Let op trends in de gemiddelde verzamelperiode

Een gemiddelde inningsperiode toont het gemiddelde aantal dagen dat nodig is om zakelijke vorderingen in contanten om te zetten. De mate waarin dit nuttig is voor een bedrijf, is afhankelijk van de relatieve afhankelijkheid van kredietverkopen door het bedrijf om inkomsten te genereren - een hoog saldo van debiteuren kan een belangrijke verplichting zijn.

In termen van bedrijfsbeheer is de gemiddelde inningsperiode een uitbreiding van de operationele efficiëntie. Net als de omzetratio van de vorderingen, kan de gemiddelde incassotermijn worden gebruikt in combinatie met liquiditeitsratio's om problemen in de kasstroom of de solvabiliteit aan het licht te brengen.

Gemiddelde collectie periode

De gemiddelde verzamelperiode berekenen

De standaardformule voor het berekenen van een gemiddelde incassotermijn is het aantal werkdagen gedeeld door de omzetratio van de debiteur. Voor een jaarlijkse gemiddelde inzamelingsperiode is het aantal werkdagen ingesteld op 365.

Het is duidelijk dat de omloopsnelheid van de vorderingen een belangrijke bepalende factor is voor de efficiëntie van de incassotermijn.

De volgende formule kan worden gebruikt om de omzet van vorderingen te vinden:

Vorderingen Omzet = Jaarlijks Verkoopkrediet (Startende Vorderingen + Einde vorderingen2) waarbij: Startende Vorderingen = Saldo van beginnende vorderingen Eindvorderingen = Saldo van Einde vorderingen \ begin {uitgelijnd} & \ text {Omzet Omzet} = \ frac {\ text {Jaaromzet Tegoed}} {\ left (\ frac {\ text {Begin van vorderingen} + \ text {Einde van vorderingen}} {2} \ rechts)} \\ & \ textbf {waar:} \\ & \ text {Begin van vorderingen} = \ text {Saldo van beginnende vorderingen} \\ & \ text {Beëindiging van vorderingen} = \ text {Saldo van beëindiging van vorderingen} \\ \ end {gericht} Omzet van vorderingen = (2Vorderingen starten + Einde van vorderingen) Jaarlijks verkoopkrediet waarbij : Startende vorderingen = Saldo van startende vorderingen Einde vorderingen = Saldo van het beëindigen van vorderingen

Waar moet u op letten bij het analyseren van de gemiddelde verzamelperiode

Boekhoudverhoudingen herschikken alleen bedrijfsgegevens en zijn op zichzelf meestal onbeduidend. De interpretaties en het gebruik van de gemiddelde inzamelingsperiode variëren tussen bedrijven en industrieën.

Stel bijvoorbeeld dat het een bedrijf gemiddeld 25 dagen kost om vorderingen in contanten om te zetten. Of dit goed of slecht is, hangt af van de kredietvoorwaarden, cashflow, relatieve industrienormen en tal van andere factoren.

Welke tijdsperiode moet worden onderzocht voor een gemiddelde inzamelingsperiode? Een bedrijf dat dure ski-uitrusting verkoopt en verhuurt, is wellicht het meest geschikt door zijn analyse aan te passen aan seizoensgebonden factoren. Goede proxy's voor effectieve tijdsintervallen moeten duidelijk zijn door de industrienormen te herzien.

Het is gebruikelijk dat een bedrijf streeft naar een gemiddelde inningsperiode die ten minste een derde lager is dan de uitgedrukte kredietvoorwaarden. Als een kredietovereenkomst bepaalt dat de lener 45 dagen de tijd heeft om te betalen, betekent dit dat de verkoper binnen 30 dagen wil innen.

Er kunnen binnen een bedrijf significante verschillen zijn. De gegevens moeten worden verzameld, geordend en gepresenteerd op een manier die een nuttig verhaal vertelt.

Een bedrijf ervaart het grootste voordeel van het berekenen van de gemiddelde verzamelperiode door de statistiek in de loop van de tijd te handhaven en te zoeken naar trends. Deze statistiek kan ook worden vergeleken met concurrenten en andere bedrijven in de branche.

Waarom de gemiddelde ophaalperiode belangrijk is

Effectieve debiteurenbeheer leidt tot tijdige klantenverzameling. Strak kredietbeleid heeft overloopeffecten voor de rest van de bedrijfsactiviteiten.

Dankzij verbeterde cashflowaantallen of liquiditeitsratio's kan een bedrijf bijvoorbeeld gemakkelijker een commerciële lening met een lage rente verkrijgen of nieuwe investeerders aantrekken.

Anderzijds beperken kredietbeleid dat te strak is de verkoop. Een autodealer kan geen onredelijke kredietvoorwaarden hebben, anders kiezen klanten voor concurrenten met redelijkere verwachtingen.

De meeste bedrijven streven naar een gemiddelde incassotermijn die korter is dan een verhandelbaar kredietbeleid. Ze willen passende voorwaarden bieden om klanten aan te trekken en ook efficiënt kunnen verzamelen.