457 Plan versus 403 (b) Plan: wat is het verschil?

Voor werknemers in de publieke sector staan ​​pensioenen meestal centraal als het gaat om pensioen. Toegezegd-pensioenregelingen kunnen een geweldige manier zijn om te sparen voor uw pensioen. Maar veel mensen hebben ook de optie om bij te dragen aan een ander soort plan. Deze werknemers kunnen misschien niet bijdragen aan een 401k (plan) via hun werkgever, maar ze moeten toch hun pensioenspaaropties onderzoeken. Een pensioen is geen garantie voor een comfortabel pensioen.

De publieke sector is waarschijnlijk het laatste bastion van de toegezegd-pensioenregeling - dat ouderwetse pensioen, berekend door de werkgever, dat automatisch naar werknemers kwam nadat ze met pensioen gingen. Maar tegenwoordig kan geen enkele bron van inkomsten voldoende zijn om een ​​comfortabel pensioen te garanderen; mensen moeten ook zelf sparen. Publieke en non-profit organisaties bieden geen 401 (k) plannen waaraan werknemers kunnen bijdragen. Maar ze kunnen en bieden ook andere door de werkgever gesponsorde plannen: de 403 (b) en de 457.

Belangrijkste leerpunten

• Een 457-plan heeft twee typen. Een 457 (b) wordt aangeboden aan werknemers van de staat en de lokale overheid, terwijl een 457 (f) is voor hoogbetaalde non-profit werknemers.
• Een 403 (b) -plan wordt doorgaans aangeboden aan werknemers zonder winstoogmerk en overheidswerknemers, inclusief openbare schoolmedewerkers.
• Er is ook een mogelijke derde optie: als je in aanmerking komt voor beide plannen, kun je aan beide bijdragen.

Het 457-plan

Een 457-plan heeft twee typen. Een 457 (b) wordt aangeboden aan staats- en lokale overheidswerknemers, terwijl een 457 (f) is voor hoogbetaalde non-profit werknemers. Voor een 457 (b) plan kunt u tot $ 19.000 bijdragen in 2019 ($ 18.500 in 2018) en een extra $ 6.000 als u ouder bent dan 50. Als u binnen drie jaar de normale pensioengerechtigde leeftijd heeft (volgens uw plan) dan kunt u het laagste van $ 38.000 bijdragen in 2019, of, volgens de IRS, "De basis jaarlimiet plus het bedrag van de basislimiet die niet in voorgaande jaren is gebruikt (alleen toegestaan ​​als de leeftijd van 50 of inhaalpremies niet wordt gebruikt) .”

Het 457 (f) plan vereist dat de werknemer werkt tot een afgesproken tijd. Als de werknemer vóór die datum vertrekt, verliest hij zijn recht op het 457 (f) -plan. Dit plan wordt meestal alleen aangeboden aan geselecteerde leden van een organisatie. Omdat de werknemer aan bepaalde vereisten moet voldoen om zijn 457 (f) bij pensionering te ontvangen, blijft het plan in handen van het bedrijf. Als u een 457 (f) -plan hebt, komt u in aanmerking om tot 100 procent van uw inkomen bij te dragen. Dit wordt voornamelijk gebruikt als een krachtig voordeel en rekruteringstool om getalenteerde managers te vinden. Tenzij je je realistisch kunt voorstellen hoofd van een non-profit te zijn, is het onwaarschijnlijk dat je dit plan in je carrière tegenkomt.

Pros

Een van de beste voordelen van de 457 (b) is dat u hiermee het dubbele bedrag kunt inzetten voor uw pensioenplan. Als u binnen de drie jaar van de normale pensioengerechtigde leeftijd bent (volgens uw plan), kunt u tot $ 38.000 bijdragen in 2019. Dit is een grotere inhaalvoorziening dan zelfs 403 (b) s bieden. Je kunt ook $ 6, 000 extra inzetten als je minstens 50 jaar oud bent.

Als je nog steeds werkt op een baan met een 457 (b), kun je pas inhoudingen doen als je minstens 70, 5 jaar oud bent. Als u daar echter niet meer werkt, kunt u op elk gewenst moment de uitkeringen doen, ongeacht uw leeftijd. "Je kunt je geld meenemen voordat je 59, 5 jaar bent met een 457 zonder boetes, in tegenstelling tot andere pensioenregelingen die er zijn, " zei universitair docent financiën en financiële planning Inga Chira, van de California State University, Northridge. "Dat is een groot probleem."

Als u uw baan verlaat, kunt u uw account ook omdraaien naar een IRA of 401 (k), hoewel dit alleen een optie is voor het 457 (b) -plan, niet het 457 (f) -plan. In tegenstelling tot de 401 (k), die alleen de 457 (b) biedt.

