Hoe moet u een tekort op de betalingsbalans bekijken?

De betalingsbalans is eenvoudig een dubbel boekhoudsysteem; het is gebaseerd op overeenkomstige afschrijvingen en credits. Het doel is om betalingen en ontvangsten van inwoners van het ene land vast te leggen bij inwoners van alle andere landen.

Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen de betalingsbalans en de lopende rekening. Wanneer in de media de termen "handelstekort" en "handelsoverschot" worden gebruikt, wordt bijna altijd naar de lopende rekening verwezen. De lopende rekening is slechts een deel van de totale betalingsbalans, die ook de kapitaalrekening en de financiële rekening bevat.

Wanneer de betalingsbalans een tekort vertoont

Volgens de theorie is het onmogelijk om een ​​tekort in de betalingsbalans te behouden. In de praktijk treden tijdelijke onevenwichtigheden op vanwege boekhoudkundige moeilijkheden.

Bij dubbele boekhouding zijn betalingen en ontvangsten noodzakelijkerwijs gelijk. Daarom moet de betalingsbalans theoretisch ook altijd gelijk zijn. Alle transacties op de lopende rekening - wat gewoonlijk als internationale handel wordt beschouwd - worden tenietgedaan door kapitaal- en financiële rekeningtransacties.

Om te zien hoe dit werkt, overweeg een scenario waarin Amerikanen $ 100 miljoen in auto's van Duitse autofabrikanten kopen, maar Duitsers niets van Amerikaanse bedrijven kopen. De meeste Amerikanen houden niet regelmatig euro's aan, dus het overgrote deel van die aankopen gebeurt in dollars.

Aangezien de Duitsers die dollars niet gebruiken om Amerikaanse goederen in dit scenario te kopen, hebben ze geen andere keuze dan deposito's aan te houden bij Amerikaanse banken of andere op dollar gebaseerde investeringen in de VS te doen. De lopende rekening vertoont een tekort bij Duitsland van $ 100 miljoen. Dat wordt gecompenseerd door een overschot op de kapitaal- en financiële rekeningen, waar $ 100 miljoen aan betalingen wordt gedaan van de Duitsers aan particulieren, bedrijven en banken in de VS

Wat veroorzaakt tekorten op de betalingsbalans?

De meest voor de hand liggende oorzaak van een tekort op de betalingsbalans wordt een "eenzijdige overschrijving" genoemd. Inwoners van de VS die geld in de vorm van buitenlandse hulp naar een ander land sturen, ontvangen bijvoorbeeld niets (economisch gezien). Weinig economen zouden suggereren dat betalingsbalanstekorten als gevolg van buitenlandse hulp een "slechte zaak" zijn.

Geen enkel boekhoudsysteem is echter perfect. De meeste boekhoudregels zijn in zekere zin willekeurig en onderhevig aan onregelmatigheden in de timing. Het wordt bijzonder lastig om rekening te houden met waardeveranderingen op de valutamarkt. Die transacties worden normaal gesproken uitgesplitst en afzonderlijk aan één zijde van de betalingsbalansvergelijking behandeld.

De geldstroom (inclusief goud) tussen centrale banken en treasuries is bijzonder gevoelig voor wisselkoersschommelingen. Dit resulteert vaak in kortetermijntekorten of overschotten door te hoge betalingen of ontvangsten. Met andere woorden, de transacties die in de lopende en financiële rekeningen worden geregistreerd, zijn mogelijk niet in evenwicht vanwege onregelmatigheden met de kapitaalrekening.

De betalingsbalans is theoretisch een monetair fenomeen. Het impliceert het bestaan ​​en de waarde van geld. Volgens deze theorie is een tekort in de betalingsbalans een mechanisme dat een overaanbod aan geld aanpast tussen de instantie en de registratie van een transactie.

Op de korte termijn is een betalingsbalanstekort niet noodzakelijk slecht of goed. Het betekent wel dat er in reële termen meer import dan export plaatsvindt totdat de waarde van het geld zich aanpast.