The Gatekeepers: Consultants Hold the Key

Veel grote instellingen bevinden zich met geld in pensioenplannen voor werknemers die moeten worden beheerd, maar door wie? Het senior management van een vliegtuigfabrikant of een farmaceutisch bedrijf is bijvoorbeeld niet het meest gekwalificeerd om te weten hoe de fondsen van de pensioenen van zijn werknemers moeten worden geïnvesteerd. Bovendien hebben ze misschien niet de expertise om de juiste portfoliomanager te kiezen om dit voor hen te doen. Dit is waar de institutionele beleggingsadviseur binnenkomt. Dit zijn de "poortwachters" die vermogensbeheerders de kans geven om geld te beheren voor grote instellingen. Dit artikel geeft u een algemeen idee van wat een beleggingsadviseur doet en hoe zij hun klanten helpen bij de selectie van managers.

Profiel van de typische beleggingsadviseur

Een institutionele beleggingsadviseur geeft beleggingsadvies aan publieke en private bedrijven, stichtingen en schenkingen die op zoek zijn naar hulp bij het beheren van hun geld, of het geld in de pensioenfondsen van hun werknemers. Ze worden veel gebruikt in de VS, Europa en Australië. Het beroep begon bedrijven te helpen met hun pensioenplannen, daarom worden ze ook wel pensioenadviseurs genoemd. Omdat hun rol verder is uitgebreid dan pensioenadvies, staan ​​ze nu bekend als institutionele beleggingsadviseurs.

Tegenwoordig bevatten veel pensioenregelingen toegezegde-bijdrageregelingen en 401 (k) s naast of in plaats van toegezegd-pensioenregelingen (pensioenen). Institutionele beleggingsadviseurs gebruiken hun pensioenexpertise om advies te geven over toegezegde-bijdrageregelingen en samen te werken met andere instellingen, zoals universitaire schenkingen. Bovendien is de breedte van beschikbare activaklassen uitgebreid. Er zijn nu veel alternatieve beleggingscategorieën (zoals hedgefondsen of private equity) die een instelling mogelijk nodig heeft bij het navigeren. (Zie ook: Introductietour door pensioenplannen en basisprincipes van pensioenplanning .)

De typische grote consultantsgroep verdeelt zijn consultants meestal in veldadviseurs en onderzoeksadviseurs. De veldadviseurs zijn degenen die de klanten ontmoeten. De onderzoeksafdeling verzamelt voornamelijk de prestaties en andere relevante informatie over de managers. Hieruit leveren de onderzoeksconsulenten de "korte lijst" van goedgekeurde managers die de veldadviseurs gebruiken bij het beoordelen van de beste portfoliomanager voor een bepaalde klant.

Een nieuwere trend is dat de onderzoeksafdeling van een adviesgroep wordt gecompenseerd op basis van het rendement van de managers die zij selecteren om op de shortlist te plaatsen. Dit is ontworpen om de belangen van het onderzoeksteam af te stemmen op de belangen van de klant.

Nodig tussenpersoon

Vanwege het grote aantal beleggingsbeheerders zijn consultants een noodzakelijke intermediair en bieden ze een essentiële matchingfunctie. Ze stemmen vermogensbeheerders af op de investeringsbehoeften van hun klanten. Omdat dit een expertisegebied is van een consultant, hebben ze over het algemeen screeningmethoden en uitgebreide contacten in de industrie.

Beleggingsadviseurs worden vaak gebruikt in het due diligence-proces omdat sommige bedrijven te klein zijn of de expertise missen om een ​​afdeling te bemannen om te zoeken naar investeringsmanagers. Zelfs als het een groot, verfijnd bedrijf is, kan een beleggingsadviseur nodig zijn om hem onbevooroordeeld te laten lijken in zijn besluitvorming. Het gaat erom ervoor te zorgen dat mensen het gevoel hebben dat de portfoliomanager is geselecteerd op basis van geschikte criteria.

Wat ze bieden

Er zijn enkele honderden consultants die een groot menu met diensten aanbieden. De 20 tot 30 grote spelers streven naar "one-stop shopping" voor hun klanten met betrekking tot het beheer van pensioenactiva. (Zie ook: One-stop shop van uw klanten worden .)

De meest voorkomende diensten van deze grote spelers zijn:

• Planontwerp
• Ontwikkeling van beleggingsdoelstellingen en verklaringen over het beleggingsbeleid
• Benchmark selectie
• Operationele audits
• Asset allocatie advies
• Manager selectie en monitoring

Als een klant bijvoorbeeld advies nodig heeft over activaspreiding, zoekt hij of zij mogelijk antwoorden op vragen als: "Moeten we bepaalde activa in onroerend goed beleggen?" Of: "Moeten we meer van de aandelenportefeuille beleggen in effecten uit opkomende markten?" De institutionele beleggingsadviseur kan klanten helpen bij het zoeken naar de beste activaspreiding. Een adviseur kan ook helpen bij het definiëren van de formele beleggingsrichtlijnen die de allocatie van activa zullen begeleiden (een verklaring over het beleggingsbeleid). Of ze kunnen werken binnen de beperkingen van eerder vastgestelde richtlijnen, met aandacht voor het risico / rendement-profiel van elke activaklasse. Hun hoofdactiviteit is echter om klanten (meestal pensioenfondsen) te helpen bij het kiezen van de beste portefeuillebeheerder.

