Niet-presterende activa
Een niet-presterend actief (NPA) is een schuldverplichting waarbij de kredietnemer geen vooraf overeengekomen rentebetalingen en aflossingen aan de aangewezen geldschieter voor een langere periode heeft gedaan. Het niet-presterende actief levert derhalve geen inkomsten op voor de kredietgever in de vorm van rentebetalingen.
01:13Niet-presterende activa
ONDERBREKING Niet-presterende activa
Een hypotheek die in gebreke blijft, wordt bijvoorbeeld als niet-conform beschouwd. Na een langdurige periode van niet-betaling zal de kredietgever de kredietnemer dwingen om alle activa die in het kader van de schuldovereenkomst zijn verpand te liquideren. Als er geen activa zijn verpand, kan de kredietgever het actief afschrijven als een oninbare vordering en het vervolgens met korting verkopen aan een incassobureau.
Banken categoriseren leningen doorgaans als niet-performant na 90 dagen van niet-betaling van rente of hoofdsom, wat kan gebeuren tijdens de looptijd van de lening of wegens het niet betalen van de hoofdsom op de vervaldag. Als een bedrijf met een lening van $ 10 miljoen met alleen-rentebetalingen van $ 50.000 per maand bijvoorbeeld gedurende drie opeenvolgende maanden geen betaling verricht, kan de kredietgever worden verplicht de lening te categoriseren als niet-conform om aan de wettelijke vereisten te voldoen. Een lening kan ook worden gecategoriseerd als niet-presterend als een bedrijf alle rentebetalingen verricht, maar de hoofdsom op de vervaldag niet kan terugbetalen.
De effecten van NPA's
Het vervoeren van niet-presterende activa, ook wel niet-presterende leningen genoemd, brengt op de balans drie verschillende lasten voor kredietverstrekkers met zich mee. De niet-betaling van rente of hoofdsom vermindert de kasstroom voor de kredietgever, wat budgetten kan verstoren en de inkomsten kan verlagen. Voorzieningen voor kredietverliezen, die worden aangelegd om mogelijke verliezen te dekken, verminderen het beschikbare kapitaal om volgende leningen te verstrekken. Zodra de werkelijke verliezen uit in gebreke gebleven leningen zijn bepaald, worden deze afgeschreven van de winst.
Verliezen herstellen
Kredietverstrekkers hebben over het algemeen vier opties om sommige of alle verliezen als gevolg van niet-presterende activa terug te verdienen.
Wanneer bedrijven moeite hebben om schulden af te lossen, kunnen geldschieters proactieve stappen ondernemen om leningen te herstructureren om de kasstroom te behouden en te voorkomen dat leningen als niet-presterende worden geclassificeerd. Wanneer in gebreke gebleven leningen worden gedekt door activa van leners, kunnen geldschieters het onderpand in bezit nemen en verkopen om verliezen te dekken tot de marktwaarde.
Kredietverstrekkers kunnen ook slechte leningen omzetten in eigen vermogen, die kunnen waarderen tot het punt van volledig herstel van verloren hoofdsom in de in gebreke gebleven lening. Wanneer obligaties worden omgezet in nieuwe aandelen, wordt de waarde van de originele aandelen meestal weggevaagd. Als laatste redmiddel kunnen banken oninbare vorderingen met hoge kortingen verkopen aan bedrijven die gespecialiseerd zijn in het innen van leningen. Kredietverstrekkers verkopen doorgaans leningen met een betalingsachterstand die niet zijn gedekt door onderpand of wanneer de andere manier om verliezen te verhalen niet kosteneffectief is.