Kan het IMF wereldwijde economische problemen oplossen?

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) werd opgericht in 1944 met een primaire missie om het monetaire systeem te bewaken, wisselkoersstabiliteit te garanderen en beperkingen op te heffen die handel verhinderen of vertragen. Dit kwam omdat veel landen economisch werden verwoest door de Grote Depressie en de Tweede Wereldoorlog. In de loop der jaren heeft het IMF landen geholpen door veel verschillende uitdagende economische situaties te komen. De organisatie blijft ook evolueren en zich aanpassen aan de steeds veranderende wereldeconomie. We zullen kijken naar de rol die het IMF heeft gespeeld, evenals economische kwesties, de invloed van sommige landen op deze organisatie en de successen en mislukkingen.

Rol in wereldwijde economische kwesties
Voor veel landen was het IMF de organisatie om zich in moeilijke economische tijden te wenden. Door de jaren heen heeft deze organisatie een sleutelrol gespeeld in het helpen van landen om zich om te draaien door het gebruik van economische hulp. Dit is echter slechts een van de vele rollen die het IMF speelt in mondiale economische kwesties.

Hoe het wordt gefinancierd
Het IMF wordt gefinancierd door een quotasysteem waarbij elk land betaalt op basis van de omvang van zijn economie en zijn politieke belang in de wereldhandel en financiën. Wanneer een land lid wordt van de organisatie, betaalt het meestal een kwart van zijn quotum in de vorm van Amerikaanse dollars, euro's, yen of Britse ponden. De andere drie kwartalen kunnen in hun eigen valuta worden betaald. Over het algemeen worden deze quota om de vijf jaar herzien. Het IMF kan de quota van de economisch sterke landen gebruiken om hulp te bieden aan ontwikkelingslanden.

Het IMF wordt ook gefinancierd via trustfondsen waarbij de organisatie optreedt als trustee. Dit komt van de bijdragen van leden in tegenstelling tot quota, en wordt gebruikt om landen met lage inkomens leningen met lage rente en schuldverlichting te verstrekken.

lending
Wanneer een land een lening aanvraagt, zal het IMF het land het geld geven dat nodig is om zijn valuta weer op te bouwen of te stabiliseren, de economische groei te herstellen en import te blijven kopen. Verschillende soorten aangeboden leningen zijn onder meer:

• Leningen voor armoedebestrijding en groeifaciliteit (PRGF). Dit zijn leningen met een lage rente voor landen met lage inkomens om de armoede te verminderen en de groei voor deze landen te verbeteren.
• Exogene Shocks Facility (ESF) leningen . Dit zijn leningen aan lage-inkomenslanden die leningen verstrekken voor negatieve economische gebeurtenissen waarop de overheid geen invloed heeft. Dit kunnen veranderingen in de grondstofprijzen, natuurrampen en oorlogen zijn die de handel kunnen onderbreken.
• Stand-by-regelingen (SBA). Deze worden gebruikt om landen met betalingsbalansproblemen op de korte termijn te helpen. (Vernieuw uw begrip van de betalingsbalans met ons artikel: Inzicht in kapitaal- en financiële rekeningen in de betalingsbalans. )
• Uitgebreide fondsfaciliteit (EFF). Dit wordt gebruikt om landen te helpen met betalingsbalanskwesties op lange termijn die economische hervormingen vereisen.
• Aanvullende reservefaciliteit (SRF). Dit wordt verstrekt om op grote schaal aan kortetermijnfinanciering te voldoen, zoals het verlies van beleggersvertrouwen tijdens de Aziatische financiële crisis die enorme uitstromen van geld veroorzaakte en leidde tot massale IMF-financiering.
• Leningen voor noodhulp. Deze zijn bedoeld om hulp te bieden aan landen die een natuurramp hebben gehad of die uit een oorlog komen.

Toezicht
Het IMF let op de economie en het economisch beleid van zijn leden. Er zijn twee hoofdcomponenten van surveillance, landenbewaking en multilaterale surveillance. Door middel van landenbewaking bezoekt het IMF eenmaal per jaar het land om zijn economisch beleid te beoordelen en waar het naartoe gaat. Het rapporteert zijn bevindingen in de Public Information Notice. De tweede manier, multilateraal toezicht, is wanneer het IMF wereldwijde en regionale economische trends in kaart brengt. Het rapporteert deze twee keer per jaar in de World Economic Outlook en Global Financial Stability Report. Deze twee rapporten wijzen op problemen en potentiële risico's voor de wereldeconomie en de financiële markten. Het regionale economische vooruitzichtenrapport geeft meer details en analyses.

Technische assistentie
Het IMF helpt landen bij het beheren van hun economische en financiële zaken. Deze service wordt aangeboden aan elk lidmaatschapsland dat om hulp vraagt, en wordt meestal aangeboden aan landen met een laag en gemiddeld inkomen. Door het gebruik van technische bijstand kan het IMF nuttige surveillance en leningen verstrekken om het land te helpen economische valkuilen te vermijden die tot duurzame economische groei leiden. Technische bijstand helpt landen bij het versterken van hun economisch beleid, belastingbeleid, monetair beleid, wisselkoerssysteem en stabiliteit van het financiële stelsel.

