Hoe krijg je een academische baan in de financiële wereld

Als je ooit een universiteitsopleiding hebt gevolgd en denkt dat je het net zo goed kunt doen als je professor, ben je niet alleen. Hoewel lesgeven een stuk moeilijker is dan het lijkt, zijn er niet veel banen waar je negen maanden per jaar kunt werken, iets kunt doen dat je leuk vindt, vakantie krijgt en de vakantie breekt, terwijl je tegelijkertijd een salaris van zes cijfers verdient . Voor velen klinkt het als een paradijs, maar zoals economen zeggen, er is geen gratis lunch. Je houdt misschien van financiering en beleggen als student, maar het is een lange weg van het bureau van de student naar dat van de professor.

Lesgeven is slechts een onderdeel van de lopende verantwoordelijkheden van een universiteitsprofessor. Afhankelijk van de school waar ze werken, zullen professoren ook commissievergaderingen en onderzoekseisen houden. Het oude gezegde geldt evenzeer voor hoogleraren in de business school als voor iedereen in academici - het publiceert of gaat ten onder. Afhankelijk van het type school waar ze werken, kunnen professoren worden gevraagd om twee of drie academische artikelen of onderzoekspapers per jaar te publiceren. En publiceren is niet altijd zo eenvoudig - onderzoek moet rigoureus, gedetailleerd, overtuigend en nieuw zijn om een ​​peer review te krijgen.

Belangrijkste leerpunten

• Met MBA-programma's die nog steeds veel gevraagd zijn en Wall Street-bedrijven die financiële quants willen inhuren, zijn hoogleraren in de business school nodig om les te geven en onderzoek te doen.
• Professor worden op een business school betekent lesgeven, publiceren van origineel onderzoek en service - maar komt met een bovengemiddeld loon en de hoop op een vaste aanstelling.
• Om professor te worden, moet je eerst je Ph.D. op een gebied zoals economie, financiën, marketing of sociologie dat een bedrijfsschool zou inhuren.

Waarom hoogleraren in Business School veel gevraagd zijn

Niet voor kleine Engelse of geschiedenisprofessoren, maar er zijn niet veel banen in de particuliere sector voor hen beschikbaar, en er zijn zeker niet zo veel studenten in de rij bij elke grote universiteit in de Verenigde Staten om een ​​master in geschiedenis te behalen als er zijn voor de graad van Master of Business Administration (MBA). Deze twee soorten vraag zijn van toepassing op financiële hoogleraren en andere disciplines zoals boekhouding.

Hoewel hoogleraren in business schools veel vraag hebben, is er niet veel aanbod. Volgens sommige schattingen zijn er elk jaar minder nieuwe cijfers dan het aantal nieuwe vacatures (onthoud dat Wall Street ook enkele van deze mensen wil). Vele Ph.D. financiële programma's zijn niet erg groot en zijn ook niet op veel scholen te vinden. Er zijn zeer weinig kleinere openbare universiteiten, bijna geen vrije kunstscholen en slechts een select aantal grotere scholen die zelfs financiële Ph.D. programma's. Veel staten hebben slechts één of twee programma's. In de bestaande programma's wordt elk jaar slechts een handvol studenten toegelaten. Een ander probleem met betrekking tot het aanbod van hoogleraren in het bedrijfsleven is dat velen van hen de komende jaren met pensioen gaan. Voor degenen die het veld betreden, kan dit grote kansen betekenen.

Wat doet een professor in financiën?

Afhankelijk van de school waar ze lesgeven, hebben professoren meestal een vrij flexibel weekrooster. Het soort werklast en onderzoeksverwachtingen moeten een belangrijke factor zijn bij het overwegen van waar te werken.

Hier zijn enkele aandachtspunten:

• Een typische lesbelasting is twee tot vier lessen per semester; deze klassen kunnen betrekking hebben op het instrueren van zowel undergrad als master level studenten. Als de school een Ph.D. programma, zal de professor waarschijnlijk deze klassen onderwijzen en / of deze studenten adviseren.
• Hoogleraren doen hun eigen onderzoek (vaak met afgestudeerde studenten die helpen) voor onderwerping aan academische publicaties en mogelijk aan industriële bronnen. Hoe prestigieuzer de universiteit, des te meer onderzoek wordt vaak benadrukt in plaats van lesgeven.
• Hoewel de meeste studenten deze kant van het werk van hun professor nooit zien, zijn professoren ook lid van facultaire commissies en adviseren ze studenten. Voor Ph.D. studenten, kan de professor in dissertatiecommissies werken, werken aan onderzoek met de studenten en helpen om op andere manieren begeleiding te bieden.

