Belastingbeugel
Een belastingschijf verwijst naar een reeks inkomsten die onder een bepaald inkomstenbelastingtarief vallen. Belastingschijven resulteren in een progressief belastingstelsel, waarbij de belasting geleidelijk toeneemt naarmate het inkomen van een individu groeit: lage inkomens vallen in belastingschijven met relatief lage inkomstenbelastingtarieven, terwijl hogere inkomsten tussen haakjes met hogere tarieven.
Fiscale haakjes begrijpen
In de VS maakt de Internal Revenue Service (IRS) gebruik van een progressief belastingstelsel, wat betekent dat belastingbetalers het laagste belastingtarief betalen op het eerste niveau van belastbaar inkomen in hun schijf, een hoger tarief op het volgende niveau, enzovoort. Momenteel zijn er zeven federale belastingschijven, elk met een ander tarief, variërend van 10% tot 39, 6%, met de dollarbereiken in elke variërend voor enkele filers, getrouwde gezamenlijke filers (en in aanmerking komende weduwe (ers), gehuwde afzonderlijk filers en hoofd indienen van huishoudelijke filers, resulterend in 28 effectieve belastingstaven.De beugels worden elk jaar aangepast voor inflatie, met behulp van de consumentenprijsindex.
Vanaf 2018 worden de federale belastingschijven bijgewerkt. Er zullen nog zeven haakjes zijn, maar de nieuwe belastingtarieven zullen variëren van 10% tot 37%. Met twee uitzonderingen - de laagste belastingschijf en de op één na hoogste - zullen de individuele belastingtarieven over de hele linie dalen. De inkomensbereiken die onder bepaalde haakjes vallen, zullen ook verschuiven, wat mogelijk betekent dat veel Amerikanen in 2018 lagere belastingen zullen betalen en sommigen meer zullen betalen.
Bij het bepalen van welke belastingschijf hij moet gebruiken, moet een belastingplichtige eerst zijn of haar belastbaar inkomen berekenen (verdiende en beleggingsinkomsten minus aanpassingen, inhoudingen en persoonlijke vrijstellingen). Houd er rekening mee dat er vanaf 2018 tot en met 2025 geen persoonlijke uitzonderingen zijn.
Hoe werken belastingschijven?
Laten we een voorbeeld nemen, op basis van de tarieven voor belastingjaar 2017. Enkelvoudige filers die minder dan $ 9.325 belastbare inkomsten hebben, worden onderworpen aan een inkomstenbelastingtarief van 10% (de minimale schijf). Single filers die meer verdienen dan dit bedrag hebben hun eerste $ 9.325 aan inkomsten belast tegen 10%, maar hun inkomsten voorbij dat afsluitingspunt en tot $ 37.950 zijn onderworpen aan een tarief van 15%, de volgende schijf. Inkomsten tussen $ 37, 950 en $ 91, 900 worden belast tegen 25%, de derde schijf. Enzovoort.
Enkele belastbare inkomstenbelastinghaken en -tarieven, 2017
| tarief | Belastbare inkomstenbeugel | Belasting verschuldigd |
|---|---|---|
10% | $ 0 tot $ 9.325 | 10% van het belastbaar inkomen |
15% | $ 9.325 tot $ 37.950 | $ 932, 50 plus 15% van het eigen risico van meer dan $ 9.325 |
25% | $ 37.950 tot $ 91.900 | $ 5.226, 25 plus 25% van het eigen risico van meer dan $ 37.950 |
28% | $ 91.900 tot $ 191.650 | $ 18.713, 75 plus 28% van het eigen risico van meer dan $ 91.900 |
33% | $ 191.650 tot $ 416.700 | $ 46.643, 75 plus 33% van het eigen risico van meer dan $ 191.650 |
35% | $ 416.700 tot $ 418.400 | $ 120.910, 25 plus 35% van het eigen risico van meer dan $ 416.700 |
39.60% | $ 418.400 + | $ 121.505, 25 plus 39, 6% van het eigen risico van meer dan $ 418.400 |
Getrouwde indiening Gezamenlijk belastbare inkomstenbelastingschijven en tarieven, 2017
| tarief | Belastbare inkomstenbeugel | Belasting verschuldigd |
|---|---|---|
10% | $ 0 tot $ 18.650 | 10% van het belastbaar inkomen |
15% | $ 18.650 tot $ 75.900 | $ 1, 865 plus 15% van het eigen risico van meer dan $ 18.650 |
25% | $ 75.900 tot $ 153.100 | $ 10.452, 50 plus 25% van het eigen risico van meer dan $ 75.900 |
28% | $ 153, 100 tot $ 233, 350 | $ 29, 752, 50 plus 28% van het eigen risico van meer dan $ 153, 100 |
33% | $ 233.350 tot $ 416.700 | $ 52, 222, 50 plus 33% van het eigen risico van meer dan $ 233, 350 |
35% | $ 416.700 tot $ 470.700 | $ 112.728 plus 35% van het eigen risico van meer dan $ 416.700 |
39.60% | $ 470.700 + | $ 131.628 plus 39, 6% van het eigen risico van meer dan $ 470.700 |
Bron: The Tax Foundation
Aangezien de belastingschijven alleen van toepassing zijn op het deel van het inkomen dat hun respectieve drempels bereikt, moeten de meeste belastingbetalers bij het berekenen van het bedrag dat zij moeten betalen naar verschillende haakjes kijken.
