Basisprincipes voor short selling

Short selling (ook bekend als 'shorting', 'selling short' of 'short gaan') verwijst naar de verkoop van een effect of financieel instrument dat de verkoper heeft geleend om de short sale te doen. De korte verkoper gelooft dat de prijs van het geleende effect zal dalen, waardoor het tegen een lagere prijs kan worden teruggekocht. Het verschil tussen de prijs waartegen het effect kort werd verkocht en de prijs waartegen het werd gekocht, vertegenwoordigt de winst van de korte verkoper (of het verlies, in voorkomend geval).

Is short selling ethisch?

Short selling is misschien wel een van de meest onbegrepen onderwerpen op het gebied van beleggen. In feite worden short sellers vaak beschimpt als eeltige individuen die koste wat kost alleen geld verdienen, zonder rekening te houden met de bedrijven en middelen van bestaan ​​die zijn vernietigd in het short selling-proces. De realiteit is echter heel anders. Verre van cynici te zijn die mensen proberen te verhinderen financieel succes te behalen - of in de VS, om de "American Dream" te bereiken, stellen short-sellers de markten in staat soepel te functioneren door liquiditeit te bieden en dienen ze ook als een remmende invloed op de overdrijving van investeerders. .

Overmatig optimisme drijft voorraden vaak tot verheven niveaus, vooral bij marktpieken (bijvoorbeeld in puntcomputers en technologieaandelen eind jaren negentig, en op kleinere schaal, grondstoffen- en energievoorraden van 2003 tot 2007). Short selling fungeert als een realiteitscheck die voorkomt dat aandelen op zulke momenten worden belaagd tot belachelijke hoogten.

Hoewel 'shorting' in wezen een risicovolle activiteit is, omdat het ingaat tegen de opwaartse trend op de lange termijn van de markten, is het vooral gevaarlijk wanneer de markten sterk stijgen. Korte verkopers die worden geconfronteerd met escalerende verliezen in een meedogenloze bullmarkt worden pijnlijk herinnerd aan het beroemde adagium van John Maynard Keynes: "De markt kan langer irrationeel blijven dan u solvabel kunt blijven."

Hoewel short selling zijn aandeel gewetenloze operatoren aantrekt die hun toevlucht nemen tot onethische tactieken - die kleurrijke namen hebben zoals "short and distort" of "bear raid" - om de koers van een aandeel te verlagen, verschilt dit niet veel van stocktouts die geruchten en hype gebruiken in "pump-and-dump" -schema's om een ​​voorraad op te drijven. Short selling heeft de afgelopen jaren aantoonbaar meer respect gekregen door de betrokkenheid van hedgefondsen, kwantitatieve fondsen en andere institutionele beleggers aan de korte kant. De uitbarsting van twee primitieve bearmarkten in het eerste decennium van dit millennium heeft ook de bereidheid van beleggers vergroot om meer te weten te komen over short selling als een hulpmiddel om het portefeuillerisico af te dekken.

Short selling kan enige verdediging bieden tegen financiële fraude door bedrijven die op frauduleuze wijze hebben geprobeerd hun prestaties te verhogen bloot te stellen. Short-sellers doen hun huiswerk over het algemeen heel goed en doen grondig onderzoek voordat ze een shortpositie innemen. Dergelijk onderzoek brengt vaak informatie aan het licht die elders niet direct beschikbaar is, en zeker niet algemeen verkrijgbaar bij beursvennootschappen die liever koop geven in plaats van aanbevelingen.

Kortom, short selling is gewoon een andere manier voor aandelenbeleggers om eerlijk winst te zoeken.

Hoe short verkopen

Laten we een eenvoudig voorbeeld gebruiken om het short-sellingproces te demonstreren.

Om te beginnen, zou u een margerekening bij een beursvennootschap nodig hebben om een ​​voorraad te shorten. U zou dan deze rekening met een bepaald bedrag aan marge moeten financieren. De standaard margevereiste is 150%, wat betekent dat u 50% van de opbrengst moet bedenken die u zou krijgen van het shorten van een voorraad. Dus als u 100 aandelen van een aandelenhandel op $ 10 short wilt verkopen, moet u $ 500 als marge in uw account plaatsen.

