Abenomics
Abenomics verwijst naar het economische beleid van een bepaalde politicus, op dezelfde manier als Reaganomics of Clintonomics. Het is een bijnaam voor het veelzijdige economische programma van de Japanse premier Shinzō Abe.
Abenomics afbreken
Abenomics verwijst naar het economisch beleid van de Japanse premier Shinzō Abe aan het begin van zijn tweede ambtstermijn.
Abenomics omvat het vergroten van de geldvoorraad van het land, het stimuleren van overheidsuitgaven en het doorvoeren van hervormingen om de Japanse economie concurrerender te maken. The Economist schetste het programma als een "mix van reflatie, overheidsuitgaven en een groeistrategie die is ontworpen om de economie te laten schrikken uit opgeschorte animatie die het al meer dan twee decennia aangrijpt".
Context
Die "opgeschorte animatie" dateert uit de jaren 90, ook bekend als het verloren decennium. Het was een periode van opvallende economische stagnatie in Japan, na een massale zeepbel in onroerend goed in de jaren tachtig en de Japanse zeepbel op de activaprijzen in de vroege jaren negentig.
Als gevolg hiervan had de Japanse overheid enorme begrotingstekorten en financierde ze openbare werken.
In 1998 betoogde econoom Paul Krugman in een document met de titel "Japan's Trap" dat Japan de inflatieverwachtingen zou kunnen verhogen, waardoor de langetermijnrente zou worden verlaagd en de uitgaven zouden worden bevorderd, om uit deze economische stagnatie te breken.
Japan heeft een vergelijkbare techniek toegepast die bekend staat als kwantitatieve verruiming, de binnenlandse geldhoeveelheid uitbreiden en de rente opmerkelijk laag houden. Dit vergemakkelijkte een economisch herstel vanaf 2005, maar stopte de deflatie niet.
In juli 2006 beëindigde Japan zijn nulrentebeleid. Hoewel het nog steeds de laagste rentetarieven ter wereld heeft, kon Japan de deflatie niet stoppen. Het land zag de Nikkei 225 tussen eind 2007 en begin 2009 met meer dan 50% dalen.
Het programma
Nadat hij van 2006 tot 2007 kort premier was geweest, begon Shinzō Abe in december 2012 aan een tweede ambtstermijn. Kort nadat hij zijn ambt had hervat, lanceerde hij een ambitieus plan om de stagnerende economie van Japan te versterken.
In een toespraak na zijn verkiezing kondigde Abe aan dat hij en zijn kabinet "een gedurfd monetair beleid, een flexibel fiscaal beleid en een groeistrategie die particuliere investeringen aanmoedigt, zouden implementeren en met deze drie pijlers resultaten zouden boeken."
Het programma van Abe bestaat uit drie 'pijlen'. De eerste bestaat uit het drukken van extra valuta - tussen 60 biljoen yen tot 70 biljoen yen - om de Japanse export aantrekkelijker te maken en een bescheiden inflatie te genereren - ongeveer 2%.
De tweede pijl heeft betrekking op nieuwe uitgavenprogramma's van de overheid om vraag en consumptie te stimuleren - om de groei op korte termijn te stimuleren en om op de lange termijn een begrotingsoverschot te bereiken.
Het derde onderdeel van Abenomics is complexer: een hervorming van verschillende regelgeving om de Japanse industrie concurrerender te maken en investeringen in en vanuit de particuliere sector aan te moedigen. Dit omvat hervorming van het ondernemingsbestuur, versoepeling van beperkingen op het aannemen van buitenlands personeel in speciale economische zones, waardoor het voor bedrijven gemakkelijker wordt om ineffectieve werknemers te ontslaan, de gezondheidssector te liberaliseren en maatregelen te nemen om binnenlandse en buitenlandse ondernemers te helpen. De voorgestelde wetgeving was ook bedoeld om de utiliteits- en farmaceutische industrie te herstructureren en de landbouwsector te moderniseren. Het belangrijkste was misschien het Trans-Pacific Partnership (TPP), dat door econoom Yoshizaki Tatsuhiko werd beschreven als potentieel de "spil van de economische revitalisatiestrategie van Abe", door Japan concurrerender te maken door vrijhandel.
Het effect
Sinds mei 2017 is de voorkeursmaatstaf voor inflatie van de Bank of Japan 0, 1% hoger dan een jaar geleden, maar de groei in Japan is 1, 2% op jaarbasis, ruim boven de onderliggende koers van Japan; de werkloosheid ligt op 2, 8%, een dieptepunt van 22 jaar. Japanse bedrijven proberen manieren te vinden om de kwaliteit en kwantiteit van hun aanbod te verminderen in plaats van de prijzen te verhogen. Volgens de Financial Times zijn deze bezuinigingen echter niet voldoende: "Japan is klaar voor inflatie." En dit tegen een moeilijke mondiale economische achtergrond, die weinig steun heeft geboden voor economisch herstel of inflatie.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.