Frederic Bastiat
Frederic Bastiat (1801-1850) is een 19e-eeuwse filosoof en econoom beroemd om zijn ideeën over de rol van de staat in economische ontwikkeling. Bastiat stond bekend om het identificeren van fouten in protectionisme, wat de theorie of praktijk is van het belasten van geïmporteerde goederen, om de binnenlandse industrieën van een land te beschermen tegen buitenlandse concurrentie. Hij stond ook bekend om zijn gebruik van satire, om licht te werpen op politieke en economische principes.
Bastiat was een productieve auteur. Terwijl hij in Engeland woonde tijdens de industriële revolutie, schreef hij economische sofismen, aanvankelijk gepubliceerd in 1845. Het boek is een kort werk van essays dat humor, strakke logica en dwingend proza brengt voor de anders droge studie van economie en gericht op de leek-lezer.
In zijn essay uit 1850 getiteld Ce qu'on voit et ce qu'on ne voit pas, wat zich vertaalt als "Wat wordt gezien en wat ongezien is", introduceerde Bastiat een concept dat uiteindelijk door de Oostenrijkse econoom zou worden bedacht als "opportuniteitskosten". Friedrich von Wieser, 60 jaar na de dood van Bastiat.
In zijn boek getiteld The Law, ook gepubliceerd in 1850, schetste Bastiat hoe een vrije samenleving zich kan ontwikkelen via een rechtvaardig juridisch systeem. In wezen betoogde hij dat een overheid alleen uit de mensen bestaat. Daarom heeft het geen legitieme bevoegdheden naast die welke mensen individueel zouden hebben. De volgende passage illustreert dit geloof:
“Socialisme verwart, net als de oude ideeën waaruit het voortkomt, het onderscheid tussen overheid en samenleving. Als gevolg hiervan concluderen de socialisten elke keer dat we bezwaar maken tegen iets dat door de overheid wordt gedaan. Wij keuren staatsonderwijs af. Dan zeggen de socialisten dat we tegen elke opleiding zijn. Wij hebben bezwaar tegen een staatsgodsdienst. Dan zeggen de socialisten dat we helemaal geen religie willen. Wij hebben bezwaar tegen door de staat afgedwongen gelijkheid. Dan zeggen ze dat we tegen gelijkheid zijn. En ga zo maar door. Het is alsof de socialisten ons ervan beschuldigen dat we niet willen dat mensen eten, omdat we niet willen dat de staat graan verbouwt. '
Economen beschouwen Bastiat als een voorloper van de Oostenrijkse school - een model van economisch denken gebaseerd op methodologisch individualisme.
Voorbeeld van de economische humor van Bastiat
Een van de geestige bijdragen van Bastiat binnen de economische sofismen stond bekend als de 'Candlemaker's Petition'. Het is een satire van de rol van protectionisme in de economie. In het verhaal bundelen kaarsenmakers in Frankrijk hun krachten en protesteren tegen de oneerlijke concurrentie waarmee ze worden geconfronteerd door de zon, die in deze satire een buitenlandse concurrent is. De kaarsenmakers vragen de regering aan dat het blokkeren van de zon veel voordelen biedt.
Bastiat's openbare carrière als econoom begon pas in 1844. Het eindigde met zijn vroegtijdige dood in 1850, nadat hij tuberculose had opgelopen, waarschijnlijk tijdens zijn reizen door Frankrijk om zijn ideeën te promoten.
Belangrijkste leerpunten
- Filosoof en econoom Frederic Bastiat stond bekend om het identificeren van fouten in protectionisme - de praktijk van het belasten van geïmporteerde goederen.
- Bastiat gebruikte satire in zijn schrijven om licht te werpen op politieke en economische principes.
- Hij was voorstander van vrije handel en geloofde dat regeringen geen legitieme macht bezaten die deze mensen niet hebben.
- Bastiat werd kort na de Franse revolutie van 1848 gekozen in de nationale wetgevende vergadering.
Voorbeeld uit de echte wereld
Bastiat was een voorvechter van vrijhandel en zijn werken blijven resoneren met voorstanders van het beleid. Hij groeide in reputatie als econoom en schrijver met een artikel uit 1844 dat hij schreef ter verdediging van de vrijhandel, getiteld: The English Movement for Free Trade. De Britse fabrikant en vrijhandelscampagne-speler Richard Cobden profiteerde van deze ideeën en werkte samen met de British Anti-Corn Law League om de barrières van Britse maïs voor export weg te nemen. Vrijhandel is een economisch beleid waarbij invoer en uitvoer worden toegestaan met toepassing van tarieven, subsidies en quota. De Amerikaanse president, Donald Trump, pleitte voor een einde aan de handelsbelemmeringen tijdens de G7-top van juni 2018 en kreeg met deze verklaring de titel van vrijhandelaar. Dit was echter nadat hij in maart 2018 nieuwe tarieven op staal en aluminium had ingesteld.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.