Veel kleinere staats- en lokale scholen zijn op onderwijs gericht, terwijl meer prestigieuze scholen veel meer van de onderzoeksoutput verwachten. Op scholen met de beste beoordelingen wegen de prijzen voor 'leraar van het jaar' lang niet zo zwaar als publicaties in de beste tijdschriften. Ouders van universiteitsgebonden studenten moeten hier ook rekening mee houden bij het overwegen waar ze volgend najaar naar toe te sturen.

Hoe te beginnen

Nou, nu je alles weet over hoe je een professor in financiën kunt worden, is er maar een klein probleem - om les te geven, heb je een Ph.D. Natuurlijk, je kunt les geven als adjunct-instructeur voor de spanning van het lesgeven en een beetje extra geld, maar zonder een Ph.D. je kunt geen vaste aanstelling of een goed salaris krijgen. De traditionele strategie is om naar de beste school te gaan waar je kunt studeren en uit de staat te gaan waar je wilt eindigen. De out-of-state strategie is nuttig vanwege de factoren van vraag en aanbod. Als iemand bijvoorbeeld in Iowa is, zijn er veel meer Ph.D's van de University of Iowa op zoek naar banen dan de universiteit van Michigan. In academici is intellectuele diversiteit groot, maar dat geldt ook voor prestige.

Als je op een Ivy League-school wilt werken en meer dan $ 200.000 per jaar betaald krijgt, heb je een Ph.D. van een vergelijkbare school. De algemene regel in academici is dat je altijd naar beneden kunt voor werk, en meestal zijwaarts, maar bijna nooit naar boven - tenzij je de Nobelprijs of een andere prestigieuze prijs wint. Het probleem is dat iedereen in het veld dit weet en dat de spots voor deze meestal kleine programma's extreem moeilijk te krijgen zijn - vaak veel selectiever dan voor top-MBA- of undergraduate-spots.

Wat is er betrokken bij het verkrijgen van een Ph.D. in zaken?

Afhankelijk van je andere afgestudeerde opleiding, verwacht je vier tot vijf jaar school te voltooien voordat je de kans krijgt om die enthousiaste jonge geesten te onderwijzen. Tijdens deze opleiding volg je waarschijnlijk geavanceerde wiskundecursussen, zoals lineaire / matrixalgebra en eindige wiskunde, evenals een aantal cursussen van het statistiektype, zoals econometrie, regressie, multivariate en tijdreeksanalyse. Dit is nodig om statistisch onderzoek te doen voor je proefschrift en ander onafhankelijk onderzoek na je afstuderen. Deze nadruk op wiskunde en statistiek kan de grootste hindernis zijn voor diegenen die dit veld overwegen.

Nadat het cursuswerk is voltooid, ga je je proefschriftonderzoek doen. Het proefschrift is een verzameling origineel onderzoek dat een nieuwe bijdrage levert aan het veld. In het verleden was het proefschrift een boek-lange onderneming, maar nu is het steeds gebruikelijker om een ​​proefschrift van drie papieren te voltooien met 3 thematisch gekoppelde publicaties in academische tijdschriften. Het hele proces van het behalen van een Ph.D. kan variëren van 4 of 5 tot wel 8-10 jaar tot voltooiing.

Het komt neer op

Als je naar een school in het midden-tot-bovenste niveau wilt gaan, dan is je Ph.D. werk heeft meer gemeen met een wiskunde-majoor dan een geldmanager (tenzij je bij een kwantitatief hedgefonds werkt). Als lesgeven je passie is en je misschien niet echt onderzoek met je tijd wilt doen, plan dan een op onderwijs gerichte school.

Een handige regel is dat als een universiteit een Ph.D. programma op een of meer zakelijke gebieden (niet alleen financiën), dan wordt onderzoek meestal benadrukt. Zo niet, dan is het waarschijnlijk meer een onderwijsuniversiteit. Zelfs als u niet van onderzoek houdt, kunt u een aantal artikelen in academische tijdschriften publiceren als u een vaste aanstelling wilt krijgen.