Vrijwillige werknemers begunstigde vereniging Plan (VEBA)
Een vrijwillig werknemersbegunstigingsplan (VEBA) is een soort belastingvrij vertrouwen dat door zijn leden en in aanmerking komende personen wordt gebruikt om in aanmerking komende medische kosten te betalen. Het plan wordt gefinancierd door een werkgever en vereist geen bijdragen van werknemers.
Werknemers moeten echter worden gedekt door een door de werkgever gesponsord gezondheidsplan om in aanmerking te komen voor VEBA-lidmaatschap.
VEBA-plannen begrijpen
VEBA-regels bepalen dat werkgevers eerst een vaststellingsbrief van de Internal Revenue Service (IRS) moeten verkrijgen om hun plan als VEBA voor federale inkomstenbelastingdoeleinden te kunnen beschouwen. VEBA's zijn onderworpen aan sommige aspecten van de Wet werknemerspensioeninkomen (ERISA); ze worden echter niet beschouwd als gekwalificeerde pensioenplannen.
Anders dan in de plannen 401 (k) of 403 (b), zijn bijvoorbeeld opnames van deelnemers aan een VEBA niet belastbaar indien ze vóór de leeftijd van 59, 5 zijn gedaan. Opnames uit een VEBA zijn niet vereist om te beginnen op 70, 5-jarige leeftijd.
VEBA-plannen worden beschouwd als welvaartsuitkeringsplannen onder de federale belastingwetgeving en zijn vrijgesteld van belasting op grond van artikel 501 (c) (9) van de Internal Revenue Code. Werkgeversbijdragen aan een VEBA-plan zijn fiscaal aftrekbaar en hebben geen limiet. Fondsen in een VEBA groeien belastingvrij en er zijn geen belastingboetes opgelegd aan werknemers of VEBA-leden die uitkeringen van een VEBA ontvangen voor gekwalificeerde medische kosten, waaronder vaak copays, muntenverzekering en eigen risico evenals tandheelkundige en visuele betalingen. Deze kosten worden gedefinieerd in sectie 213 (d) van de Internal Revenue Code. Leden kunnen ook VEBA-plannen gebruiken om premies voor ziektekostenverzekeringen na pensionering te financieren.
Hoe VEBA-plannen werken
Hoewel deze rekeningen meestal worden gebruikt als spaarmiddelen om de zorgkosten bij pensionering te financieren, kunnen werknemers geld van hun VEBA's gebruiken om gekwalificeerde medische kosten te betalen tijdens het werk. Als rekeninghouders geen geld gebruiken in hun VEBA-plannen voor een bepaald jaar, loopt dat bedrag over naar het saldo van het volgende jaar.
Een VEBA kan ook fungeren als een soort regeling voor gezondheidsvergoedingen.
Een post-aftrekbare VEBA, bijvoorbeeld, is ontworpen om visie en tandartskosten te vergoeden totdat een lid voldoet aan zijn of haar aftrekbare gezondheidsplan. Nadat het eigen risico is voldaan, kunnen leden worden vergoed voor medische kosten die geen verband houden met het gezondheidsplan. Een beperkte VEBA kan echter alleen medische en visuele kosten vergoeden. Ondertussen kan geld in een VEBA na uitdiensttreding alleen worden gebruikt nadat een persoon met pensioen is gegaan of zijn functie bij de sponsor van de VEBA heeft verlaten.
Wanneer een VEBA-plan wordt gekoppeld aan een Health Savings Account (HSA), worden VEBA-dollars beperkt tot in aanmerking komende tand- en gezichtskosten totdat personen aan hun eigen risico voldoen.
Belangrijkste leerpunten
- Een vrijwillig werknemersbegunstigingsplan (VEBA) is een soort belastingvrij vertrouwen dat door zijn leden en in aanmerking komende personen wordt gebruikt om in aanmerking komende medische kosten te betalen.
- VEBA-regels bepalen dat werkgevers eerst een vaststellingsbrief van de Internal Revenue Service (IRS) moeten verkrijgen om hun plan als VEBA voor federale inkomstenbelastingdoeleinden te kunnen beschouwen.
- VEBA's zijn onderworpen aan sommige aspecten van de Wet werknemerspensioeninkomen (ERISA); ze worden echter niet beschouwd als gekwalificeerde pensioenplannen.