De voordelen van Master Limited Partnerships

Een Master Limited Partnerships (MLP) is een unieke investering die de fiscale voordelen van een commanditaire vennootschap (LP) combineert met de liquiditeit van een gewone aandelen.

Hoewel een MLP een partnerschapsstructuur heeft, geeft het aandelen uit die worden verhandeld op een beurs zoals gewone aandelen.

De huidige MLP's worden gedefinieerd door de Tax Reform Act van 1986 en de Revenue Act van 1987, waarin wordt beschreven hoe bedrijven hun activiteiten kunnen structureren om bepaalde belastingvoordelen te realiseren en te bepalen welke bedrijven in aanmerking komen. Om in aanmerking te komen, moet een onderneming 90% van haar inkomsten verdienen door activiteiten of rente- en dividendbetalingen met betrekking tot natuurlijke hulpbronnen, grondstoffen of onroerend goed.

Hier is hoe het bezitten van MLP's een aantal voordelen kan bieden:

Belastingvoordelen

Belastingimplicaties voor MLP's verschillen aanzienlijk van ondernemingen voor zowel de onderneming als haar investeerders. Net als andere commanditaire vennootschappen is er geen belasting op bedrijfsniveau. Dit verlaagt in wezen de kapitaalkosten van een MLP, aangezien deze niet het probleem van dubbele belasting op dividenden ondervindt. Bedrijven die in aanmerking komen om MLP's te worden, hebben een sterke stimulans om dit te doen, omdat het een kostenvoordeel biedt ten opzichte van hun geïntegreerde peers.

In een MLP wordt de belastingverplichting van de entiteit in plaats van het betalen van vennootschapsbelasting doorgegeven aan de houders van deelbewijzen. Eenmaal per jaar ontvangt elke belegger een K-1-verklaring (vergelijkbaar met een 1099-DIV-formulier) met informatie over zijn of haar aandeel in het netto-inkomen van de vennootschap, dat vervolgens wordt belast tegen het individuele belastingtarief van de belegger.

Een belangrijk onderscheid moet hier worden gemaakt: hoewel de inkomsten van het MLP voor belastingdoeleinden worden doorgegeven aan zijn investeerders, hebben de feitelijke contante uitkeringen aan houders van deelbewijzen weinig te maken met de inkomsten van het bedrijf. In plaats daarvan zijn contante uitkeringen gebaseerd op de te distribueren cashflow (DCF) van de MLP, vergelijkbaar met vrije cashflow (FCF). In tegenstelling tot dividenden worden deze uitkeringen niet belast wanneer ze worden ontvangen. In plaats daarvan worden ze beschouwd als verlagingen van de kostenbasis van de investering en creëren ze een belastingverplichting die wordt uitgesteld tot de MLP is verkocht.

Gelukkig voor beleggers hebben MLP's over het algemeen een veel hogere uitkeerbare kasstroom dan dat ze belastbare inkomsten hebben. Dit is het gevolg van aanzienlijke afschrijvingen en andere belastingaftrek en geldt met name voor aardgas- en oliepijpleidingen en opslagbedrijven, die de meest voorkomende bedrijven zijn om een ​​MLP-structuur te kiezen.

Beleggers ontvangen dan hogere contante betalingen dan het bedrag waarop ze worden belast, waardoor een efficiënt middel voor belastinguitstel ontstaat. Het belastbare inkomen dat aan beleggers wordt doorgegeven, is vaak slechts 10% tot 20% van de contante verdeling, terwijl de andere 80% tot 90% wordt beschouwd als een rendement van kapitaal en afgetrokken van de oorspronkelijke kostenbasis van de initiële investering.

Kasstromen en belastingen

Laten we eens kijken naar een voorbeeld van de mechanismen van kasstromen en belastingen die optreden bij het aanhouden en verkopen van MLP's. Laten we aannemen dat een MLP wordt gekocht voor $ 25 per aandeel, gedurende drie jaar gehouden, contante uitkeringen van $ 1, 50 / eenheid per jaar maakt en $ 0, 30 aan belastbare inkomsten doorgeeft aan elke eenheid per jaar.

Bereken eerst de verandering in de kostenbasis veroorzaakt door het netto rendement van kapitaal - uitkeringen in contanten min verdeling van belastbaar inkomen - gedurende de levensduur van de investering. Ga er voor de eenvoud van uit dat het belastbaar inkomen en de verdeling van contanten constant blijven gedurende de looptijd van de investering, hoewel deze in werkelijkheid waarschijnlijk elk jaar fluctueren.

Als de MLP aan het einde van het derde jaar wordt verkocht voor $ 26 per eenheid, zou de belegger (LP) een winst van $ 4, 60 laten zien. Eén dollar hiervan zou een normale vermogenswinst zijn - gekocht voor $ 25 en verkocht voor $ 26 - en zou worden belast tegen het belastingtarief op lange termijn. De resterende winst van $ 3, 60 vloeit voort uit het rendement van $ 1, 20 per jaar en dit bedrag zou worden belast tegen het tarief van de inkomstenbelasting van de belegger. De onderstaande tabel toont de kasstromen, inclusief die met betrekking tot belastingen, gedurende de looptijd van de investering. We gaan uit van een inkomstenbelastingtarief van 35% en een vermogenswinstpercentage van 15%.

Een belangrijke kanttekening bij het concept van het verlagen van de kostenbasis: als en wanneer de kostenbasis van de investering naar nul daalt, wordt elke contante uitkering onmiddellijk belastbaar in plaats van uitgesteld tot de verkoop van het effect. Dit komt omdat de investering niet in een negatieve kostenbasis kan vallen. Dit kan gebeuren als een MLP gedurende vele jaren wordt vastgehouden.

