Waarom de Russische economie stijgt en daalt met olie

Rusland is wereldwijd een belangrijke speler in de olie- en gasproductie. Het is de op een na grootste producent van aardgas en de op twee na grootste producent van olie, op 80 miljard vaten bewezen oliereserves en maar liefst 1688 biljoen kubieke voet aardgasreserves - de grootste aardgasreserves ter wereld. Gezien de omvang van de Russische olie- en gasactiva en haar positie in de wereldproductie, bestaat er geen twijfel over dat olie- en gasprijzen een grote impact hebben op de economie. In dit artikel zullen we de impact van olieprijzen, zowel hoog als laag, op de Russische economie analyseren.

Het koolwaterstofrijk

De afgelopen jaren hebben olie- en gasinkomsten bijna de helft van het nationale budget van Rusland gemaakt. Olie- en gasprijzen hebben doorgaans een stabiele relatie waarbij de prijs van gas stijgt en daalt met de geldende olieprijs. Deze correlatie is zwakker gedurende sommige tijdsperioden en sterker in andere, maar heeft zich in de loop van de tijd gehandhaafd. Wanneer de olieprijzen sterk zijn, groeit de overheidsbegroting en besteedt Rusland aan infrastructuur, sociale programma's en andere nationale investeringen zoals defensie. Omgekeerd krimpen lage olieprijzen het nationale budget in verhouding tot de prijsdaling. Het duidelijkste effect dat olieprijzen op de Russische economie hebben, is dus het krimpen of uitbreiden van de overheidsbegroting.

Dat gezegd hebbende, de impact op de Russische overheid is niet onmiddellijk wanneer de olieprijzen dalen. De overheid heeft een reservefonds om marktschommelingen weg te werken, dus kortetermijndalingen in de olieprijs hebben de Russische overheid niet zo veel te maken als een langdurige daling.

Een goederenvaluta

Naast de overheidsbegroting, afhankelijk van de olie- en gasopbrengsten, wordt de roebel, de Russische valuta, ook sterk beïnvloed door de olieprijzen. Dit is een ander aspect van hoe de olieprijs de Russische economie beïnvloedt. Wanneer de olieprijzen hoog zijn en de overheidsboeken in het zwart staan, bestaat er weinig twijfel over dat Rusland zijn schulden aan investeerders en andere landen kan betalen. Zwakte in de olieprijs doet het marktvertrouwen in de nationale overheid en de valuta teniet, waardoor de waarde van de roebel daalt ten opzichte van andere valuta's. Omdat veel van de internationale schuld van Rusland niet in roebels ligt, is een gedevalueerde roebel een dubbele ramp voor Russische financiën. Betalingen moeten nog steeds worden gedaan in dollars of euro's, zelfs omdat de wisselkoers elke betaling veel duurder maakt.

In de roebelcrisis van 1998 moesten zowel de roebel als de Russische overheid worden ondersteund met internationale leningen. Gedurende die tijd heeft de overheid de betaling van uitstaande schulden opgeschort en de roebel toegestaan ​​te devalueren. Lage olieprijzen waren een van de oorzaken van de roebelcrisis en het daaropvolgende herstel van de olieprijzen die daarop volgden, hielp de Russische economie opnieuw te stabiliseren. Deze correlatie tussen de roebel en de olie- en gasprijzen kan in de tussenliggende jaren zelfs zijn toegenomen, omdat Rusland de olieproductie heeft verhoogd.

Een geconcentreerde economie

De dominantie van olie en gas in de overheidsinkomsten wordt weerspiegeld in de Russische exportmix. Ongeveer de helft van de totale export van Rusland in termen van waarde bestaat uit olie en gas. IJzer en staal komen op een verre seconde binnen op minder dan 5 procent van de totale exportwaarde. Doordat zowel de export als de inkomsten worden aangedreven door olie en gas, bevindt Rusland zich in een moeilijke situatie. In een land met gediversifieerde export, heeft een zwakke valuta het voordeel dat exportproducten betaalbaarder worden voor buitenlandse kopers. Maar Rusland heeft geen grote exportindustrie, zoals de industrie of de landbouw, die kan profiteren van een zwakke roebel. Russische export van hout en landbouwproducten wordt wel aantrekkelijker voor internationale kopers wanneer de roebel valt, maar het gat dat lage olieprijzen kunnen slaan in de economie en het nationale budget is veel te groot voor elke andere Russische industrie om te vullen.

Meer gediversifieerde olie-exporterende landen zoals Canada en Australië hebben sectoren zoals productie, mijnbouw en landbouw die profiteren als hun valuta zwakker wordt in een omgeving met een zwakke olieprijs. Hoewel lage olieprijzen invloed hebben op zowel de Canadese als de Australische economie (meer nog in Canada), wordt de klap getemperd door verwachte winsten in door export aangedreven industrieën, omdat valutadalingen die producten betaalbaarder maken. Er is werkelijk geen economisch voordeel voor deze situatie voor Rusland, omdat het gebrek aan diversiteit in de Russische economie het belang van olie nog meer versterkt.

De productiekosten

Er zijn andere landen die op dezelfde manier afhankelijk zijn van olieprijzen, zoals Koeweit, Venezuela en Saoedi-Arabië. Bij al deze landen komt het allemaal neer op de productiekosten. Saoedi-Arabië heeft de laagste productiekosten met ongeveer $ 20 per vat in 2014. Rusland is ongeveer het dubbele. Dit betekent dat producenten voor $ 40 per vat zelfs op zijn best breken. Dit is een belangrijke overweging, aangezien Saoedi-Arabië de reserves en de productiecapaciteit heeft om de markt te bevoorraden en de prijs te verlagen tot een punt waarop niemand behalve Saoedi-Arabië winst maakt op olie. Het bekijken van de productiebeslissingen van Saudi-Arabië is van cruciaal belang voor een land dat economisch afhankelijk is van de olieprijzen als Rusland.

Bottom Line

Over het algemeen zijn lage olieprijzen slecht nieuws voor de Russische economie. In tegenstelling tot de Verenigde Staten, waar de afhankelijkheid van olie afhankelijk is van consumptie, is de Russische economie afhankelijk van de winstgevende productie van olie om de kosten van de overheid te betalen, de roebel te ondersteunen en een meerderheid van de export te verzorgen. Kortom, de Russische economie groeit of krimpt met de olieprijs.