Een consultant die verantwoordelijk is voor het vinden van de juiste portfoliomanager moet weten wat hij doet en hoe hij het doet. Daarom zal de rest van dit artikel zich richten op managerselectie. (Zie ook: Voorbereiding op een carrière als portfoliomanager .)

De Werkwijze

Dus, hoe krijgt een portfoliomanager nieuw geld? Het proces kan lang duren. Goede prestaties leveren uiteraard meer geld op, maar er is meer aan de hand dan alleen goede opbrengsten genereren. Als poortwachters, als de consultants niet weten wie de manager is, geven ze de manager geen toegang tot het geld van een klant. Voor een vermogensbeheerder is het belangrijk om te weten hoe het spel wordt gespeeld - hij of zij moet worden gepositioneerd om op te vallen. Er zijn bepaalde maatregelen die men kan nemen om dit te verzekeren. Een daarvan is de naleving van de Global Investment Performance Standards (GIPS). In de VS zullen veel beleggingsadviseurs zelfs geen manager voor hun klanten overwegen als hij of zij niet GIPS-compliant is. (Zie ook: Een gids voor wereldwijde beleggingsprestatienormen .)

Een andere tactiek die managers kunnen gebruiken is om mensen te hebben die zich toeleggen op het omgaan met de consultantsgemeenschap. Alle vermogensbeheerders hebben klantenserviceafdelingen die de relatie van de manager met klanten helpen vergemakkelijken. Ze zijn het belangrijkste contactpunt met de klant en kunnen de maandelijkse rapporten verstrekken en eenmalige vragen van de klant beantwoorden. Ditzelfde relatiemanagementconcept wordt overgedragen aan afdelingen of personen die helpen de relatie van de vermogensbeheerder met de consultantsgemeenschap te beheren.

De keuze

Vanuit het oogpunt van de consultants is het hun taak bij het kiezen van een vermogensbeheerder alle due diligence uit te voeren die nodig is om de beste manager voor een bepaalde klant te selecteren. Als onderdeel hiervan hebben veel consultants hun eigen databases ontwikkeld. Deze databases volgen niet alleen de prestatienummers van een manager, maar ook andere relevante datapunten, zoals activa onder beheer, portefeuillebeheer en stijlinformatie (groei, waarde, enz.). De meeste van deze databases zijn zo opgezet dat bedrijven voor vermogensbeheer periodieke updates naar de consultants sturen om hun informatie in de database te vernieuwen. (Zie ook: Focus Pocus leidt mogelijk niet tot magische opbrengsten .)

De beslissing

Naast het uitvoeren van schermen en het kraken van de cijfers is er meer dan het kiezen van een vermogensbeheerder. Er zijn ook kwalitatieve factoren naast de kwantitatieve factoren zoals langetermijnrendementen of totaal beheerd vermogen. Veel eigen databases hebben ook functies waarmee de consultant notities van vergaderingen met een manager kan scannen. Dit helpt consultants bij het bijhouden van die immateriële activa die de schermen niet maken. Dit kwalitatieve aspect is waarom het belangrijk is voor vermogensbeheerders om zich zorgen te maken over hun imago binnen de consultantsgemeenschap. Het is niet zo dat je het spel kunt repareren door "in" te zijn met een consultant, maar het geeft de manager een voorsprong in het due diligence-proces als al het andere gelijk is.

Er zijn verschillende activiteiten die door een consultant worden uitgevoerd wanneer ze een managerzoekopdracht uitvoeren. Er is een progressie die wordt gevolgd, hoewel de stappen mogelijk niet in een exacte volgorde worden uitgevoerd. Enkele van de belangrijkste stappen die leiden tot aanwerving zijn:

• richtlijnen opstellen
• database screening
• finalisten selecteren
• prestatie analyse
• risico analyse
• bezoek ter plaatse

Er zijn verschillende andere stappen en substappen, maar ze proberen allemaal dezelfde vraag te beantwoorden: "Welke manager past het best bij deze klant?"

Het komt neer op

Wanneer mensen kijken naar hun toegekende pensioenuitkeringen of 401 (k) -saldo, denken ze waarschijnlijk niet aan de consultant die mogelijk het team heeft gekozen dat hun pensioen beheert. Ze werken er echter elke dag hard voor bedrijven overal. Er is meer dan $ 30 biljoen aan beheerd vermogen geïnvesteerd en consultants hebben geholpen om het grootste deel van dat geld te plaatsen. Deze institutionele beleggingsadviseurs werken onzichtbaar voor het grootste deel van de bevolking, maar ze hebben een grote impact op ieders toekomst.