Gezonken kostenval
Verzonken kostenval verwijst naar een neiging van mensen om irrationeel een activiteit door te zetten die niet aan hun verwachtingen voldoet. Dit komt door de tijd en / of het geld dat ze al hebben geïnvesteerd. De verzonken kostenval verklaart waarom mensen films afmaken waar ze niet van genieten, maaltijden afmaken die slecht smaken, kleding in hun kast houden die ze nog nooit hebben gedragen en investeringen vasthouden die ondermaats presteren. De verzonken kostenval wordt ook wel de Concorde-drogreden genoemd na het mislukte supersonische Concorde-jetprogramma dat de regeringen erop aandrongen ondanks de slechte vooruitzichten van de jet te voltooien.
Hoe een verzonken kostenval werkt
Beleggers vallen in de val van de verzonken kosten wanneer ze hun beslissingen baseren op gedrag uit het verleden en de wens om de tijd of het geld dat ze al hebben geïnvesteerd, niet te verliezen, in plaats van hun verliezen te verminderen en de beslissing te nemen die hen het beste resultaat zou opleveren. Veel beleggers zijn terughoudend om toe te geven, zelfs aan zichzelf, dat ze een slechte investering hebben gedaan. Veranderende strategieën worden gezien, misschien alleen onbewust, als mislukking toegeven. Als gevolg hiervan zijn veel beleggers geneigd om toegewijd te blijven of zelfs extra kapitaal te investeren in een slechte investering om hun eerste beslissing de moeite waard te maken.
Voorbeeld van de verzonken kostenval
Jennifer koopt in januari $ 1.000 aan aandelen van bedrijf X. In december is de waarde ervan gedaald tot $ 100, hoewel de totale markt en vergelijkbare aandelen in de loop van het jaar in waarde zijn gestegen. In plaats van de voorraad te verkopen en die $ 100 in een andere voorraad te stoppen die waarschijnlijk in waarde zal stijgen, houdt ze vast aan de voorraad van onderneming X, die in de komende maanden waardeloos wordt.
De val van verzonken kosten vermijden
De beste manier om de verzonken kostenval te vermijden, is om beleggingsdoelen te stellen. Om dit te doen, konden beleggers een prestatiedoel stellen op hun portefeuille. Een belegger kan bijvoorbeeld de komende twee jaar een rendement van 10% uit zijn of haar portefeuille verlangen, of dat de portefeuille de Index Standard and Poor's 500 (S&P 500) met 2% verslaat. Als de portefeuille deze doelstellingen niet haalt, kan deze opnieuw worden geëvalueerd om te kijken waar verbeteringen kunnen worden aangebracht om een beter rendement te behalen.
Als beleggers individuele aandelen verhandelen, kunnen ze een vooraf bepaald exitpunt hebben voordat ze een transactie beginnen. Dit helpt om verlies van posities automatisch te verminderen en de neiging te vermijden om meer tijd en kapitaal te besteden aan investeringen die niet werken.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.