Cons

In tegenstelling tot de 401 (k), telt elke wedstrijd die uw werkgever bijdraagt, mee als onderdeel van uw bijdrage. Dat betekent dat als uw werkgever $ 9.000 bijdraagt, u slechts $ 10.000 kunt bijdragen (tenzij u deelneemt aan een inhaalstrategie). Als u gewend bent aan een 401 (k), weet u misschien al dat de limiet van $ 19.000 alleen van toepassing is op werknemersbijdragen. De zilveren voering is dat overheden zelden bijpassende programma's aanbieden binnen het 457 (b) plan. Het is meestal aan de werknemers om ervoor te zorgen dat ze een voldoende bedrag sparen.

Het 457 (f) plan vereist dat de werknemer werkt tot een afgesproken tijd. Als de werknemer vóór die datum vertrekt, verliest hij zijn recht op het 457 (f) -plan.

Het 403 (b) Plan

Een 403 (b) -plan wordt doorgaans aangeboden aan werknemers zonder winstoogmerk en overheidswerknemers, inclusief openbare schoolmedewerkers. Net als de 401 (k), zijn 403 (b) plannen een soort toegezegde-bijdrageregeling waarmee deelnemers geld kunnen onderbrengen op een uitgestelde belasting voor pensionering. Deze plannen zijn gemaakt in 1958 en stonden oorspronkelijk bekend als tax-sheltered annuities (TSA), of tax-latred annuïteiten (TDA) plannen omdat ze op dat moment alleen in lijfrentecontracten konden worden geïnvesteerd. Deze plannen worden meestal gebruikt door onderwijsinstellingen, hoewel elke entiteit die in aanmerking komt onder IRS-sectie 501 (c) (3) dit type plan kan gebruiken.

Bijdrage en uitstellimieten
De contributielimieten voor 403 (b) -plannen zijn nu identiek aan die van 401 (k) -plannen. Alle uitstel van werknemers geschiedt op basis van voorbelasting en vermindert het aangepaste bruto-inkomen van de deelnemer dienovereenkomstig. Voor 2019 is de jaarlijkse contributielimiet (het optionele uitstel genoemd) $ 19.000 ($ 18.500 in 2018). Een extra inhaalbijdrage van $ 6.000 is toegestaan ​​voor werknemers van 50 jaar en ouder.

Met name bieden 403 (b) plannen een speciale aanvullende inhaalbijdragebepaling die bekend staat als de levenslange inhaalvoorziening of 15-jarige regel. Medewerkers met een vaste aanstelling van ten minste 15 jaar komen in aanmerking voor deze bepaling, die een extra betaling van $ 3.000 per jaar mogelijk maakt (tot een levenslange werkgeverslimiet van $ 15.000). Raadpleeg IRS-publicatie 571 voor meer informatie over de 15-jarige regel.

Werkgevers mogen passende bijdragen leveren, maar de totale bijdragen van werkgever en werknemer mogen niet hoger zijn dan $ 56.000 voor 2019 ($ 55.000 voor 2018). Bijdragen na belastingen zijn in sommige gevallen toegestaan ​​en Roth-bijdragen zijn ook beschikbaar voor werkgevers die voor deze functie kiezen. Recente wetgeving heeft werkgevers ook toegestaan ​​om automatische 403 (b) -premies in te stellen voor alle werknemers, hoewel zij dit naar eigen goeddunken kunnen weigeren. In aanmerking komende deelnemers kunnen ook in aanmerking komen voor de Retirement Saver's Credit.

Bij het berekenen van 403 (b) contributielimieten voor een individu, past de IRS de limieten in de volgende volgorde toe: ten eerste, het electieve uitstel; ten tweede, de inhaalservice van 15 jaar; en ten derde de inhaalbijdrage van 50 jaar. Het is de verantwoordelijkheid van de werkgever om de bijdragen te beperken tot de juiste bedragen.

rollovers
De regels voor het omdraaien van 403 (b) planningen zijn de afgelopen jaren aanzienlijk versoepeld en werknemers die hun werkgever verlaten, kunnen hun plannen nu meenemen naar een andere werkgever als ze hun plannen niet omzetten in een zelf- geregisseerd IRA. Ze kunnen ze omdraaien in een ander 403 (b) -plan, een 401 (k) of een ander gekwalificeerd plan. Dit stelt werknemers in staat om gedurende hun leven één pensioenplan te handhaven in plaats van een afzonderlijke IRA-rekening te moeten openen of hun plan bij hun oude werkgever te laten.

