Duif
Een duif is een economisch beleidsadviseur die monetair beleid promoot dat meestal lage rentetarieven inhoudt. Duiven ondersteunen vaak lage rentetarieven en een expansief monetair beleid omdat ze indicatoren zoals lage werkloosheid waarderen boven het laag houden van de inflatie. Als een econoom suggereert dat inflatie weinig negatieve effecten heeft of vraagt om kwantitatieve versoepeling, wordt hij of zij vaak een duif genoemd of bestempeld als dovish.
01:10Duif
Duif begrijpen
Duiven geven de voorkeur aan lage rentevoeten als middel om economische groei aan te moedigen, omdat ze de neiging hebben om de vraag naar consumentenleningen te vergroten en consumentenuitgaven aan te sporen. Als gevolg hiervan zijn duiven van mening dat de negatieve effecten van lage rentetarieven relatief te verwaarlozen zijn. Als de rentetarieven echter voor onbepaalde tijd laag worden gehouden, stijgt de inflatie.
Afgeleid van de vredige aard van de vogel met dezelfde naam, is de term het tegenovergestelde van 'havik'. Een havik is daarentegen iemand die gelooft dat hogere rentetarieven de inflatie zullen beteugelen.
Dit is niet het enige exemplaar in de economie waar dieren als descriptoren worden gebruikt. Bull en bear worden ook gebruikt, waarbij de eerste verwijst naar een markt die wordt beïnvloed door stijgende prijzen, terwijl de laatste meestal een markt is waar de prijzen dalen.
Belangrijkste leerpunten
- Duiven worden gezien als meer geïnteresseerd in het stimuleren van banengroei door lage rentetarieven dan in het beheersen van de inflatie.
- Een gematigd monetair beleid dat niet wordt gecontroleerd, kan een economie oververhitten en leiden tot op hol geslagen inflatie.
- Het tegenovergestelde van een duif is een havik, die verwijst naar een beleidsadviseur die voorstander is van een strak monetair beleid om de inflatie te beheersen.
- In het ideale geval zijn de mensen die het monetaire beleid bepalen in staat om te schakelen tussen een haveloze en gematigde houding wanneer de situatie daarom vraagt.
Voorbeelden van duiven
In de Verenigde Staten zijn duiven meestal de leden van de Federal Reserve die verantwoordelijk zijn voor het vaststellen van rentetarieven, maar de term is ook van toepassing op journalisten of politici die ook lobbyen voor lage tarieven. Ben Bernanke en Janet Yellen werden allebei beschouwd als duiven vanwege hun inzet voor lage rentetarieven. Paul Krugman, een econoom en auteur, is ook een duif vanwege zijn pleidooi voor lage tarieven.
Maar mensen hoeven niet noodzakelijk het een of het ander te zijn. Alan Greenspan, die tussen 1987 en 2006 als voorzitter van de Federal Reserve diende, zou in 1987 tamelijk haveloos zijn. Maar die houding veranderde toen hij dovish begon te worden in zijn visie op het beleid van de Fed. Dat duurde tot ver in de jaren negentig. Realistisch gezien willen de mensen in de Verenigde Staten - zowel investeerders als niet-investeerders - een Fed-voorzitter hebben die kan schakelen tussen havik en duif, afhankelijk van waar de situatie om vraagt.
Duiven, consumentenbestedingen en inflatie
Wanneer consumenten zich in een omgeving met lage rente bevinden die is gecreëerd door een soepel monetair beleid, lopen ze meer kans om hypotheken, autoleningen en creditcards af te sluiten. Dit stimuleert uitgaven door mensen en bedrijven aan te moedigen om nu te kopen, terwijl de tarieven laag zijn in plaats van de aankoop uit te stellen voor de toekomst. Deze vlaag van uitgaven beïnvloedt de hele economie. Verhoogde consumptie kan helpen banen te creëren of te ondersteunen, wat vaak een van de belangrijkste zorgen van het politieke systeem is, zowel vanuit het oogpunt van belastingen als gelukkige kiezers.
Uiteindelijk leidt de totale vraag echter tot prijsstijgingen. Een deel van deze stijging is omdat de werkgelegenheid zal stijgen. Wanneer dit gebeurt, verdienen werknemers doorgaans relatief hogere lonen omdat het aanbod van beschikbare werknemers in een hete economie daalt. Dus de hogere lonen worden verwerkt in productprijzen. Daar komt nog bij dat macro-economische factoren worden gecreëerd door een groeiend geld- en kredietaanbod waarbij de waarde van de dollar daalt omdat ze er in overvloed zijn. Dit maakt de inputkosten voor producten afhankelijk van supply chains in een andere valuta duurder in dollars. Tel dit alles op en je eindigt met inflatie. Ongecontroleerd kan inflatie even destructief zijn als hoge werkloosheid in een stagnerende economie.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.