Wat te weten over voorraadanalisten

Analisten evalueren bedrijven actief zolang er aandelen zijn, maar ze zijn populairder en krijgen meer exposure dan ooit dankzij 24-uurs beursnieuws en online bronnen. De bekendheid van sommige analisten is ook toegenomen. Maar hoewel analisten doorgaans vergelijkbare referenties hebben, zijn ze niet allemaal hetzelfde.

Omdat positieve en negatieve winstverrassingen bijvoorbeeld dramatische effecten op aandelen kunnen hebben, vraagt ​​u zich misschien af, hoe kan een bedrijf de schattingen verslaan met zoveel ogen? Hoe kan een analist een 'koop'-rating en een een' verkoop'-rating krijgen? Hoe kunnen beleggers zien wie gelijk heeft?

De eerste plaats om te controleren is de kleine lettertjes op elk onderzoeksrapport en ontdek hoe de analist wordt gecompenseerd. Van daaruit kunt u beslissen of het in het belang van de analist is om u iets anders dan de waarheid te vertellen.

Kwalificaties van een analist

Effectenanalisten hebben doorgaans een academische achtergrond in bedrijfsgerelateerde studies op undergraduate en graduate niveau. Ze kunnen ook professionele benamingen hebben zoals een CFA, CPA en JD. Er is ook een groeiende minderheid van sectoranalisten, die ontspringen uit hun potentiële expertisegebieden zoals gezondheidszorg, engineering en technologie. Deze analisten kunnen elk type academische kwalificaties hebben, inclusief artsen die als farmaceutische analisten fungeren.

Wat doen analisten?

De dagelijkse taken van alle analisten zijn afhankelijk van de rapportagekalender van de bedrijven die ze volgen. Financiële instellingen zoals Bank of America (BAC) rapporteren bijvoorbeeld meestal de winst in de paar weken na het einde van een kwartaal. Een analist voor dit bedrijf zou het erg druk hebben voor en na de bekendmaking van de inkomsten.

Vóór de inkomsten zijn analisten vaak bezig om te schatten welke inkomsten zij denken te zullen rapporteren. Hun schattingen zijn gebaseerd op richtlijnen van het bedrijf (die beperkt zijn), economische omstandigheden en hun eigen onafhankelijke modellen en waarderingstechnieken. Op de dag van de winstaankondiging belt de analist meestal de conference calls in die de meeste bedrijven regelen om de gerapporteerde inkomsten en eventuele bedrijfsspecifieke details te bespreken, zoals eenmalige winstwinsten of bijzondere waardeverminderingen. Na de aankondiging zijn analisten bezig niet alleen de gerapporteerde resultaten te communiceren, maar ook hun eigen interpretaties van waarom ze hoger of lager waren dan de verwachte cijfers.

Wat voor soort analist is het beste?

De twee belangrijkste categorieën analisten zijn analisten aan de buy-side en sell-side. Het belangrijkste verschil tussen de twee is het soort bedrijven waarvoor ze werken en, in sommige gevallen, hoe ze worden gecompenseerd. Er zijn veel soorten buy-side analisten die werken voor bedrijven die hun onderzoek tegen betaling verkopen; ze kunnen werken voor een vermogensbeheerder en beleggen in de aandelen die ze dekken. Koopzijde omvat beleggingsinstellingen zoals beleggingsfondsen, die effecten kopen voor persoonlijke of institutionele beleggingsdoeleinden.

Verkoopanalisten daarentegen werken doorgaans in een transactiegerichte omgeving en verkopen hun onderzoek aan de buy-side groep, vandaar hun naam. Een verkoopanalist die voor een beursvennootschap werkt, kan een groep aandelen, industrieën, sectoren of zelfs hele marktsegmenten bestrijken. Verkoopanalisten hebben wat meer aandacht besteed aan de nauwe relaties die ze hebben met de bedrijven waarvoor ze aankoopratings uitgeven.

De groei van analisten

Vóór de technologische bubbel van de jaren negentig en de daaropvolgende ineenstorting namen de meeste verkoopkantoren vrijelijk deel aan investeringsbankieren en dekten vervolgens de aandelen die zij op de markt brachten. Het is niet moeilijk om aan te nemen dat de analisten nauwe banden hadden met de bedrijven die ze bestreken en dat de beleggingsbeoordelingen overwegend positief waren voor de aandelen die de bedrijven openbaar maakten.

Na de beruchte ineenstorting van bedrijven zoals Tyco, Enron en WorldCom, reageerde de overheid. Hoewel sommige bedrijven nog steeds deelnemen aan investeringsbankieren en dekking bieden voor de bedrijven die ze op de markt brengen, zijn er controles ingevoerd om eerlijke waarderingsmethoden te waarborgen door middel van bepalingen in de Sarbanes-Oxley Act van 2002. Verdere regelgeving is geïmplementeerd om te zorgen dat er blijft een zekere mate van onafhankelijkheid tussen analisten aan de verkoopzijde en de bedrijven die ze onderzoeken.

De meeste grote beursvennootschappen op Wall Street waren door de Amerikaanse overheid verplicht om de manier waarop ze onderzoek verrichten te veranderen. Sommige bedrijven die zich overgaven aan frauduleuze handelspraktijken kregen aanzienlijke boetes en hun makelaars en analisten werden uitgesloten van de industrie. Veel beleggingsondernemingen hebben hun onderzoek opgesplitst in afzonderlijke afdelingen, waardoor ze worden geïsoleerd van het einde van de transactie om onafhankelijke aanbevelingen te promoten. Sommige van deze wijzigingen waren verplicht op basis van nieuwe wetgeving, en sommige waren vrijwillig om op zijn minst het uiterlijk van onafhankelijke analisten te bevorderen.