uitkeringen
Met name 403 (b) planverdelingen lijken in de meeste opzichten op die van 401 (k) plannen. U kunt beginnen met het nemen van distributies op 59, 5-jarige leeftijd, ongeacht of u nog steeds bij die organisatie werkt of niet. Voor uitkeringen die worden gedaan vóór de leeftijd van 59, 5 jaar geldt een vroegtijdige intrekkingsboete van 10 procent tenzij een speciale uitzondering van toepassing is. Alle normale uitkeringen worden als gewoon inkomen belast tegen het hoogste marginale belastingtarief van de belastingbetaler. Roth-distributies zijn belastingvrij, hoewel werknemers moeten bijdragen aan het plan of een Roth IRA moeten hebben die minimaal vijf jaar open moet zijn voordat ze belastingvrije distributies kunnen nemen.

Verplichte minimale uitkeringen, die worden berekend op basis van de levensverwachting van de ontvanger, moeten beginnen op de leeftijd van 70, 5 tenzij het plan voor die tijd wordt omgezet in een Roth IRA of een ander Roth-pensioenplan. Als u geen verplichte minimumdistributie neemt, krijgt u 50% accijns op het bedrag dat had moeten worden opgenomen. Lening bepalingen kunnen ook beschikbaar zijn naar keuze van de werkgever. De regels voor leningen zijn ook grotendeels dezelfde als voor 401 (k) plannen; deelnemers hebben geen toegang tot meer dan de minste van $ 50.000 of de helft van hun plannen en een uitstaand leenbedrag dat niet binnen vijf jaar wordt terugbetaald, wordt behandeld als een belastbare of voortijdige uitkering. Alle distributies worden elk jaar gerapporteerd op formulier 1099-R, dat naar plandeelnemers wordt verzonden.

Investeringskeuzes
Veel 403 (b) -plannen worden nog steeds gefinancierd met lijfrentecontracten, ondanks het feit dat de Employee Retirement Income Security Act (ERISA) deze plannen toestaat om rechtstreeks in beleggingsfondsen te beleggen. Dit is in feite een bron van voortdurend debat in de financiële en pensioenplanninggemeenschap, aangezien lijfrentes op zichzelf belastingplichtige voertuigen zijn en er niet zoiets bestaat als "dubbele" belastinguitstel. De meeste plannen bieden nu ook beleggingsfondsen, hoewel in de meeste gevallen binnen een contract met variabele lijfrente. Maar vaste en variabele contracten en beleggingsfondsen zijn de enige soorten investeringen die binnen deze plannen zijn toegestaan; andere effecten zoals aandelen, REIT's en UIT's zijn verboden.

Diverse problemen
Belangrijk is dat 403 (b) plannen verschillen van hun 401 (k) tegenhangers omdat ze geen voorzieningen voor onvoorwaardelijke toezegging hebben. Ze bieden nu echter hetzelfde niveau van bescherming tegen schuldeisers als gekwalificeerde plannen. Deelnemers aan het plan moeten ook op de hoogte zijn van alle kosten en vergoedingen die door hun plan en beleggingsaanbieders in rekening worden gebracht; de planbeheerder moet een volledige uitsplitsing van deze vergoedingen aan alle plandeelnemers verstrekken.

Hoe te kiezen

Als u meer tijd nodig hebt om geld opzij te zetten voor uw pensioen, is een 457-plan het beste voor u. Het heeft het betere inhaalbeleid van de twee en stelt u in staat om meer geld op te bergen voor uw pensioen. Als u echter een groter aantal beleggingsopties wilt kiezen, is een 403 (b) waarschijnlijk uw beste weddenschap. "Hoewel een 457 ook meerdere providers kan hebben, is de keuze aan providers meestal niet zo breed als een 403 (b)", zegt Chira.

Er is ook een mogelijke derde optie: als je in aanmerking komt voor beide plannen, kun je aan beide bijdragen. Dat betekent dat je in 2019 $ 38.000 kunt opbergen, exclusief eventuele inhaalbijdragen als je in aanmerking komt. "Dit is vooral aantrekkelijk voor werknemers die een groot inkomen hebben en hun belastingen proberen te minimaliseren, " merkt Chira op.

Het komt neer op

Vertrouw niet volledig op dat pensioen om voor uw pensioen te zorgen. Neem uw financiële toekomst in eigen handen met een 457 of 403 (b). Als u meer vragen heeft over de beschikbare plannen, neemt u contact op met de personeelsafdeling van uw bureau of de leverancier van uw plan. Ze kunnen meer licht werpen op uw specifieke situatie.