Waarom sommige kinderen het nest nooit verlaten

Het is een internationaal fenomeen: de kinderen die niet weggaan. De Italianen noemen ze 'mammon' of 'mama's boys'. De Japanners noemen ze 'parasaito shinguru' of 'parasiet singles'. In de Verenigde Staten staan ​​ze bekend als 'boemerangs' en in het Verenigd Koninkrijk worden ze 'KIPPERS' genoemd, wat staat voor 'kinderen in de zakken van ouders die hun pensioensparen uithollen'. Volgens het Pew Research Center woonde bijna 33% van de Amerikanen van 25-29 jaar bij hun ouders.

Over het algemeen komt dit vaker voor bij zonen dan bij dochters. Enquêtes in het Verenigd Koninkrijk en Japan wijzen op een vergelijkbare situatie in die landen. In dit artikel bespreken we enkele van de redenen waarom kinderen mogelijk langer bij hun ouders wonen en schetsen we enkele stappen die ouders kunnen nemen om de kans op negatieve effecten te verminderen - zowel voor hun kinderen als voor zichzelf.

De voordelen van thuisblijven

Opgroeien is niet alleen moeilijk, maar het wordt ook steeds duurder. In de zoektocht naar een lonende carrière kiezen veel jonge volwassenen voor school na de middelbare school. Vier jaar later hebben ze enorme schoolleningen voor tienduizenden dollars (of meer), en dat aantal neemt gestaag toe. Tel daarbij de kosten op van een auto, eten, kleding, onderdak en een sociaal leven, en plotseling kan het zijn dat je je persoonlijke schulden opgraaft. Het is gemakkelijk om te zien dat teruggaan bij mama en papa een financieel aantrekkelijke optie wordt.

Aah! De voordelen van thuis! Iemand anders betaalt de rekeningen, maakt zich zorgen over de hypotheek, maait het gras en - als een kind echt geluk heeft - kookt, reinigt en doet de was. Het is alsof je een butler, een meid en een echt rijke oom hebt, allemaal in één. Geen stress, geen rekeningen te betalen, geen zorgen over de dreiging van werkloosheid, uitzetting en ga zo maar door. Wat is er niet leuk aan?

Als boemerangkinderen vaak geld nodig hebben, merken ze dat mama en papa meer dan bereid zijn het chequeboek te openen. De kinderen hoeven slechts een hand uit te steken en iemand steekt er een paar dollar in. Om het helemaal af te maken, kunnen ze hun inkomsten gebruiken als discretionair inkomen, en als ze eenmaal zijn gevestigd, is het onwaarschijnlijk dat hun ouders ze eruit zullen schoppen. Thuis wonen zonder huur betekent vaak dat een nieuwe auto, merkkleding en een week in Mexico zich plotseling gemakkelijk kunnen veroorloven, zelfs met een instap salaris.

Wat moet een ouder doen?

Het is duidelijk dat terug naar huis gaan enorme en onmiddellijke voordelen voor de kinderen heeft, maar het is niet zo veel voor de ouders en op de lange termijn is het misschien ook niet goed voor de kinderen. Die naam van KIPPERS is een nauwkeurige weergave van een lelijk scenario. Sommige ouders zijn te vriendelijk om hun nog steeds afhankelijke kinderen eruit te schoppen, dus in plaats van hun eerste verdienjaren te gebruiken om te sparen en te investeren voor hun pensioen, gieten de ouders hun geld in volwassen kinderen die niet kunnen of willen slaan eigen. Bovendien leert Junior niet alleen het pensioen van papa en mama in gevaar, maar leert ze ook niets over de verantwoordelijkheden die gepaard gaan met het volwassen zijn.

Je hebt het oude gezegde gehoord: "Geef een man een vis, je geeft hem een ​​dag te eten. Leer een man te vissen, je geeft hem een ​​leven lang te eten." Een soortgelijk concept is van toepassing op uw volwassen kinderen. Als je ze vrije ruimte en kost geeft, voer je ze misschien een leven lang, maar ze zullen nooit leren zichzelf te voeden. Het is slechts een van de trieste feiten van het leven die de meeste mensen zullen blijven nemen als je blijft geven.

Stel regels in!

Als uw volwassen kinderen naar huis willen komen, of ze willen niet vertrekken, moet u de wet vaststellen. Leer ze dat er geen gratis lunch in het leven is. Een huishouden onderhouden is een dure propositie, dus iedereen die onder je dak woont, moet zijn of haar eigen gewicht dragen door zijn of haar billijke deel van de kosten te betalen. Dit omvat het betalen van huur, het betalen van energierekeningen en betalen voor eten.

Terwijl de kinderen chippen om te betalen voor telefoon- en kabeldienst, moeten de ouders ervoor zorgen dat hun portemonnee gesloten blijft. Uw kinderen moeten hun eigen rekeningen betalen. Dit omvat autobetalingen, verzekeringen, benzine, creditcards en mobiele telefoons. Kinderen moeten leren dat als ze kosten maken, ze zelf verantwoordelijk zijn. Dit zal een kind zeker de schoonheid van budgettering leren.

Meer dan geld

Naast het leren betalen op hun eigen manier, moeten uw kinderen begrijpen dat huishoudens zichzelf niet bijhouden zonder enige hulp. Iedereen die in het huis woont, moet verantwoordelijk zijn voor het schoonhouden en onderhouden ervan. Het gras maaien, de bloembedden wieden, de luiken verven en de badkamer schoonmaken zijn de gewoonte als u een huis bezit. Als de kinderen thuis wonen, moeten ze hun deel van het werk doen.

Het komt neer op

Hoewel er geen gemakkelijke manier is om een ​​kind aan het werk te nemen, vooral als dat kind een volwassene is, bereidt harde liefde kinderen voor op de realiteit. Mama en papa zullen niet eeuwig in de buurt zijn om het huis op te ruimen en alle rekeningen te betalen. Als de kinderen leren hun geld te beheren en een huishouden te onderhouden voordat ze het huis verlaten, zijn zij (en u) op de lange termijn beter af.