De waarde van maatschappelijk verantwoord beleggen

Ooit beschouwd als een niche van de beleggingspraktijk, omvat maatschappelijk verantwoorde belegging (SRI) nu een breed beleggingspubliek dat bestaat uit particulieren, vermogende particulieren en anderszins, en instellingen zoals pensioenregelingen, schenkingen en stichtingen. Religieuze principes, politieke overtuigingen, specifieke gebeurtenissen en de brede opdracht van maatschappelijk verantwoord ondernemen (dwz groen beleggen, maatschappelijk welzijn) drijven allemaal deze beleggingspraktijk aan.

De beroepsvereniging USSIF: The Forum for Sustainable and Responsible Investment schat in zijn "2016 Report on Socially Responsible Investing Trends" dat ongeveer $ 8, 72 biljoen aan beheerd vermogen onderschrijft op een of meer van de bovengenoemde benaderingen van maatschappelijk verantwoord beleggen; dat is een stijging van 33% sinds 2014.

Alleen al in de Verenigde Staten gebruiken ongeveer 519 geregistreerde beleggingsmaatschappijen - waaronder beleggingsfondsen, variabele lijfrentefondsen, op de beurs verhandelde fondsen en closed-end fondsen - een sociaal screeningproces, met activa van ongeveer $ 1, 74 biljoen, volgens de meest recente USSIF verslag doen van.

Maatschappelijk verantwoord beleggen drukt het waardeoordeel van de belegger uit waarvan verschillende benaderingen kunnen worden gebruikt. Een voorbeeld is wanneer een belegger bedrijven of industrieën vermijdt die producten of diensten aanbieden die de belegger als schadelijk beschouwt. De tabaks-, alcohol- en defensie-industrie worden vaak vermeden door mensen die sociaal verantwoordelijke investeerders proberen te zijn.

In de jaren tachtig werd veel verkocht aan Amerikaanse bedrijven die zaken deden met Zuid-Afrika. Een andere is een prestatieclassificatie in termen van hoe goed een bedrijf niet alleen presteert op het gebied van financiële gegevens, maar ook op sociaal, milieu-, bestuurs- en ethisch gebied.

Nog een andere betreft actieve betrokkenheid tussen de aandeelhouders van het bedrijf en haar management. Ten slotte is er de activistische aanpak waarbij de belegger specifieke kwesties bepleit. Elke of een combinatie van deze benaderingen is een kritieke motor in het proces van portefeuillebeheer en fiduciair toezicht.

Bovendien is de praktijk wereldwijd, met verschillende benaderingen benadrukt in verschillende landen als functie van hun cultuur, overheid, zakelijke omgeving en hun onderlinge relatie. Wat maatschappelijk verantwoord is of niet heeft geleid tot verschillende meningen over de vraag of deze benaderingen een concurrerend rendement opleveren.

Voor wiens voordeel?

Maatschappelijk bewuste beleggers kunnen een meer holistische kijk op een bedrijf veronderstellen bij het nemen van investeringsbeslissingen, kijkend naar hoe het haar stakeholders dient, een rubriek waaronder niet alleen aandeelhouders, maar ook crediteuren, management, werknemers, de gemeenschap, klanten en leveranciers zijn opgenomen. In deze context streeft maatschappelijk verantwoorde belegging ernaar het welzijn te maximaliseren en tegelijkertijd een rendement op de investering te behalen dat consistent is met de doelstellingen van de belegger.

Op het eerste gezicht kunnen deze twee begrippen tegenstrijdig lijken. Er kunnen bijvoorbeeld impliciete kosten verbonden zijn aan een dergelijke benadering voor zover deze winstgevende bedrijven en sectoren schuwt. Tabak, alcohol, vuurwapens en gokken zijn lucratieve industrieën geweest.

