Waarde- of groeiaandelen: welke zijn beter?

Groeiaandelen worden beschouwd als aandelen die het potentieel hebben om na verloop van tijd beter te presteren dan de totale markt vanwege hun toekomstige potentieel, terwijl waardeaandelen worden geclassificeerd als aandelen die momenteel worden verhandeld onder wat ze echt waard zijn en daarom een ​​superieur rendement zullen bieden. Welke categorie is beter? De vergelijkende historische prestaties van deze twee subsectoren leveren enkele verrassende resultaten op.

Belangrijkste leerpunten

• Verwacht wordt dat groeiaandelen op termijn beter zullen presteren dan de totale markt vanwege hun toekomstige potentieel.
• Waardeaandelen kunnen verhandelen onder wat ze echt waard zijn en zullen daarom theoretisch een superieur rendement bieden.
• De vraag of een strategie voor het beleggen in groei- of waardeaandelen beter is, moet worden geëvalueerd in de context van de tijdshorizon van een individuele belegger en de hoeveelheid volatiliteit en dus risico die kan worden doorstaan.

Groeiaandelen versus waardeaandelen

Het concept van een groeiaandeel versus een die als ondergewaardeerd wordt beschouwd, komt over het algemeen voort uit fundamentele voorraadanalyses. Groeiaandelen worden door analisten beschouwd als potentieel om gedurende een bepaalde periode beter te presteren dan de algehele markten of anders een specifiek subsegment daarvan. Groeiaandelen zijn te vinden in small-, mid- en large-cap sectoren en kunnen deze status alleen behouden totdat analisten het gevoel hebben dat ze hun potentieel hebben bereikt. Groeimaatschappijen worden geacht een goede kans te hebben op aanzienlijke expansie in de komende paar jaar, hetzij omdat ze een product of lijn van producten hebben waarvan wordt verwacht dat ze goed verkopen, of omdat ze beter lijken te worden geleid dan veel van hun concurrenten en dus voorspelde een voorsprong op hen te krijgen in hun markt.

Waardeaandelen zijn meestal grotere, meer gevestigde bedrijven die handelen onder de prijs die volgens analisten de voorraad waard is, afhankelijk van de financiële ratio of benchmark waarmee het wordt vergeleken. De boekwaarde van de aandelen van een bedrijf kan bijvoorbeeld $ 25 per aandeel zijn, gebaseerd op het aantal uitstaande aandelen gedeeld door de kapitalisatie van het bedrijf. Daarom, als het op dit moment voor $ 20 per aandeel handelt, zouden veel analisten dit als een waardevol spel beschouwen.

Aandelen kunnen om vele redenen ondergewaardeerd raken. In sommige gevallen zal de publieke perceptie de prijs drukken, bijvoorbeeld als een belangrijk persoon in het bedrijf verstrikt raakt in een persoonlijk schandaal of als het bedrijf betrapt wordt op iets onethischs. Maar als de financiële gegevens van het bedrijf nog steeds relatief solide zijn, dan kunnen waardezoekers dit als een ideaal toegangspunt zien, omdat ze denken dat ze het publiek snel zullen vergeten wat er is gebeurd en de prijs zal stijgen naar waar het zou moeten zijn. Waardeaandelen worden doorgaans verhandeld met een korting ten opzichte van de koers / winstverhouding, boekwaarde of kasstroomratio's. (Zie ook: Waardebeleggen: Inleiding .)

Natuurlijk is geen van beide vooruitzichten altijd correct, en sommige aandelen kunnen worden geclassificeerd als een combinatie van deze twee categorieën, waar ze als ondergewaardeerd worden beschouwd, maar ook nog wat potentieel hebben. Morningstar Inc. classificeert daarom alle aandelen en aandelenfondsen die het rangschikt in een groei-, waarde- of gemengde categorie.

Wat is beter?

Als het gaat om het vergelijken van de historische prestaties van de twee respectieve subsectoren van aandelen, moeten alle zichtbare resultaten worden beoordeeld in termen van tijdshorizon en de hoeveelheid volatiliteit, en dus het risico dat werd doorstaan ​​om ze te bereiken. Waardeaandelen worden op zijn minst theoretisch beschouwd als een lager risiconiveau en volatiliteit, omdat ze meestal worden aangetroffen bij grotere, meer gevestigde bedrijven. En zelfs als ze niet terugkeren naar de richtprijs die analisten of de belegger voorspelt, kunnen ze toch wat kapitaalgroei bieden, en deze aandelen betalen ook vaak dividenden. (Meer informatie over: The Value Investor's Handbook .)