Niveaus van invloed
Met meer dan 185 leden hebben sommige leden van het IMF mogelijk meer invloed op zijn beleid en beslissingen dan anderen. De Verenigde Staten en Europa zijn de belangrijkste invloeden binnen het IMF.

De Verenigde Staten - De Verenigde Staten hebben het grootste percentage stemrechten in het IMF met een aandeel van 16, 8% en dragen het grootste quotum van een enkel land bij. In de loop der jaren zijn er veel klachten geweest dat de VS het IMF gebruiken als een manier om landen te ondersteunen die strategisch belangrijk voor hen zijn, in plaats van op basis van economische behoeften. Veel leden vinden dat ze meer belang moeten hebben bij wat de organisatie doet als het bepaalt hoe en op welke manieren de verschillende landen kunnen worden geholpen.

Europa - Veel Europese landen hebben zich verzet tegen de inspanningen voor een aanpassing van de stemrechten en invloed bij het IMF. In het verleden bekleedde een Europeaan over het algemeen de functie van directeur van deze organisatie. Naarmate de wereld echter blijft veranderen, is er een grotere vraag om meer stem te geven aan nieuwe opkomende economische landen. Er is gesproken dat Europa zijn quota zou kunnen bundelen en in de toekomst een krachtige stem zou kunnen behouden. Als de landen echter proberen de niveaus die ze hebben individueel te handhaven, zou hun stem van invloed kunnen blijven afnemen.

Successen en mislukkingen van het IMF
Het IMF heeft veel successen en mislukkingen gehad. Hieronder zullen we voorbeelden van een eerder succes en mislukking belichten.

Jordanië - Jordanië was getroffen door de oorlogen met Israël, de burgeroorlog en een grote economische recessie. In 1989 had het land een werkloosheidspercentage van 30-35% en worstelde met het onvermogen om zijn leningen te betalen. Het land stemde in met een reeks van vijfjarige hervormingen die begon met het IMF. De Golfoorlog en de terugkeer van 230.000 Jordaniërs vanwege de invasie van Irak in Koeweit zetten de regering onder druk, terwijl de werkloosheid bleef stijgen. In de periode van 1993 tot 1999 heeft het IMF aan Jordanië drie uitgebreide faciliteitleningen verstrekt. Als gevolg hiervan voerde de regering massale hervormingen door van privatisering, belastingen, buitenlandse investeringen en een eenvoudiger handelsbeleid. Tegen 2000 werd het land toegelaten tot de Wereldhandelsorganisatie (WTO) en een jaar later tekende een vrijhandelsakkoord met de Verenigde Staten. Jordanië was ook in staat om zijn totale schuldbetaling te verlagen en te herstructureren op een beheersbaar niveau. Jordanië is een voorbeeld van hoe het IMF sterke, stabiele economieën kan bevorderen die productieve leden zijn van de wereldeconomie. (Kijk voor een interessant perspectief op de WTO eens naar The Dark Side Of The WTO .)

Tanzania - In 1985 kwam het IMF naar Tanzania met het doel om van een kapotte socialistische staat met een grote schuldenlast een sterke bijdrage te leveren aan de wereldeconomie. Sinds die tijd is de organisatie niets anders dan wegversperringen tegengekomen. De eerste stappen waren het verlagen van handelsbelemmeringen, het verminderen van overheidsprogramma's en het verkopen van de staatsbedrijven. Tegen 2000 begon de eens vrije gezondheidszorgsector patiënten in rekening te brengen en het aids-percentage in het land schoot op tot 8%. Het onderwijssysteem dat ooit gratis was, begon kinderen te vragen naar school te gaan en de schoolinschrijving, die 80% bedroeg, daalde tot 66%. Als gevolg hiervan steeg het analfabetisme in het land met bijna 50%. In de periode van 1985 tot 2000 daalde het BBP-inkomen per hoofd van de bevolking van $ 309 naar $ 210. Dit is een voorbeeld van hoe de organisatie niet begreep dat een one-size-fits-all-strategie niet op alle landen van toepassing is.

Gevolgtrekking
Het IMF speelt een zeer nuttige rol in de wereldeconomie. Door het gebruik van leningen, toezicht en technische bijstand kan het een cruciale rol spelen bij het identificeren van potentiële problemen en in staat zijn landen te helpen een bijdrage te leveren aan de wereldeconomie. Landen als de Verenigde Staten en Europa hebben echter historisch het bestuursorgaan gedomineerd en het IMF heeft successen en mislukkingen gehad. Hoewel geen enkele organisatie perfect is, heeft het IMF de doelen gediend waarvoor het is opgericht en blijft het zijn rol in een steeds veranderende wereld blijven ontwikkelen. (Als je meer wilt weten over een andere belangrijke internationale instelling, kijk dan eens op What Is The World Bank? )