marxisme
Marxisme is een sociale, politieke en economische filosofie vernoemd naar Karl Marx, die het effect van kapitalisme op arbeid, productiviteit en economische ontwikkeling onderzoekt en pleit voor een arbeidersrevolutie om het kapitalisme teniet te doen ten gunste van het communisme. Het marxisme stelt dat de strijd tussen sociale klassen, met name tussen de bourgeoisie, of kapitalisten, en het proletariaat, of arbeiders, economische relaties definieert in een kapitalistische economie en onvermijdelijk zal leiden tot revolutionair communisme.
Belangrijkste leerpunten
- Marxisme is een sociale, politieke en economische theorie die is ontstaan door Karl Marx en die zich richt op de strijd tussen kapitalisten en de arbeidersklasse.
- Marx schreef dat de machtsverhoudingen tussen kapitalisten en arbeiders inherent uitbuiting waren en onvermijdelijk klassenconflicten zouden veroorzaken.
- Hij geloofde dat dit conflict uiteindelijk zou leiden tot een revolutie waarin de arbeidersklasse de kapitalistische klasse omver zou werpen en de controle over de economie zou grijpen.
Marxisme begrijpen
Het marxisme is zowel een sociale als een politieke theorie, die de marxistische klassenconflicttheorie en de marxistische economie omvat. Het marxisme werd voor het eerst publiekelijk geformuleerd in het pamflet van 1848, Het Communistisch Manifest, door Karl Marx en Friedrich Engels, waarin de theorie van klassenstrijd en revolutie wordt uiteengezet. Marxiaanse economie richt zich op de kritiek op het kapitalisme naar voren gebracht door Karl Marx in zijn boek uit 1867, Das Kapital .
Marx 'klassentheorie verbeeldt het kapitalisme als een stap in de historische voortgang van economische systemen die elkaar volgen in een natuurlijke volgorde aangedreven door enorme onpersoonlijke historische krachten die zich voordoen door het gedrag en het conflict tussen sociale klassen. Volgens Marx is elke samenleving verdeeld over een aantal sociale klassen, waarvan de leden meer gemeen hebben met elkaar dan met leden van andere sociale klassen. In een kapitalistisch systeem geloofde Marx dat de maatschappij bestond uit twee klassen, de bourgeoisie, of bedrijfseigenaren die de productiemiddelen beheersen, en het proletariaat, of arbeiders wiens arbeid ruwe goederen omzet in waardevolle economische goederen. De controle van de bourgeoisie over de productiemiddelen geeft hen macht over het proletariaat, waardoor ze het vermogen van de arbeiders kunnen beperken om te produceren en te krijgen wat ze nodig hebben om te overleven.
Marx geloofde dat het kapitalisme gebaseerd is op grondstoffen, dingen die gekocht en verkocht worden. Volgens Marx is de arbeid van een werknemer een vorm van handelswaar. Omdat gewone arbeiders echter niet de productiemiddelen bezitten, zoals fabrieken, gebouwen en materialen, hebben ze weinig macht in het kapitalistische economische systeem. Werknemers zijn ook gemakkelijk vervangbaar in periodes van hoge werkloosheid, waardoor hun waargenomen waarde verder wordt gedevalueerd.
Om de winst te maximaliseren, hebben bedrijfseigenaren een stimulans om het meeste werk uit hun arbeiders te halen terwijl ze hen de laagst mogelijke lonen betalen. Ze bezitten ook het eindproduct dat het resultaat is van de arbeid van de werknemer, en profiteren uiteindelijk van de meerwaarde, wat het verschil is tussen wat het kost om het artikel te produceren en de prijs waarvoor het uiteindelijk wordt verkocht.
Om hun positie van macht en voorrecht te behouden, gebruiken de bourgeoisie sociale instellingen als hulpmiddelen en wapens tegen het proletariaat. De regering handhaaft de wil van de burgerij door fysieke dwang om de wetten en privé-eigendomsrechten op de productiemiddelen af te dwingen. De media en academici, of intelligentsia, produceren propaganda om het bewustzijn van klassenrelaties tussen het proletariaat te onderdrukken en het kapitalistische systeem te rationaliseren. Georganiseerde religie biedt een vergelijkbare functie om het proletariaat te overtuigen om te accepteren en zich te onderwerpen aan hun eigen uitbuiting op basis van fictieve goddelijke sancties, die Marx 'het opium van de massa' noemde. Het bank- en financiële systeem vergemakkelijkt de consolidatie van kapitalistisch eigendom van de productiemiddelen, verstrikt de arbeiders met roofzuchtige schulden en ingenieurs zorgen regelmatig voor financiële crises en recessies om een voldoende aanbod van werkloze arbeiders te garanderen om de onderhandelingsmacht van de arbeiders te ondermijnen.
Marx vond dat het kapitalisme een oneerlijke onbalans creëert tussen kapitalisten en de arbeiders wier werk ze voor eigen gewin exploiteren. Op zijn beurt leidt deze uitbuiting ertoe dat de werknemers hun werk beschouwen als niets anders dan een middel om te overleven. Aangezien de werknemer weinig persoonlijk belang heeft bij het productieproces, geloofde Marx dat hij hiervan zou vervreemden en wrok jegens de bedrijfseigenaar en zijn eigen menselijkheid zou hebben.
Volgens Marx hangen economische factoren en relaties tussen sociale klassen nauw met elkaar samen. De inherente ongelijkheid en de uitbuitende economische relaties tussen het proletariaat en de burgerij zouden uiteindelijk leiden tot een revolutie waarin het kapitalisme wordt afgeschaft. Terwijl arbeiders gericht zijn op basisoverleving, willen kapitalistische ondernemers steeds meer geld verwerven. Volgens Marx creëert deze economische polariteit sociale problemen die uiteindelijk zouden worden verholpen door een sociale en economische revolutie.
Zo dacht hij dat het kapitalistische systeem inherent de zaden van zijn eigen vernietiging bevatte, omdat de vervreemding en uitbuiting van het proletariaat die fundamenteel zijn voor kapitalistische relaties onvermijdelijk de arbeidersklasse ertoe zou brengen om tegen de bourgeoisie te rebelleren en de controle over de productiemiddelen te grijpen. Deze revolutie zou worden geleid door verlichte leiders, bekend als de voorhoede van het proletariaat, die de klassenstructuur van de samenleving begrijpen en die de arbeidersklasse zouden verenigen door bewustzijn en klassenbewustzijn te verhogen. Als gevolg van de revolutie voorspelde Marx dat particulier eigendom van de productiemiddelen zou worden vervangen door collectief eigendom, onder communisme of socialisme .
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.