The Nordic Model: Pros and Cons

Zweden, Noorwegen, Finland en Denemarken (gezamenlijk de Noordse landen) hebben een combinatie van hoge levensstandaarden en lage inkomensverschillen die de aandacht van de wereld hebben getrokken. In een tijd waarin de groeiende kloof tussen rijk en arm een ​​politieke hot button is geworden in ontwikkelde landen, wordt de regio die bekend staat als Scandinavië door veel wetenschappers aangehaald als een rolmodel voor economische kansen en gelijkheid.

Het Noordse model

Het Noordse model is een term die is bedacht om de unieke combinatie van vrij marktkapitalisme en sociale voordelen te vangen die hebben geleid tot een samenleving die een scala aan diensten van topkwaliteit geniet, waaronder gratis onderwijs en gratis gezondheidszorg, evenals een genereus, gegarandeerd pensioen betalingen voor gepensioneerden. Deze voordelen worden gefinancierd door belastingbetalers en beheerd door de overheid ten behoeve van alle burgers. De burgers hebben een hoog vertrouwen in hun regering en hebben een geschiedenis van samenwerking om tot compromissen te komen en maatschappelijke uitdagingen aan te pakken door middel van democratische processen. Hun beleidsmakers hebben gekozen voor een gemengd economisch systeem dat de kloof tussen arm en rijk verkleint door middel van herverdelingsbelasting en een robuuste publieke sector met behoud van de voordelen van het kapitalisme.

Het model wordt ondersteund door een kapitalistische economie die creatieve vernietiging aanmoedigt. Hoewel de wetgeving het voor bedrijven gemakkelijk maakt om werknemers te ontslaan en transformatieve bedrijfsmodellen te implementeren, worden werknemers ondersteund door genereuze programma's voor sociaal welzijn. De belastingstructuur van het land is gebaseerd op het individuele inkomen en niet op het gezinsinkomen, gekoppeld aan een vlaktaks. Het resultaat is een systeem dat alle burgers gelijk behandelt en werknemersparticipatie aanmoedigt. Gendergelijkheid is een kenmerk van de cultuur dat niet alleen resulteert in een hoge mate van participatie op de werkplek door vrouwen, maar ook in een hoge mate van ouderbetrokkenheid door mannen.

Geschiedenis helpt

Waarom werkt het Noordse model? Een combinatie van gedeelde geschiedenis en maatschappelijke ontwikkeling wordt gecrediteerd met veel van zijn succes. In tegenstelling tot gebieden die zich hebben ontwikkeld rond de vorming van grote bedrijven die eigendom zijn van bedrijven, is de geschiedenis van Scandinavië grotendeels afkomstig van familiale landbouw. Het resultaat is een natie van kleine ondernemersbedrijven die worden geleid door burgers die voor dezelfde uitdagingen staan. Oplossingen waarvan één lid van de samenleving profiteert, zullen waarschijnlijk alle leden ten goede komen. Deze collectieve mentaliteit resulteert in een burger die haar overheid vertrouwt, omdat de overheid wordt geleid door burgers die programma's willen ontwikkelen die iedereen ten goede komen. Dienovereenkomstig kozen de burgers er vrijwillig voor om hogere belastingen te betalen in ruil voor voordelen waarvan zij en hun gezinsleden kunnen genieten. Het resultaat zijn door de overheid gefinancierde diensten, zoals gezondheidszorg en onderwijs, die zo hoog zijn dat particuliere ondernemingen geen reden hebben om deze diensten aan te bieden of om ze te verbeteren. Deze mentaliteit bleef intact naarmate kapitalistische ondernemingen zich ontwikkelden.

Uitdagingen

Het Scandinavische model staat voor een aantal opmerkelijke druk op de duurzaamheid ervan. Twee van de grootste zorgen zijn een vergrijzende bevolking en toestroom van immigranten. Wat de vergrijzing betreft, is een groot aantal jonge belastingbetalers en een kleinere bevolking van oudere inwoners die diensten ontvangen het ideale scenario. Naarmate het bevolkingssaldo de andere kant op verschuift, zijn uitkeringen een voordeel. Gelukkig voor hun burgers hebben de Noordse landen bereidwillig gekozen voor een weg van grotere gelijkheid voor alle burgers en hebben ze het vermogen getoond om hun politieke verschillen te doorbreken voor het grotere goed van allen.