Dit is hoe de cijfers eruit zullen zien in 2018.
Enkele belastbare inkomstenbelastinghaken en -tarieven, 2018
| tarief | Belastbare inkomstenbeugel | Belasting verschuldigd |
|---|---|---|
10% | $ 0 tot $ 9.525 | 10% van het belastbaar inkomen |
12% | $ 9, 526- $ 38.700 | $ 952, 50 plus 12% van het eigen risico van meer dan $ 9.525 |
22% | $ 38, 701- $ 82, 500 | $ 4453, 50 plus 22% van het eigen risico van meer dan $ 38.700 |
24% | $ 82, 501- $ 157, 500 | $ 14.089, 50 plus 24% van het eigen risico van meer dan $ 82.500 |
32% | $ 157, 501- $ 200.000 | $ 32.089, 50 plus 32% van het eigen risico van meer dan $ 157.500 |
35% | $ 200, 001- $ 500, 000 | $ 45.689, 50 plus 35% van het eigen risico van meer dan $ 200.000 |
37% | $ 500.001 + | $ 150.689, 50 plus 37% van het eigen risico van meer dan $ 500.000 |
Getrouwde indiening gezamenlijk belastbare inkomstenbelastinghaken en -tarieven, 2018
| tarief | Belastbare inkomstenbeugel | Belasting verschuldigd |
|---|---|---|
10% | $ 0 tot $ 19.050 | 10% van het belastbaar inkomen |
12% | $ 19, 051- $ 77.400 | 1.905 plus 12% van het eigen risico van meer dan $ 19.050 |
22% | $ 77, 401- $ 165, 000 | $ 8.907 plus 22% van het eigen risico van meer dan $ 77.400 |
24% | $ 165, 001- $ 315, 000 | $ 28, 179 plus 24% van het eigen risico van meer dan $ 165.000 |
32% | $ 315, 001- $ 400.000 | $ 64, 179 plus 32% van het eigen risico van meer dan $ 315.000 |
35% | $ 400, 001- $ 600, 000 | $ 91.379 plus 35% van het eigen risico van meer dan $ 400.000 |
37% | $ 600.001 + | $ 161.379 plus 37% van het eigen risico van meer dan $ 600.000 |
Bron: The Tax Foundation
Belastingtarieven versus belastingtekens
Mensen verwijzen vaak naar hun belastingschijven en hun belastingtarieven als hetzelfde, maar dat zijn ze niet. Een belastingtarief is het percentage waarmee inkomsten worden belast; elke belastingschijf heeft een ander belastingtarief (10%, 15%, 25%, enz.), aangeduid als het marginale tarief. Maar de meeste belastingbetalers - allemaal behalve degenen die vierkant in de minimumgrens vallen - hebben inkomsten die geleidelijk worden belast, dus ze zijn eigenlijk onderworpen aan verschillende tarieven, buiten de nominale belastinggrens. Uw belastingschijf geeft niet noodzakelijkerwijs aan hoeveel u aan totale belastingen betaalt.
effectief belastingtarief
Overweeg bijvoorbeeld de volgende belastingverantwoordelijkheid voor één filer met een belastbaar inkomen van $ 50.000 in 2018:
De eerste $ 9.525 wordt belast tegen 10%: $ 9.525 x 0.10 = $ 952.50
Dan wordt $ 9.526 tot $ 38.700 of $ 29.174 belast tegen 12%: $ 29.174 x 0, 12 = $ 3.500, 08
Ten slotte wordt de top $ 11.300 belast tegen 22%: $ 11.300 x 0.22 = $ 2486.00
Voeg de verschuldigde belastingen toe aan elk van de haakjes en je krijgt $ 925, 50 + $ 3500, 08 + $ 2.486 = $ 6.938, 58.
