Sub-activaklasse
Een sub-activaklasse is een subsegment van een brede activaklasse dat is uitgesplitst om meer identificatie of meer gedetailleerd detail van de activa binnen de subklasse te bieden. Sub-activaklassen worden gegroepeerd op basis van gemeenschappelijke kenmerken en vertonen ook kenmerken van de brede activaklasse.
Aandelen zijn een activaklasse en beleggingsfondsen zijn een voorbeeld van een subactivaklasse. Ze handelen vergelijkbaar met aandelen, maar hebben een aantal verschillende kenmerken. Grondstoffen vormen een activaklasse, terwijl metalen en agrarische grondstoffen elk afzonderlijke subactivaklassen vormen.
Inzicht in de Sub-Activaklasse
Sub-activaklassen worden over het algemeen bepaald door bepaalde kenmerken die hen uniek maken binnen het grotere universum van de activaklasse. Ze worden meestal gebruikt om brede marktactivaklassen op te splitsen, zoals aandelen, vastrentende waarden en grondstoffen.
Sub-activaklassen kunnen een belangrijk aspect zijn voor stijlbeleggen en standaard beleggingsbeheerstrategieën, die afhankelijk zijn van diversificatie en moderne portefeuilletheorie. Diversificatie van activaklassen in een portefeuille brengt de blootstelling aan risico's in evenwicht en vermindert de volatiliteit van de totale portefeuille. Subactieklassen helpen bij het verder identificeren van gebieden waar de portefeuille kan worden gediversifieerd.
Het kopen van een willekeurig aantal aandelen, bijvoorbeeld, hoeft niet noodzakelijkerwijs een gediversifieerde portefeuille te creëren. Door aandelen te kopen in verschillende activaklassen, subactieklassen, sectoren en sectoren, ontstaat een meer gediversifieerde portefeuille.
Belangrijkste leerpunten
- Een sub-activaklasse is een groep activa die vergelijkbare kenmerken met elkaar delen, maar ook de bredere activaklasse.
- Neerkijken naar het niveau van de subactiva is belangrijk als u een gediversifieerde portefeuille wilt opbouwen.
- Aandelen, vastrentende waarden en grondstoffen zijn gangbare activaklassen met allemaal subactivaklassen.
Aandelen Sub-Activaklassen
Binnen het aandelenuniversum hebben tal van beleggingen unieke kenmerken die zorgen voor categorisatie van sub-activaklassen. Vastgoedbeleggingsfondsen (REIT's) en master limited partnerships (MLP's) zijn twee voorbeelden. Deze beleggingen worden naast andere aandelen op de aandelenmarkt verhandeld, maar ze hebben unieke kenmerken die samenhangen met hun oprichting en die hen definiëren als een aandelen-sub-activaklasse.
Andere aandelenkenmerken kunnen ook worden gebruikt om subactivaklassen te definiëren. Kapitalisatie maakt sub-activaklassen mogelijk zoals large cap, mid cap of small cap. Aandelen kunnen ook verder worden afgebakend door kenmerken zoals groei, waarde of blend.
Vast inkomen
Binnen het vastrentende universum bestaan er een aantal subactiva voor beleggers. Contant geld, leningen en obligaties zijn enkele voorbeelden. Elk heeft vastrentende kenmerken met hun eigen unieke beleggingskenmerken.
Vastrentende sub-activaklassen kunnen ook worden gegroepeerd op duur en kwaliteit. De duur kan kort, gemiddeld of lang zijn. Klaskwaliteit sub-activaklassen voor vastrentende beleggingen kunnen ook worden bepaald aan de hand van hun rating, die wordt verstrekt door een ratingbureau.
Commodities
Grondstoffen bieden een reeks subactivaklassen, waaronder metalen, olie en gas, maar ook granen en andere soorten landbouwproducten. Hoewel dit allemaal grondstoffen worden genoemd, verschillen deze subactiva in verschillende categorieën. Metalen worden gedolven, terwijl landbouwproducten worden geteeld of geteeld.
Voorbeeld van het gebruik van sub-activaklassen bij beleggen
Subactieklassen kunnen belangrijk zijn voor gerichte beleggingen of bij het zoeken naar een gediversifieerde portefeuille. Door specifieke kenmerken van subactivaklassen te bepalen, kunnen beleggers gerichte beleggingen doen op verschillende risiconiveaus.
Een 60/40 asset-allocatiefonds kan bijvoorbeeld zijn strategie definiëren als 60% van de activa in aandelen en 40% in schulden. Hoewel dit een evenwichtige portefeuille is, hebben de beleggingsbeheerders nog steeds een breed scala aan opties voor subactivaklassen waaruit ze voor elk gedeelte kunnen kiezen.
Ze kunnen verder besluiten om 50% van hun aandelenaankopen te investeren in groei-investeringen en de andere 50% in waarde-investeringen. Ze kunnen ook bepalen dat alle aandelenbeleggingen ten minste een middelgroot plafond of groter moeten hebben.
Voor de obligatiecomponent kunnen ze besluiten om 20% in contanten of kasequivalenten zoals depositocertificaten (CD's) te plaatsen. Ze kunnen 35% in kortlopend handelspapier, 25% in staatsobligaties en gemeentelijke obligaties plaatsen en de resterende 10% in hoogwaardige bedrijfsobligaties.
Deze percentages kunnen nog verder worden uitgesplitst. De 25% (van de 40% van de portefeuille toegewezen aan overheidsschuld en gemeentelijke schuld) kan bijvoorbeeld 10% langlopende schatkistcertificaten zijn, 10% kortlopende schatkistcertificaten en 2, 5% van zowel kortetermijn- als langetermijngemeenten obligaties.
Beleggers kunnen hun eigen ideale strategie voor activaspreiding bepalen of de hulp inroepen van een financieel adviseur.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.