Wat immigratie betreft, trekt Scandinavië een opmerkelijke toestroom aan van nieuwkomers die willen profiteren van de genereuze publieke voordelen. Deze nieuwkomers komen vaak uit landen die geen lange, gedeelde geschiedenis hebben van het nemen van beslissingen namens het algemeen belang. Terwijl autochtone Scandinaviërs doorgaans een hoge mate van participatie in het personeelsbestand hebben als onderdeel van hun collectieve beslissing om de voorzieningen te ondersteunen die hun samenleving biedt, delen immigranten deze visie niet altijd. Deze nieuwkomers vormen een aanzienlijke last voor het systeem en kunnen uiteindelijk leiden tot de ondergang. (Zie voor meer informatie: Hoe globalisering van invloed is op ontwikkelde landen )

Twee andere zorgen zijn onder andere autochtone burgers die profiteren van het genereuze uitkeringsstelsel en de impact van slechte wereldwijde economische omstandigheden. Nogmaals, de cultuur van samenwerking en gedeelde interesse in een sterk sociaal vangnet heeft deze landen in staat gesteld hun voordeelprogramma's aan te passen en een breed scala aan diensten te blijven leveren, zelfs in de nasleep van de Grote Recessie.

Een model voor andere landen?

Het Noordse model heeft veel aandacht getrokken van andere landen. Velen vragen zich af of het een sjabloon biedt voor kleinere landen waar burgers homogener zijn wat betreft hun meningen en ervaringen en toch in armoede of onderdrukking leven als gevolg van marxistisch overheidsbeleid. Anderen geloven dat het een sjabloon biedt voor het hervormen van het ongecontroleerde kapitalisme dat opmerkelijke inkomensongelijkheid en dramatische verschillen tussen de kwaliteit van leven tussen de rijken en de armen in welvarende landen heeft gecreëerd. Zittend tussen de gecontroleerde economie van marxistische regimes en ongecontroleerd kapitalisme aan de andere kant van het spectrum, wordt het Noordse model soms 'de derde weg' genoemd.

Politiek en controverse

Het Scandinavische model heeft nogal wat controverse gecreëerd buiten Scandinavië. Veel mensen in landen die opereren onder wat vaak het 'Amerikaanse model' van kapitalistische ondernemingen wordt genoemd, zien het Scandinavische model als een aantrekkelijk alternatief voor het merk dat de winnaar wint van kapitalisme dat heeft geleid tot armoede, een gebrek aan betaalbare kwaliteitsgezondheidszorg en onderwijs, een verslechterend sociaal vangnet, een gebrek aan pensioenzekerheid, enorme schandalen op de financiële markten en enorme inkomensverschillen. Ze wijzen erop dat openbare diensten, zoals onderwijs en door de overheid gerunde programma's in Amerika van slechte kwaliteit zijn en dat de rijken toegang hebben tot veel betere middelen dan de armen en dat de implementatie van het Noordse model deze problemen zou kunnen oplossen.

Tegenstanders van het Noordse model bekritiseren de hoge belastingen, de hoge mate van overheidsinterventie en het relatief lage bruto binnenlands product en de productiviteit, en merken op dat deze allemaal de economische groei beperken. Ze wijzen erop dat het Nordic Model activa herverdeelt, de hoeveelheid geld beperkt die beschikbaar is voor persoonlijke uitgaven en consumptie en aanmoedigt om afhankelijk te zijn van door de overheid gesubsidieerde programma's.

Het komt neer op

De onwil van marxistische regeringen om veranderingen aan te brengen, betekent waarschijnlijk dat filosofische discussies over de implementatie van het Noordse model precies dat zullen blijven: discussies. Het onvermogen van ontwikkelde landen om verder te gaan dan vitriolische politieke retoriek in combinatie met hun gebrek aan gedeelde cultuur vanwege geografisch en etnisch diverse bevolkingsgroepen die gedeelde ervaringen missen, zal evenzo een barrière vormen voor de implementatie van het Noordse model in die landen.

Hoe dan ook, terwijl buitenstaanders krachtig pleiten voor sociale democratie of tegen zogenaamde welvaartsstaten, doen de Scandinaviërs zelf helemaal geen moeite om andere naties ertoe aan te zetten of te dwingen het Scandinavische model over te nemen. Integendeel, ze lijken inhoud om hun problemen samen op een collectieve manier op te lossen, wat consequent resulteert in het plaatsen van hen in het toppunt van wereldwijde enquêtes van de gelukkigste mensen ter wereld.