Wat zijn werkkapitaalkosten?
Werkkapitaalkosten (WCC) verwijzen naar de kosten voor het handhaven van de dagelijkse activiteiten in een organisatie. Deze kosten houden rekening met twee verschillende factoren: de kortetermijnschuldpositie van de onderneming en het huidige deel van de langetermijnschuld, dat over het algemeen het deel van de schuld is dat binnen de komende 12 maanden verschuldigd is. Beide soorten kosten zijn te vinden op de balans van de onderneming in het gedeelte over de passiva.
Belangrijkste leerpunten
- Werkkapitaal financiert de dagelijkse activiteiten en vertegenwoordigt het vermogen van een bedrijf om zijn huidige verplichtingen te betalen met zijn vlottende activa
- De kosten van het werkkapitaal zijn gerelateerd aan de huidige verplichtingen van een onderneming met betrekking tot haar vlottende activa.
- Het doel van werkkapitaalbeheer is het maximaliseren van operationele efficiëntie en het verlagen van kapitaalkosten.
Welke items zijn inbegrepen in de werkkapitaalkosten?
De meeste bedrijven hebben ten minste twee soorten rekeningen in het huidige passiefgedeelte van hun balans: te betalen rekeningen en te betalen salaris / lonen. Afgezien daarvan variëren de specifieke posten die zijn geclassificeerd als kortlopende verplichtingen tussen bedrijven en sectoren, aangezien ze meer afhankelijk zijn van welke dagelijkse activiteiten de kern van het bedrijf vormen.
In de productiesector wordt WCC bijvoorbeeld vaak omschreven als de kosten voor het omzetten van grondstoffen in eindproducten. Aanzienlijke delen van het operationele budget van een fabrikant kunnen worden toegeschreven aan de aankoop en opslag van grondstoffen. Anderzijds zou een softwarebedrijf grotere delen van zijn huidige verplichtingen kunnen laten domineren door kosten voor onderzoek en ontwikkeling (R&D) en marketing.
Werkkapitaal meten voor liquiditeitsdoeleinden
Werkkapitaal (WC) meet het vermogen van het bedrijf om dagelijkse activiteiten te financieren uit de meest liquide activa. Berekend als het verschil tussen de vlottende activa van een bedrijf en de kortlopende schulden, is WC een van de meest gebruikelijke financiële gegevens die worden gebruikt om te bepalen of een bedrijf voldoende liquiditeit beschikbaar heeft om aan haar kortetermijnvereisten te voldoen.
Ondernemingen waarvan de vlottende activa hun kortlopende verplichtingen overschrijden, zouden een positieve WC hebben, terwijl ondernemingen waarvan de kortlopende verplichtingen hun vlottende activa overschrijden een negatieve WC hebben.
Het belang van werkkapitaalbeheer
Werkkapitaal is een dagelijkse noodzaak voor bedrijven, omdat ze een regelmatige hoeveelheid contant geld nodig hebben om routinematige betalingen te doen, onverwachte kosten te dekken en basismaterialen te kopen die worden gebruikt bij de productie van goederen.
Wanneer een onderneming niet genoeg werkkapitaal heeft om haar verplichtingen te dekken, kan financiële insolventie het gevolg zijn en leiden tot juridische problemen, liquidatie van activa en mogelijk faillissement. Het is dus van vitaal belang voor alle bedrijven om adequaat werkkapitaal te beheren.
Werkkapitaalbeheer is in wezen een boekhoudkundige strategie met een focus op het handhaven van een voldoende evenwicht tussen de vlottende activa en passiva van een bedrijf. Een effectief werkkapitaalbeheersysteem helpt bedrijven niet alleen hun financiële verplichtingen na te komen, maar ook hun inkomsten te verhogen.
Het beheren van werkkapitaal betekent het beheren van voorraden, contanten, crediteuren en debiteuren. Een efficiënt werkkapitaalbeheersysteem maakt vaak gebruik van belangrijke prestatieverhoudingen, zoals de werkkapitaalratio, de voorraadomzetratio en de collectieverhouding, om gebieden te identificeren die focus vereisen om de liquiditeit en winstgevendheid te behouden.
Voorbeeld van werkkapitaal: Coca-Cola
Voor het fiscale jaar eindigend op 31 december 2017 had The Coca-Cola Company (KO) vlottende activa ter waarde van $ 36, 54 miljard. Ze omvatten geldmiddelen en kasequivalenten, kortetermijnbeleggingen, verhandelbare effecten, debiteuren, voorraden, vooruitbetaalde kosten en activa aangehouden voor verkoop.
Coca-Cola had kortlopende schulden voor het fiscale jaar eindigend op december 2017, gelijk aan $ 27, 19 miljard. De kortlopende schulden omvatten te betalen rekeningen, te betalen kosten, te betalen leningen en notes, kortlopende looptijden van langlopende schulden, te betalen winstbelastingen en voor verkoop aangehouden verplichtingen.
Volgens de bovenstaande informatie is de huidige ratio van het bedrijf 1, 34:
- $ 36, 54 miljard ÷ $ 27, 19 miljard = 1, 34