Groeiaandelen zullen intussen meestal geen dividenden uitkeren en zullen in plaats daarvan ingehouden winsten herinvesteren in het bedrijf om uit te breiden. De kans op verlies van groeiaandelen voor beleggers kan ook groter zijn, vooral als het bedrijf niet in staat is om de groeiverwachtingen bij te houden. Bijvoorbeeld, een bedrijf met een veel aangeprezen nieuw product kan zijn beurskoers inderdaad zien dalen als het product een kerel is of als het ontwerpfouten vertoont waardoor het niet goed werkt. Groeiaandelen bezitten in het algemeen de hoogste potentiële beloning, evenals het grootste risico, voor beleggers.

Historische uitvoering

Hoewel de bovenstaande paragraaf suggereert dat groeiaandelen de beste cijfers over langere periodes zouden hebben, is het tegenovergestelde waar. Onderzoeksanalist John Dowdee publiceerde een rapport op de Seeking Alpha-website waar hij aandelen opsplitste in zes categorieën die zowel het risico als het rendement voor groei- en waardeaandelen weerspiegelden in respectievelijk de small-, mid- en large-capsector. Uit het onderzoek blijkt dat van juli 2000 tot 2013, toen het onderzoek werd uitgevoerd, waardeaandelen het beter deden dan groeiaandelen op een voor risico gecorrigeerde basis voor alle drie de kapitalisatieniveaus - hoewel ze duidelijk volatieler waren dan hun tegenhangers in de groei. Dit was echter niet het geval voor kortere periodes. Van 2007 tot 2013 boekten groeiaandelen hogere rendementen in elke capklasse. De auteur werd uiteindelijk gedwongen te concluderen dat de studie geen echt antwoord gaf op de vraag of het ene type aandelen echt beter was dan het andere op een voor risico gecorrigeerde basis. Hij verklaarde dat de winnaar in elk scenario neerkwam op de tijdsperiode waarin ze werden vastgehouden. (Meer informatie over: Gestage groeiaandelen Win de race .)

Craig Israelsen publiceerde in 2015 echter een ander onderzoek in het tijdschrift Financial Planning waarin de prestaties van groei- en waardeaandelen in alle drie de kapgroottes over een periode van 25 jaar van begin 1990 tot eind 2014 werden getoond. De rendementen op deze grafiek laten zien dat grootkapitaalaandelen een gemiddeld jaarlijks rendement opleverden dat dat van grootkapitaalgroeiaandelen met ongeveer driekwart procent overtrof. Het verschil was zelfs groter voor mid- en small-capaandelen, op basis van de prestaties van hun respectieve benchmarkindices, waarbij de waardesectoren opnieuw uit de winnaars kwamen. Maar de studie toonde ook aan dat over elke voortschrijdende periode van vijf jaar gedurende die periode de groei en waarde van large-caps bijna gelijk verdeeld waren in termen van superieur rendement. De small-capwaarde versloeg in die perioden ongeveer driekwart van de tijd zijn groei-tegenhanger, maar toen de groei de overhand had, was het verschil tussen beide vaak veel groter dan wanneer de waarde won. De waarde van small-caps versloeg echter bijna 90% van de tijd over opeenvolgende periodes van 10 jaar, en de waarde van mid-cap versloeg ook zijn tegenhanger in groei.

Het komt neer op

De beslissing om te beleggen in groei versus waardeaandelen wordt uiteindelijk overgelaten aan de voorkeur van een individuele belegger, evenals hun persoonlijke risicotolerantie, beleggingsdoelstellingen en tijdshorizon. Opgemerkt moet worden dat gedurende kortere periodes de prestaties van groei of waarde ook grotendeels afhangen van het punt in de cyclus waarin de markt zich bevindt. Zo presteren waardeaandelen het vaak beter tijdens bearmarkten en economische recessies., terwijl groeiaandelen de neiging hebben om uit te blinken tijdens bullmarkten of periodes van economische expansie. Met deze factor moet daarom rekening worden gehouden door beleggers op kortere termijn of door degenen die de markten willen timen.