MLP's kunnen worden gebruikt om huidige inkomsten te verkrijgen terwijl de belastingen worden uitgesteld, zoals te zien in het bovenstaande voorbeeld. Dit kan nog een stap verder worden gezet wanneer een MLP-investering wordt gebruikt als een voertuig voor landgoedplanning. Wanneer een MLP-participant sterft en de investering wordt overgedragen aan een erfgenaam, wordt de kostenbasis opnieuw ingesteld op de marktprijs op de overdrachtsdatum, waarbij eventuele opgebouwde belastingverplichtingen als gevolg van een rendement van kapitaal worden geëlimineerd.

Partnerschapsstructuur

MLP's bevatten twee bedrijfsentiteiten: de limited partner en de general partner (GP). De beperkte partner investeert kapitaal in de onderneming en verkrijgt periodieke uitkeringen in contanten, terwijl de algemene partner toezicht houdt op de activiteiten van het MLP en rechten op stimulerende uitkeringen (IDR's) ontvangt. IDR's zijn gestructureerd wanneer het partnerschap wordt gevormd en bieden de huisarts een op prestaties gebaseerd loon voor het succesvol beheren van de MLP, zoals gemeten aan de hand van contante uitkeringen aan de beperkte partner.

Over het algemeen ontvangt de huisarts minimaal 2% van de LP-distributie, maar naarmate de betaling aan LP-houders groeit, neemt ook het percentage van de huisarts via IDR's toe, vaak tot maximaal 50%. De onderstaande tabel toont een hypothetische IDR-structuur die de betalingsverdeling tussen LP en GP op verschillende distributieniveaus schetst.

Voor elke incrementele dollar die wordt uitgegeven aan LP-houders, realiseert de GP hogere marginale IDR-betalingen. Uitgaande van 1.000 uitstaande LP-eenheden, als $ 1.000 wordt verdeeld onder LP-houders ($ 1, 00 per eenheid), ontvangt de GP $ 20 (2% van $ 1.000). Als echter $ 5.000 wordt verdeeld onder LP-houders ($ 5, 00 per eenheid), ontvangt de huisarts $ 2.810, zoals hieronder wordt beschreven.

De berekening voor de betaling van de GP voor elke laag is geen directe vermenigvuldiging van de ID van de GP met de distributie van de LP. De berekening gaat als volgt: (LP-distributie / LP's IDR) x GP IDR Dus op het derde niveau zou de GP-betaling ($ 1 / 0, 65) x0, 35 = 0, 538 of $ 0, 54 zijn.

Hier zien we dat de algemene partner een aanzienlijke financiële prikkel heeft om de contante uitkeringen aan houders van een beperkt aantal partners te verhogen; terwijl de LP-distributie met 500% toeneemt, van $ 1.000 tot $ 5.000, neemt de GP-distributie met meer dan 14.000% toe, oplopend van $ 20 tot $ 2.810. Merk in de berekeningen in de bovenstaande tabel op dat de IDR-betaling geen percentage is van het incrementele LP-distributiebedrag, maar eerder een percentage van het totale bedrag dat op marginaal niveau wordt verdeeld. In het derde niveau wordt bijvoorbeeld $ 1, 54 verdeeld per LP-eenheid; $ 1, 00 (65%) van dat bedrag betaald aan LP-houders, $ 0, 54 (35%) betaald aan de huisarts.

De bedrijfsstructuur van MLP's kan complexer zijn dan een simpele splitsing tussen de beperkte en algemene samenwerkingsbelangen. In sommige gevallen kan de GP LP-aandelen bezitten. In andere gevallen kan de algemene partner van een MLP openbaar worden verhandeld en zijn eigen LP / GP-splitsing hebben. Of het MLP kan andere relaties hebben met aanvullende entiteiten vanwege financieringsregelingen. Maar de belangrijkste relatie voor de MLP-belegger om in gedachten te houden, is de verdeling van de contante verdeling tussen LP en GP, ​​en hoe dit in de loop van de tijd zal veranderen als de distributies fluctueren.

Moet je MLP's bezitten?

MLP's zijn relatief onbekend gebleven, gedeeltelijk vanwege hun lage niveau van institutionele eigendom en een consequent gebrek aan aandacht aan de verkoopzijde. Beleggingsfondsen waren grotendeels beperkt in het bezit ervan tot 2004, maar zelfs nu presenteren MLP's een omslachtige investering omdat fondsen 1099 formulieren naar hun beleggers moeten sturen met informatie over inkomsten en vermogenswinsten in november, maar mogelijk geen K-1-verklaringen van MLP's ontvangen tot februari . Dit veroorzaakt het risico op kostbare schattingsfouten.

Belastingvrije institutionele beleggingsfondsen zoals pensioenen, schenkingen en 401 (k) -plannen mogen geen MLP's bezitten omdat de ontvangen contante uitkeringen worden beschouwd als niet-gerelateerde bedrijfsbelastbare inkomsten (UBTI) - inkomsten die geen verband houden met de activiteit die het fonds belasting geeft -vrijstellingsstatus. Dit kan een belastingverplichting veroorzaken bij elke uitkering van meer dan $ 1.000. Dit geldt ook voor personen die MLP's in een IRA-account hebben; daarom is de beste manier om ze aan te houden in een gewone effectenrekening.

Individuele beleggers zijn de belangrijkste eigenaars van MLP's. Omdat weinig individuen veel weten over hun structuur en complexe fiscale implicaties, worden ze vaak voor particulieren gekocht door vermogensbeheerders van particuliere cliënten, hoewel dit niet het geval hoeft te zijn. Zolang de persoon - of zijn of haar accountant - begrijpt hoe het K-1-overzicht en contante uitkeringen moeten worden beheerd, kan deze investering perfect zijn voor een belegger die op zoek is naar lopende inkomsten en belastinguitstel.