Het effectieve belastingtarief van deze persoon is dus ongeveer 14% van zijn inkomen.
Voors en tegens van fiscale beugels
Belastingschijven en het progressieve belastingstelsel dat zij creëren, contrasteren met een vlakke belastingstructuur, waarbij alle personen tegen hetzelfde tarief worden belast, ongeacht hun inkomensniveau.
Voorstanders van belastingschijven en progressieve belastingstelsels beweren dat personen met hoge inkomens meer in staat zijn om inkomstenbelasting te betalen terwijl ze een relatief hoge levensstandaard handhaven, terwijl mensen met lage inkomens - die worstelen om aan hun basisbehoeften te voldoen - aan minder belasting moeten worden onderworpen . Ze benadrukken dat het alleen maar billijk is dat rijke belastingbetalers meer aan belastingen betalen dan de arme en middenklasse, wat de ongelijkheid van inkomensverdeling compenseert. Dat maakt het progressieve belastingstelsel in beide opzichten "progressief": het stijgt in fasen en het is ontworpen met hulp voor de belastingbetalers met een lager inkomen.
Voorstanders beweren ook dat dit systeem hogere inkomsten voor overheden kan genereren en nog steeds eerlijk kan zijn, door belastingbetalers hun belastingaanslag te laten verlagen door aanpassingen zoals belastingaftrek en / of belastingkredieten voor uitgaven zoals liefdadigheidsbijdragen. Het hogere inkomen dat belastingbetalers realiseren, kan dan in theorie worden teruggevoerd naar de economie. Bovendien heeft het gebruik van belastingschijven een automatisch stabiliserend effect op de inkomsten na belastingen van een persoon, aangezien een daling van de fondsen wordt gecompenseerd door een daling van het belastingtarief, waardoor de persoon een minder substantiële daling krijgt.
Tegenstanders van belastingschijven en progressieve belastingschema's beweren dat iedereen, ongeacht inkomen of economische status, volgens de wet gelijk is en dat er geen onderscheid mag zijn tussen arm en rijk. Ze wijzen er ook op dat progressieve belastingheffing kan leiden tot een aanzienlijke discrepantie tussen de hoeveelheid belastingrijke mensen die betalen en de hoeveelheid vertegenwoordiging van de overheid die ze ontvangen. Ze krijgen nog steeds slechts één stem per persoon, ongeacht het persoonlijke of zelfs nationale belastingpercentage dat ze betalen.
Tegenstanders beweren ook dat hogere belastingen bij hogere inkomensniveaus kunnen leiden tot welvarende zakgeld om mazen in de belastingwetgeving te exploiteren en creatieve manieren te vinden om inkomsten en activa te beschermen - vaak met het resultaat dat ze uiteindelijk minder belasting betalen dan de minder welvarend, waardoor de overheid inkomsten misloopt. (Amerikaanse bedrijven die bijvoorbeeld hun hoofdkantoor naar het buitenland verplaatsen, doen dat vaak om Amerikaanse vennootschapsbelasting te voorkomen.) Ze beweren ook dat het progressieve systeem van oudsher heeft geleid tot lagere persoonlijke spaarquote bij belastingbetalers. Na een piek van 11% in december 2012, is de persoonlijke spaarquote gestaag gedaald, tot 2, 9% in november 2017, volgens de Federal Reserve Bank van St. Louis.
Geschiedenis van federale belastingschijven
Belastingstaven bestaan al in de Amerikaanse belastingwetgeving sinds het begin van de allereerste inkomstenbelasting, toen de regering van de Unie de belastingwet van 1861 goedkeurde om haar oorlog tegen de Confederatie te helpen financieren. Een tweede inkomstenwet in 1862 stelde de eerste twee belastingschijven vast: 3% voor jaarlijkse inkomsten van $ 600 tot $ 10.000 en 5% voor inkomsten boven $ 10.000 (dat waren de dagen!).
