Economische factoren die valutadevaluatie veroorzaken

Valutadevaluatie kan plaatsvinden in absolute en relatieve zin. Een relatieve devaluatie vindt plaats wanneer de valutawaarde van één valuta daalt ten opzichte van de wisselkoers van andere valuta's.

Het Britse pond bijvoorbeeld kan vandaag voor meer Amerikaanse dollars worden verhandeld dan gisteren. Dit betekent echter niet noodzakelijkerwijs dat de Amerikaanse dollar absoluut minder waard is dan de dag ervoor in termen van reële koopkracht. In beide gevallen zijn de economische wortels van de waardevermindering van valuta afhankelijk van de productiecapaciteit van een economie en de omvang van de geldhoeveelheid.

Bijna elke belangrijke valuta wordt gecontroleerd als een monopolie door middel van wettige aanbestedingswetten. Om deze reden beheersen overheden en centrale banken de factoren die de valutawaarde beïnvloeden. Hoewel deze traditioneel niet als economische factoren worden beschouwd, zijn ze desalniettemin kritische bepalende factoren.

Productiviteit en absolute valutawaarde

Geld bestaat als een waardeopslag. Werknemers ruilen de waarde van hun werkende arbeid voor een representatieve hoeveelheid geld (in lonen) en ruilen die representatieve waarde vervolgens voor andere goederen en diensten op de markt.

Naarmate een individuele werknemer meer waarde creëert door middel van verhoogde productiviteit, zal zij haar salaris evenredig zien stijgen. Haar werkgever (of klanten) moet haar meer valuta-eenheden of meer waardevolle valuta-eenheden geven.

Als de geldhoeveelheid in een land vast is maar de productiviteit toeneemt, moet elke munteenheid een grotere waarde opslaan. Als de productiviteit van een economie vast is maar het aanbod van valuta afneemt, moet elke eenheid resterende valuta een grotere waarde opslaan.

Het tegenovergestelde is ook waar. Wanneer de productiviteit sneller daalt dan de geldhoeveelheid, daalt de waarde van elke munteenheid. Het meest voorkomende monetaire fenomeen, inflatie, wordt andersom geproduceerd: het geldaanbod groeit sneller dan de productiviteit. Er zijn meer valuta-eenheden beschikbaar om de productiviteit te absorberen, zodat elke eenheid minder ruilwaarde in de markt vertegenwoordigt.

Koopkracht versus Forexwaarde

De valutamarkten zijn bijzonder complex. Dit komt gedeeltelijk omdat er twee soorten forexhandelaren zijn. Het eerste type handelaar is op zoek naar een aankoop op een buitenlandse markt, dus moet hij de ene valuta naar de andere omrekenen. Het overgrote deel van deze transacties wordt uitgevoerd door banken of andere grote financiële instellingen namens hun binnenlandse klanten.

Het tweede type handelaar is gewoon op zoek naar valuta met een lagere verwachte toekomstige waarde voor valuta's met hogere verwachte toekomstige waarden. Deze valutaspeculatie speelt een belangrijke functie op internationale markten, maar is toekomstgericht en komt niet netjes overeen met de huidige koopkracht of nationale productiviteit.

Het brede scala van mogelijke factoren die de valutawaarde op internationale markten beïnvloeden, omvat het relatieve monetaire beleid tussen overheden en centrale banken, verschillen in economische voorspellingen tussen het ene land en het andere, de verschillen in productiviteit tussen de ene groep werknemers en de andere, en de relatieve vraag voor de goederen en diensten die tussen verschillende landen worden geproduceerd.