Inflatie en economisch herstel

Wanneer de prijzen stijgen voor energie, voedsel, grondstoffen en andere goederen en diensten, wordt de hele economie getroffen. Stijgende prijzen, bekend als inflatie, hebben invloed op de kosten van levensonderhoud, de kosten van zakendoen, geld lenen, hypotheken, bedrijfs- en staatsobligatierendementen en alle andere facetten van de economie.

Inflatie kan zowel gunstig zijn voor economisch herstel als in sommige gevallen negatief zijn. Als de inflatie te hoog wordt, kan de economie lijden; omgekeerd, als de inflatie wordt beheerst en op een redelijk niveau, kan de economie floreren. Met gecontroleerde, lagere inflatie neemt de werkgelegenheid toe. Consumenten hebben meer geld om goederen en diensten te kopen, en de economie profiteert en groeit. Het effect van inflatie op het economisch herstel kan echter niet met volledige nauwkeurigheid worden beoordeeld. Sommige achtergronddetails zullen verklaren waarom de economische resultaten van inflatie zullen verschillen naarmate de inflatie varieert.

BBP

De economische groei wordt gemeten in het bruto binnenlands product (BBP), of de totale waarde van alle geproduceerde goederen en diensten. Het percentage groei of daling, vergeleken met het voorgaande jaar, wordt gecorrigeerd voor inflatie. Daarom, als de groei 5% en de inflatie 2% was, zou het BBP worden gerapporteerd op 3%.

Naarmate de prijzen stijgen, daalt de waarde van de dollar, omdat de koopkracht bij elke prijsstijging van basisgoederen en -diensten erodeert.

De kosten van lenen

In theorie kan een lage of geen inflatie een economie helpen herstellen van een recessie of een depressie. Met zowel de inflatie als de rentetarieven zijn de kosten van het lenen van geld voor investeringen of het lenen voor de aankoop van items met een groot ticket, zoals auto's of het afsluiten van een hypotheek op een huis of appartement, ook laag. Naar verwachting zullen deze lage tarieven de consumptie stimuleren, zeggen sommige economen.

Banken en andere kredietinstellingen kunnen echter terughoudend zijn om consumenten geld te lenen wanneer het rendement op leningen laag is, waardoor de winstmarges afnemen. Bedrijven kunnen hun strategieën voor lenen, aanwerven, marketing, verbetering en uitbreiding dienovereenkomstig plannen. Beleggers weten ook ongeveer wat staats- en bedrijfsobligaties en andere schulden zullen terugbetalen, aangezien de meeste van deze instrumenten gekoppeld zijn aan de opbrengsten van Treasury.

Economen verschillen echter notoir van mening. Sommige economen beweren dat een inflatie van 6% voor meerdere jaren de economie zou helpen door het Amerikaanse schuldenprobleem op te lossen, de lonen op te heffen en de economische groei te stimuleren.

De consumentenprijsindex

De standaardmeting van de inflatie is de consumentenprijsindex (CPI) van de overheid. Componenten van de CPI omvatten een "mandje" van bepaalde elementaire goederen en diensten, zoals voedsel, energie, kleding, huisvesting, medische zorg, onderwijs en communicatie en recreatie. Als de gemiddelde prijs van alle goederen en diensten in de CPI bijvoorbeeld met 3% zou stijgen ten opzichte van het niveau van het voorgaande jaar, dan zou de inflatie worden gekoppeld aan 3%. Dit betekent ook dat de koopkracht van de dollar met 3% zou zijn gedaald.

Harde activa, zoals een huis of onroerend goed, stijgen vaak in waarde naarmate de CPI stijgt; vastrentende instrumenten verliezen echter waarde omdat hun rendement niet toeneemt met de inflatie. Schatkist inflatie-beschermde effecten (TIPS) vormen echter een opmerkelijke uitzondering. Rente op deze effecten wordt tweemaal per jaar tegen een vaste rente betaald naarmate de hoofdsom toeneemt met de CPI, waardoor de belegging wordt beschermd tegen inflatie.

Het komt neer op

Gecontroleerde inflatie, niet hoger dan 6% en misschien iets lager, kan volgens sommige economen een gunstig effect hebben op het economisch herstel, terwijl inflatie van 10% of meer een negatief effect zou hebben. Als de VS haar schuld blijft verhogen en geld blijft lenen via Treasury-emissies, moet ze mogelijk opzettelijk zijn valuta opblazen om uiteindelijk die verplichtingen te beëindigen. Beleggers, gepensioneerden of iedereen met vastrentende beleggingen zullen in feite deze verplichtingen betalen, aangezien hun bezit in waarde afneemt naarmate de prijzen stijgen.