Voor een maatschappelijk bewuste belegger zou hun opname in een portefeuille echter niet de doelstellingen van de belegger dienen om te leven in een wereld zonder conflicten en juridische stimulerende middelen en depressiva. Zoals bij elke beleggingsbenadering, moet de maatschappelijk bewuste belegger:

• Bepaal zijn, haar of zijn risico- en rendementsdoelstellingen en -beperkingen.
• Wat dat laatste betreft, moet de belegger bepalen wat zijn sociaal bewuste beperkingen zijn. Deze kunnen aanzienlijk verschillen, afhankelijk van de belegger. Moslims die de Sharia-wetgeving willen naleven, sluiten alle bedrijven uit die verband houden met de productie, verkoop en distributie van alcohol, elke financiële instelling die lenen en elk bedrijf dat profiteert van gokken. Beleggers die zich verzetten tegen een gewapend conflict als middel voor geschillenbeslechting, kunnen elk bedrijf of sector die verband houdt met defensie, nationale veiligheid of vuurwapens vermijden.
• Zodra de belegger zijn beperkingen heeft bepaald, moet hij een aanpak kiezen om deze te implementeren, of het nu gaat om het gebruik van inclusieve of uitsluitende schermen, criteria voor beste praktijken of belangenbehartiging. Het type belegger kan de meest geschikte aanpak bepalen. Belangenbehartiging en dialoog met een bedrijf of bedrijfstak zijn bijvoorbeeld beter geschikt voor een groot publiek pensioenfonds. Beschouw het werk van CalPERS of de Zwitserse miljardair-activist Martin Ebner, de laatste meer een voorbeeld van individueel aandeelhoudersactivisme. Een individuele belegger die met een adviseur werkt, zou daarentegen het screeningproces haalbaarder vinden.
• Sociaal beleggen heeft impliciete kosten - het rendement dat mogelijk wordt gederfd door de uitsluiting van bedrijven met onaanvaardbare producten of bedrijfspraktijken - en expliciete kosten. Voor degenen die een actieve aanpak overwegen, zijn de tarieven voor op de beurs verhandelde en beleggingsfondsen meestal iets hoger. Voor beleggers die op zoek zijn naar een passief beheer, zijn er minder indexen om te repliceren en de fondsen die doorgaans hogere kosten dragen.
• Diversificatie is altijd een belangrijke overweging. Schermen kunnen dit proces onbedoeld of anderszins belemmeren.

Het gebruik van dit soort traditionele beleggingsstructuren lijkt het proces beheersbaar te maken, zolang de belegger de kosten en baten van dit type beleggingsbenadering zorgvuldig afwegt.

Er kan echter een dilemma lijken op wiens hoorns de belegger steevast zou worden gespietst. Als bijvoorbeeld investering in "vice" -producten zoals alcohol en tabak een anathema is voor een maatschappelijk bewuste belegger, hoe zit het dan met de transport- en energie-industrie?

De producten moeten immers worden verzonden naar het verkooppunt waarvoor verschillende transportmiddelen nodig zijn die op hun beurt brandstof vereisen. Dit soort overwegingen maakt de precieze definitie van iemands maatschappelijk verantwoorde beleggingsdoelen des te belangrijker.

Afhankelijk van het perspectief van het individu, kunnen bedrijven kenmerken vertonen die zowel onverantwoordelijk als verantwoordelijk zijn.

Het komt neer op

Maatschappelijk verantwoorde investeringen weerspiegelen de waarden van een belegger. Hoewel de mogelijkheden op dit gebied van beleggingsbeheer aanzienlijk zijn gegroeid, mag men best practices van beleggen niet negeren.

De belegger moet zijn doelen duidelijk definiëren bij het uitvoeren van dit soort benaderingen, de potentiële afwegingen erkennen en een beleid formuleren dat rekening houdt met alle variabelen wanneer wordt gestreefd naar het maximaliseren van het goede in overvloed en overvloed.

Risicobeheer en aandacht voor kosten zijn essentieel. Onderzoek lijkt aan te geven dat de resultaten van maatschappelijk bewust beleggen niet statistisch significant zijn bij een meer conventionele aanpak. (Lees voor meer informatie hoe u de World One-investering tegelijk kunt wijzigen .)