Stel dat u een margerekening hebt geopend en nu op zoek bent naar een geschikte kandidaat voor short selling. U beslist dat Conundrum Co. (een fictief bedrijf) klaar is voor een substantiële daling en besluit om 100 aandelen te shorten op $ 50 per aandeel.

Dit is hoe het korte verkoopproces werkt:

1. U plaatst de korte verkooporder via uw online effectenrekening of financieel adviseur. Merk op dat u de korte verkoop als zodanig moet aangeven, omdat een niet-aangegeven korte verkoop een schending van de effectenwetgeving inhoudt.
2. Uw makelaar zal proberen de aandelen te lenen uit een aantal bronnen, waaronder de inventaris van de makelaar, uit de margerekeningen van een van zijn klanten of van een andere makelaar-dealer. Voorschrift SHO vrijgegeven door de SEC in 2005 vereist dat een makelaar-dealer redelijke gronden heeft om aan te nemen dat het effect kan worden geleend (zodat het aan de koper kan worden geleverd op de datum waarop de levering moet plaatsvinden) alvorens een korte verkoop in een veiligheid; dit staat bekend als de "lokaliseren" vereiste.
3. Zodra de aandelen zijn geleend of "gelokaliseerd" door de makelaar-dealer, worden ze verkocht op de markt en worden de opbrengsten op uw margin-rekening gestort.

Uw margin-account bevat nu $ 7.500; $ 5.000 uit de korte verkoop van 100 aandelen Conundrum op $ 50, plus $ 2.500 (50% van $ 5.000) als uw margestorting.

Laten we zeggen dat Conundrum na een maand voor $ 40 wordt verhandeld. U koopt daarom de 100 Conundrum-aandelen terug die kort werden verkocht aan $ 40, voor een uitgave van $ 4.000. Uw brutowinst (kosten en commissies voor de eenvoud negeren) is daarom $ 1.000 ($ 5.000 - $ 4.000).

Aan de andere kant, stel dat Conundrum niet daalt zoals je had verwacht, maar in plaats daarvan stijgt naar $ 70. Uw verlies is in dit geval $ 2.000 ($ 5.000 - $ 7.000).

Een korte verkoop kan worden beschouwd als het spiegelbeeld van "long gaan" of het kopen van een aandeel. In het bovenstaande voorbeeld zou de andere kant van uw short sale-transactie zijn genomen door een koper van Conundrum Co. Uw shortpositie van 100 aandelen in het bedrijf wordt gecompenseerd door de longpositie van de koper van 100 aandelen. De koper van aandelen heeft natuurlijk een risico-opbrengstuitbetaling die het tegenovergestelde is van de uitbetaling van de korte verkoper. In het eerste scenario, terwijl de short-verkoper een winst van $ 1.000 heeft door een daling van de voorraad, heeft de koper van de voorraad een verlies van hetzelfde bedrag. In het tweede scenario waarin de voorraad vordert, heeft de short-verkoper een verlies van $ 2.000, wat gelijk is aan de winst van de koper.

Wie zijn typische verkopers?

• Hedgefondsen zijn een van de meest actieve entiteiten die betrokken zijn bij shortactiviteiten. De meeste hedgefondsen proberen het marktrisico af te dekken door shortaandelen of sectoren te verkopen die zij als overgewaardeerd beschouwen.
• Geavanceerde beleggers zijn ook betrokken bij short selling, hetzij om marktrisico af te dekken of gewoon voor speculatie.
• Speculanten vertegenwoordigen een aanzienlijk deel van de korte activiteit.
• Daghandelaren zijn een ander belangrijk segment van de korte zijde. Short selling is ideaal voor handelaren op zeer korte termijn die de mogelijkheid hebben om hun handelsposities goed in de gaten te houden, evenals de handelservaring om snelle handelsbeslissingen te nemen.

Voorschriften inzake short selling

Short selling was in de Verenigde Staten bijna 70 jaar synoniem met de "uptick-regel". De regel werd in 1938 door de SEC geïmplementeerd en vereiste dat elke short sale-transactie werd aangegaan tegen een prijs die hoger was dan de vorige verhandelde prijs, of op een stijging. De regel was bedoeld om te voorkomen dat short sellers het neerwaartse momentum in een aandeel verergeren wanneer het al daalt.