Hoewel de sector een lange weg heeft afgelegd, is er nog enige vooruitgang aan de verkoopzijde te behalen, aangezien een deel van de compensatie van een verkoopkantanalist kan komen van de transactiekosten die zijn verbonden aan de bedrijven die zij dekken.

Dus welk type analist voegt meer waarde toe? Het antwoord is beide.

Koopzijde of Verkoopzijde?

Buy-side analisten hebben vaak enige gevestigde interesse in het aandeel. Een buy-side analist die werkt voor een beleggingsfonds of een beleggingsbeheerder is meestal eigenaar van de aandelen die hij of zij dekt. Hoewel er geen garantie is, kunnen de wijzigingen in beoordelingen van een bedrijf de richting van hun kooppatronen aangeven. Als ze beginnen met 'initiële dekking', kan dit betekenen dat ze overwegen het aandeel toe te voegen aan hun portefeuilles of al zijn begonnen met het accumuleren van het aandeel.

Wanneer een buy-side analist een zeer positieve rating op een aandeel heeft, kan dit een indicatie zijn dat hij zijn toegewezen weging al heeft gekocht. Aangezien beleggingsfondsen melden dat hun deelnemingen 30 dagen vertraagd zijn, kan een afgegeven rating ook aangeven dat de buy-side analist zijn positie in de onderneming al heeft geliquideerd. Aangezien de rating een mening is in de ogen van de analist, zijn er geen harde en snelle regels voor wanneer ze de ratings wijzigen.

Koopkantanalisten hebben een stimulans om een ​​koopaanbeveling te doen voor aangehouden aandelen en een verkoopaanbeveling voor recent verkochte aandelen. Als deze suggesties voldoende zijn om de prijs in de richting te duwen die het onderzoek van de analist zou 'rechtvaardigen', zou er bewijs zijn dat de analist winstgevende aandelenselectiemogelijkheden heeft. Als gevolg hiervan zou het beleggingsfonds of de beleggingsonderneming hogere bedrijfsvolumes ervaren.

The Business of Analysis

Sommige bedrijven bieden onderzoek te koop aan en bevinden zich in de verkoopcategorie. Websites geven advies over aandelen, opties en fondsen. Hun onderzoek kan afkomstig zijn van fundamentele of technische analyses of een combinatie van beide. Nieuwsbrieven, die in print of online kunnen worden verkocht, bevatten het advies van het bedrijf. De enige manier om de effectiviteit van dit onderzoek te beoordelen, is door te kijken naar het track record van het bedrijf, omdat het de meeste van zijn succesvolle tips kan presenteren en de flops kan verbergen. Bedrijven zijn immers bezig met het verkopen van een product en reclame maken voor hun beste eigenschappen is een manier om deze producten te promoten. Dit soort bedrijven verkopen doorgaans onderzoek aan particulieren of institutionele beleggers.

Hoewel de kleinere nieuwsbrieven spannender zijn, dekken oude standbys zoals Value Line en Standard & Poor's het merendeel van de beursgenoteerde aandelen wereldwijd en bieden ze wat zij beschouwen als onafhankelijke beoordelingen voor een vergoeding. Ze worden gecrediteerd met wat beleggers 'traanbladen' noemen, omdat je in de oude papieren dagen de pagina waarop de voorraad werd beschreven kon verwijderen en apart houden voor snelle referenties.

De belangrijkste kritiek op deze grote bedrijven is altijd geweest dat ze fysiek niet de tijd kunnen besteden die nodig is om te oordelen over aandelen en dat ze de neiging hebben om minder ervaren analisten in te huren. Hoewel sommige daarvan waar kunnen zijn, passen ze wel consistente modellen en controle toe op de aandelen die ze dekken en zijn ze echt onafhankelijk. Ze hebben ook een erfenis en hun reputatie hoog te houden, wat een goede omgeving bevordert om onafhankelijk onderzoek te produceren.

Verkoopanalisten kunnen ook een gevestigd belang hebben in de bedrijven die ze dekken in de vorm van het genereren van ideeën voor hun klanten of het onder de aandacht brengen van een bedrijf dat ze van plan zijn te houden of zakelijke relaties met hebben. Vóór de technologiezeepbel was er een aantal analisten aan de verkoopzijde die direct aandelen bestreken waarin de kant van het zakenbankbedrijf waarvoor ze werkten, op de markt kwam. Die analisten hadden het concept van de "Chinese muur" niet gevolgd om onderzoek en investeringsbankieren gescheiden te houden. Hoewel een deel van deze activiteit nog steeds doorgaat, hebben er nieuwe regelgevende en vrijwillige wijzigingen in het proces plaatsgevonden en lijkt er enige verbetering te zijn. Helaas zal er altijd een potentieel voor conflict zijn.

Het komt neer op

Er lijkt geen eenduidige oplossing te zijn voor welk type analist te volgen. Onlangs zijn er belangrijke veranderingen opgetreden in de manier waarop onderzoek wordt geproduceerd en het zal enige tijd duren voordat de effecten zichtbaar worden. Maar als je terugkijkt op de geschiedenis van het onderzoeksproces, zijn de fundamenten niet veranderd. Als u wilt weten welke analist u moet volgen, moet u dezelfde tests uitvoeren die stand-by staan. Lees de kleine lettertjes, vergelijk hun oproepen met die van andere analisten, ontdek hoe ze worden gecompenseerd en bekijk hun staat van dienst en zorg ervoor dat ze de geweldige keuzes en hun flops dekken. Het komt erop neer dat u niet slechts het woord van een analist moet geloven - hij of zij is alleen maar mens.