Republikeinse en democratische benaderingen van het reguleren van de economie

Soms lijken ze ver uit elkaar en soms lijken hun filosofieën nogal op elkaar. Historisch gezien hebben de Democratische en Republikeinse partijen echter een fundamenteel verschil aangetoond in de manier waarop zij omgaan met economische kwesties (of niet).

Belangrijkste leerpunten

• De Republikeinse partij steunt een beperkte betrokkenheid van de overheid bij economische beslissingen.
• De Democratische partij is sterk afhankelijk van de overheid om de economie te reguleren.
• In economische neergang, geven Democraten de voorkeur aan tekortuitgaven om de economie nieuw leven in te blazen, terwijl Republikeinen hopen de geldhoeveelheid te veranderen om het te doen herleven.
• Studies hebben aangetoond dat de economie het beter heeft gedaan onder Democratische presidenten sinds de Tweede Wereldoorlog dan onder Republikeinse presidenten.

Regulering van de Republikeinse Stijl van Economie

Over het algemeen wordt de Republikeinse Partij als bedrijfsvriendelijk beschouwd omdat deze voorstander is van beperkte overheidsregulering van de economie. Dit omvat beperkingen die kunnen proberen het nastreven van winst te verminderen ten gunste van milieuoverwegingen, vakbondsbelangen, uitkeringen in de gezondheidszorg en pensioenuitkeringen. Gezien deze meer zakelijke voorkeur, ontvangen Republikeinen de neiging om steun te ontvangen van bedrijfseigenaren en investeringskapitalisten, in tegenstelling tot de arbeidscomponent die werknemers en hun belangen vormt.

Regulering van de economie democratische stijl

Van democraten wordt gezegd dat ze meer afhankelijk zijn van overheidsinterventie om de richting van de economie te beïnvloeden en het winstmotief van bedrijven meer op afstand te houden. het algemene sociale belang. Hogere regulering gaat gepaard met hogere kosten, die democraten geloven in ondersteuning door hogere belastingen. Als gevolg hiervan wordt de aanpak van de partij vaak omschreven als 'belasting en uitgaven'.

Volgens Princeton University economen Alan Binder en Mark Watson: "De superioriteit van economische prestaties onder Democraten in plaats van Republikeinen is bijna alomtegenwoordig; het geldt bijna ongeacht hoe je succes definieert." Op basis van hun uitgebreide onderzoek stellen ze dat de Amerikaanse economie beter presteert onder democratische controle dan onder republikeinse controle. Ook blijkt uit veel studies dat de aandelenmarkt beter presteert onder democratische controle. In overeenstemming is het Gemengd Economisch Comité van oordeel dat economische omstandigheden, zoals groei, het scheppen van banen en industriële productie, het sinds de Tweede Wereldoorlog beter hebben gedaan onder Democratische presidenten

Economische neergangstrategieën

Tijdens economische neergangen zijn democraten daarom van mening dat tekortuitgaven nodig zijn om de economie te stimuleren totdat de vooruitzichten voor particuliere ondernemingen verbeteren. Ze willen misschien ook welvaartsprogramma's verbeteren en uitbreiden om burgers te helpen die hun baan hebben verloren of meer in nood zijn vanwege de meer uitdagende economische omstandigheden. Republikeinen zouden minder afhankelijk zijn van overheidsinterventie, maar proberen mogelijk de geldhoeveelheid te veranderen. Het verlagen van het tarief van de federale fondsen en de ratio's van de bankreserve komen in aanmerking als hefbomen voor het monetaire beleid.

Het komt neer op

De realiteit is dat de grenzen tussen wat als traditionele Republikeinse en Democratische benaderingen wordt beschouwd om de economie te reguleren, meer vervagen. De VS heeft al bijna drie decennia een begrotingstekort, wat betekent dat het meer heeft uitgegeven dan het heeft opgenomen. Dit heeft de rol van de overheid in de economie vergroot en heeft ertoe geleid dat de uitgaven in goede of slechte tijden en onder beide partijen zijn voortgezet ' administraties.

Natuurlijk hebben overheidspolitici ook persoonlijke verschillen in hoe ze de economie beheren. Toch kan het kennen van hun partijrelatie een solide indicator zijn in de aanpak die ze kunnen volgen bij het beïnvloeden van de economie.