De uptick-regel werd door de SEC in juli 2007 ingetrokken; een aantal marktdeskundigen gelooft dat deze intrekking heeft bijgedragen aan de woeste berenmarkt en de marktvolatiliteit van 2008-09. In 2010 keurde de SEC een "alternatieve uptick-regel" goed die short selling beperkt wanneer een aandeel in één dag ten minste 10% is gedaald.

In januari 2005 heeft de SEC Verordening SHO geïmplementeerd, die regelgeving voor short-sales heeft bijgewerkt die sinds 1938 vrijwel ongewijzigd is gebleven. Regulation SHO wilde specifiek 'naakte' short-selling beteugelen (waarbij de verkoper het kortgesloten effect niet leent of regelt) ), die ongebreideld was op de berenmarkt van 2000-02, door "lokalisatie" en "close-out" vereisten op te leggen voor short sales.

Risico's en beloningen

Short selling houdt een aantal risico's in, waaronder:

• Scheve uitbetaling van risico-beloning. In tegenstelling tot een longpositie in een effect, waarbij het verlies beperkt is tot het geïnvesteerde bedrag in het effect en de potentiële winst grenzeloos is (tenminste in theorie), draagt ​​een korte verkoop het theoretische risico van oneindig verlies, terwijl de maximale winst - die zou optreden als de voorraad tot nul daalt - is beperkt.
• Shorten is duur . Short selling brengt een aantal kosten met zich mee bovenop handelscommissies. Aan het lenen van aandelen zijn aanzienlijke kosten verbonden, naast rente die normaal moet worden betaald op een margerekening. De shortverkoper zit ook op de haak voor dividenduitkeringen door de shorted stock.
• Tegen het graan ingaan. Zoals eerder opgemerkt, gaat short selling in tegen de diepgewortelde opwaartse trend van de markten.
• Tijd is alles. De timing van de korte verkoop is van cruciaal belang, omdat het starten van een korte verkoop op het verkeerde moment een recept voor een ramp kan zijn.
• Wettelijke en andere risico's. Regelgevers leggen af ​​en toe een verbod op korte verkopen in vanwege marktomstandigheden; dit kan een piek in de markten veroorzaken, waardoor de short-verkoper gedwongen wordt posities met een groot verlies te dekken. Aandelen die zwaar worden kortgesloten, hebben ook het risico van "buy-in", wat verwijst naar het sluiten van een shortpositie door een makelaar-dealer als de voorraad zeer moeilijk te lenen is en zijn geldschieters deze terugvorderen.
• Strikte handelsdiscipline vereist. De overvloed aan risico's verbonden aan short selling betekent dat het alleen geschikt is voor handelaren en beleggers die de vereiste handelsdiscipline hebben om hun verliezen te verminderen wanneer dat nodig is. Een onrendabele shortpositie vasthouden in de hoop dat deze terugkomt, is geen haalbare strategie. Short selling vereist constante positiebewaking en naleving van strakke stopverliezen.

Gezien deze risico's, waarom zou je te kort doen? Omdat aandelen en markten vaak veel sneller achteruitgaan dan ze stijgen.

Bijvoorbeeld, de S&P 500 verdubbelde over een periode van vijf jaar van 2002 tot 2007, maar daalde toen 55% in minder dan 18 maanden, van oktober 2007 tot maart 2009. Scherpe beleggers die tekort kwamen in de markt tijdens deze sprong maakten onverwachte winst uit hun shortposities.

Het komt neer op

Short selling is een relatief geavanceerde strategie die het meest geschikt is voor geavanceerde beleggers of handelaren die bekend zijn met de risico's van shorting en de bijbehorende regelgeving. De gemiddelde belegger kan beter worden bediend door putopties te gebruiken om het neerwaartse risico af te dekken of om te speculeren op een daling vanwege het beperkte risico. Maar voor degenen die weten hoe het effectief te gebruiken, kan short selling een krachtig wapen zijn in iemands investeringsarsenaal.