De oorspronkelijke vier indieningsstatussen waren Single, Married Filing Joint, Married Filing apart en Head of Household, hoewel de tarieven hetzelfde waren, ongeacht de belastingstatus.
In 1872 heeft het congres de inkomstenbelasting ingetrokken. Het verscheen niet opnieuw tot het zestiende amendement op de grondwet; geratificeerd in 1913, vestigde dit amendement het recht van het Congres om een federale inkomstenbelasting te heffen. In datzelfde jaar voerde het Congres een inkomstenbelasting van 1% in voor personen die meer dan $ 3.000 per jaar verdienen en koppels die meer dan $ 4.000 verdienen, met een afgestudeerd surtax van 1% tot 7% op inkomens vanaf $ 20.000 en hoger.
In de loop der jaren is het aantal belastingschijven fluctuerend. Toen de federale inkomstenbelasting in 1913 begon, waren er zeven belastingschijven. In 1918 groeide het aantal tot 78 haakjes, variërend van 6% tot 77%. In 1944 bereikte de topper 94%, maar werd teruggebracht tot 70% door president Kennedy. President Reagan heeft het toppercentage aanvankelijk verlaagd naar 50%.
Vervolgens werden in de Tax Reform Act van 1986 de haakjes vereenvoudigd en de tarieven verlaagd, zodat er in 1988 slechts twee haakjes waren: 15% en 28%. Dit systeem duurde slechts tot 1991, toen een derde schijf van 31% werd toegevoegd.
Sindsdien zijn extra haakjes geïmplementeerd, zodat we nu de cirkel rond zijn en terug zijn bij zeven haakjes, een structuur die werd behouden door de belastingwetgeving van 2017.
Vanuit een breder economisch perspectief suggereert een analyse van de belastingstichting dat de nieuwe belastingaanslag het bruto binnenlands product (bbp) op lange termijn van het land met 1, 7% zal verhogen. Economische groei zou leiden tot 1, 5% hogere lonen en extra 339.000 voltijdbanen creëren. Op macroniveau zouden gemiddelde belastingbetalers hun inkomsten na belastingen het komende decennium met 1, 1% zien stijgen. De nieuwe belastingwetgeving kan met name gunstig zijn voor gezinnen met kinderen, vanwege een verdubbeling van de belastingvermindering voor kinderen en de bepaling dat $ 1.400 van de credit van $ 2.000 wordt terugbetaald.
Belastingstaten van de staat
Sommige staten hebben geen inkomstenbelasting: Alaska, Florida, Nevada, South Dakota, Texas, Washington en Wyoming. New Hampshire en Tennessee belasten alleen dividenden en rente-inkomsten.
Acht staten hebben een vaste tariefstructuur, met een enkel tarief dat van toepassing is op het inkomen van een ingezetene: Colorado, Illinois, Indiana, Massachusetts, Michigan, North Carolina, Pennsylvania en Utah.
In andere staten varieert het aantal belastingschijven van twee tot maar liefst 10 beugels (in Missouri en Calfornia) en 12 beugels (in Hawaï). De marginale belastingtarieven tussen deze haakjes variëren ook aanzienlijk. Californië heeft de hoogste score en haalt een maximum van 13, 3%.
Staatsbelastingregels kunnen al dan niet een weerspiegeling zijn van federale regels. Sommige staten staan inwoners bijvoorbeeld toe om de federale persoonlijke vrijstelling en standaardaftrekbedragen te gebruiken voor het berekenen van de inkomstenbelasting van de staat, terwijl anderen hun eigen vrijstelling en standaardaftrekbedragen hebben.
Hoe u uw belastingschijf kunt vinden
Er zijn tal van online bronnen om uw specifieke federale inkomstenbelastingklasse te vinden. De IRS maakt een verscheidenheid aan informatie beschikbaar, waaronder jaarlijkse belastingtabellen die zeer gedetailleerde op belastinginformatie gebaseerde archiveringsstatussen bieden in stappen van $ 50 van het belastbaar inkomen tot $ 100.000.
Andere websites bieden belastingschijfberekeningen die de wiskunde voor u doen, zolang u uw archiveringsstatus en belastbaar inkomen kent. Uw belastingschijf kan van jaar tot jaar verschuiven, afhankelijk van inflatie-aanpassingen en veranderingen in uw inkomen en status, dus het is de moeite waard om dit jaarlijks te controleren.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.