Sparen voor pensioen als u geen vaste baan hebt

Veel mensen bevinden zich van tijd tot tijd buiten het formele personeelsbestand - of voorgoed - sommigen naar keuze en anderen na ontslagen. Sommigen sluiten zich aan bij de enorme gig-economie. Anderen proberen te raadplegen of freelancen of blijven thuis om voor het gezin te zorgen. Hoe dan ook, wanneer mensen stoppen met het opnemen van een wekelijkse salaris, dragen ze vaak niet meer bij aan pensioensparen. Het bijhouden van die bijdragen, hoe klein ook, kan een groot verschil maken in het inkomen dat u na uw pensionering hebt.

De meeste werkende mensen die sparen voor hun pensioen doen dit via een door de werkgever gesponsord programma. Maar je kunt het zelfstandig doen. Er zijn een aantal manieren om het zelf te doen.

Belangrijkste leerpunten

• Zelfstandigen kunnen investeren in een solo 401 (k), die hogere premielimieten heeft dan de versie die werkgevers aanbieden.
• Een niet-werkende echtgenoot kan bijdragen aan een IRA als zijn echtgenoot een belastbare vergoeding heeft.
• Gezondheidsspaarrekeningen zijn bedoeld om medische kosten te betalen, maar nadat u 65 bent geworden, is die beperking niet langer van toepassing.

The Solo 401 (k)

De solo 401 (k), ook bekend als de onafhankelijke 401 (k), is ontworpen voor mensen die zelfstandig zijn als eenmanszaken, onafhankelijke contractanten of leden van een partnerschap. Het is voor mensen die alleen of met een echtgenoot werken en geen werknemers hebben. De bijdragen combineren uitgestelde inkomsten en winstdelende elementen.

Een limiet van $ 19.000 kan als werknemer worden ingebracht in 2019. Voor personen van 50 jaar en ouder is een extra inhaalbijdrage van $ 6.000 toegestaan. De winstdelingscomponent voor een eenmanszaak is 20% van het inkomen uit zelfstandige arbeid verminderd met 50% van de belastingen op zelfstandige arbeid. Voor opgerichte ondernemingen neemt de winstdeelname toe tot 25% van het inkomen uit zelfstandige arbeid zonder aftrek van belastingen op zelfstandige arbeid.

Dat brengt het totale aantal toegestane bijdragen in uitstel en winstdeling op $ 56.000 per jaar, of $ 62.000 met de bijdrage.

Stel bijvoorbeeld dat Mary, een 33-jarige marketingmanager, haar fulltime baan verliet toen ze een baby kreeg. Ze doet wat advieswerk en verdient $ 20.000 per jaar. Als eigenaar van een eenmanszaak kon ze er tot $ 19.000 kwijt aan uitstel van werknemers.

Als u een van deze wilt vaststellen, let dan op de deadline: Solo 401 (k) plannen moeten worden opgesteld vóór 31 december van het belastingjaar om bijdragen voor het komende jaar te kunnen toestaan.

Zelfs kleine bijdragen kunnen op de lange termijn een groot verschil maken voor uw pensioensparen. U hebt geen regelmatig werk nodig om de belastingvoordelen te krijgen.

De echtgenote IRA

Een niet-werkende echtgenoot die gezamenlijk een dossier indient, heeft de mogelijkheid om te investeren in een traditionele of een Roth-echtgenoot IRA zolang hun echtgenoot belastbare compensatie heeft. De maximale bijdrage voor 2019 voor beide IRA is $ 6.000, plus een extra $ 1.000 voor personen van 50 jaar en ouder. Hierdoor kan het gezin zijn pensioenspaargeld verdubbelen.

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat Joe, 51, eind vorig jaar zijn baan verloor en geen fulltime werk kon vinden, maar wil blijven bijdragen aan zijn pensioen. Zijn echtgenote heeft een belastbare vergoeding van $ 50.000 voor 2019. Zolang het paar samen een dossier indient, zou Joe in 2019 in totaal $ 7.000 kunnen bijdragen aan een IRA. Dat is de standaard bijdrage van $ 6.000 plus een inhaalbijdrage van $ 1.000 voor mensen van 50 jaar en ouder.

Houd er rekening mee dat de archiveringsstatus van invloed kan zijn op het niveau van toegestane bijdragen. Als Joe en zijn vrouw afzonderlijk een aanvraag indienen, zou hij voor dat jaar geen bedrag kunnen bijdragen aan een IRA omdat hij geen belastbare vergoeding had. Als ze afzonderlijk zouden indienen en hij had een belastbaar inkomen van slechts $ 2.000 voor het jaar, zou zijn IRA-bijdrage beperkt zijn tot $ 2.000.

Bijdragen aan belastinguitgestelde IRA's kunnen tot 15 april van het volgende jaar worden gedaan.

The Health Savings Account (HSA)

Enigszins verrassend is een gezondheidsspaarrekening een andere optie. Een HSA is een fiscaal voordelig account dat beschikbaar is voor personen met hoge aftrekbare gezondheidsplannen (HDHP) voor gebruik bij het betalen van niet-gedekte medische kosten.

Voor mensen die in loondienst werken, kunnen bijdragen worden betaald door zowel de werkgever als de werknemer. Degenen die niet in dienst zijn, kunnen voor eigen rekening bijdragen. En die bijdragen komen in aanmerking voor een belastingaftrek.

Het gestorte geld hoeft niet uit verdiende inkomsten te komen. Het kan komen van sparen, stockdividend, werkloosheidsuitkering of zelfs sociale uitkeringen.

De maximale bijdrage voor 2019 is $ 3.500 voor een individu en $ 7.000 voor een gezin. Extra inhaalbijdragen van $ 1.000 zijn toegestaan ​​voor mensen van 55 jaar of ouder.

Dus hoe telt een medische spaarrekening als pensioensparen? Uitkeringen die worden gebruikt voor gekwalificeerde medische kosten zijn op elke leeftijd belastingvrij. Die niet worden gebruikt voor medische kosten zijn opgenomen in het inkomen en zijn belastbaar en waarschijnlijk onderworpen aan een boete van 20%. Maar als u deze fondsen in de HSA bewaart en begint met het opnemen van fondsen op de leeftijd van 65 of ouder, kunt u het voor elk doel gebruiken, net als een traditionele IRA. Net als een traditionele IRA, bent u inkomstenbelasting verschuldigd over het geld, maar geen boetes. (Merk op dat strafvrije IRA-opnames beginnen op 59½-jarige leeftijd.)

Kortom, bijdragen aan een HSA kunnen een bron van inkomsten zijn na pensionering.

Een makelaarsaccount

U kunt altijd beleggen via een effectenrekening. De inkomsten worden niet uitgesteld, maar u verhoogt de pot met geld die u tijdens uw pensionering van een bron van inkomsten kan voorzien.

Dit kan een uitstekende manier zijn om geld te beleggen wanneer u uw uitgestelde belastingbedragen hebt uitgeput. Aangezien opnames van een belastbaar account niet opnieuw belastbaar zijn (u hebt al betaald), biedt een beleggingsaccount u extra flexibiliteit bij het plannen van belastingen die nuttig kan zijn.