de verliezen door de acquisities en Lewis zelf werd onderzocht op de methoden die werden gebruikt om goedkeuring te krijgen voor de Merrill Lynch-deal.

Vandaag is Lewis grotendeels uit het oog van het publiek. Hij stemde ermee in om $ 10 miljoen te betalen om een ​​onderzoek door de staat New York te regelen en moest zelfs een van zijn multi-miljoen dollar huizen verkopen. Lewis heeft echter ook nog genoeg over om een ​​stoel te schenken aan zijn alma mater, Georgia State University.

President van S&P Kathleen Corbet

Terwijl andere ratingbureaus in de aanloop naar de crisis vergelijkbare praktijken volgden als Standard & Poor's, was Corbet het meest bekend bij de leiders van de bureaus. Time Magazine noemde haar een van de top 25 mensen die verantwoordelijk is voor de financiële crisis. Critici beweren dat Standard & Poor's een belangenconflict hadden bij het aannemen van betalingen van bedrijven om de risico's van hun producten te beoordelen.

Hoewel ze Standard & Poor's in schande achterliet - en het bedrijf later een boete van $ 1, 5 miljard moest betalen aan de Amerikaanse overheid - is Corbet blijven zitten in raden van bestuur van verschillende bedrijven. Momenteel is ze de directeur van Cross Ridge Capital, een bedrijf dat ze in 2008 oprichtte, en een directeur van MassMutual. Ze blijft ook overleg plegen in de fintech-sector.

President George W. Bush

Het valt te betwijfelen hoeveel macht een president eigenlijk heeft over de economie en de markten. Het feit dat Bush president was tijdens de aanloop naar de financiële crisis en de Grote Recessie, maakt hem echter tot een belangrijke speler. De belastingverlagingen en tekortuitgaven die zijn administratie begunstigde, hielpen niet de situatie van het land. Er moet echter worden betoogd dat veel van de economische problemen die tot de financiële crisis hebben geleid tijdens vorige regeringen zijn ontstaan ​​en het besluit van toenmalig president Bill Clinton om een ​​intrekking van de Glass-Steagall-wetgeving te ondertekenen, die het handels- en investeringsbankieren scheidde, droeg ook bij.

Tegenwoordig is Bush grotendeels een politieke ballingschap, die vooral weer opduikt voor prominente openbare evenementen zoals de begrafenis van senator John McCain. Hij brengt veel van zijn tijd door in zijn huis in Texas, waar hij zijn schildervaardigheden verfijnt.