Wat is een bedrijfsrating?

Voordat u beslist of u in een obligatie of een schuldbewijs van een bedrijf of een ander land wilt beleggen, moet u bepalen of de potentiële entiteit in staat zal zijn aan haar verplichtingen te voldoen. Een ratingbureau helpt bij het bepalen van de kans op wanbetaling voor de obligatie.

Een kredietratingbedrijf helpt beleggers om te beslissen hoe riskant het is om geld te investeren in een bepaald land of in een bepaald effect door onafhankelijke, objectieve beoordelingen van de kredietwaardigheid van bedrijven en landen te bieden.

Krediet in de beleggingswereld

Naarmate investeringsmogelijkheden mondialer en diverser worden, is het moeilijk om niet alleen te beslissen welke bedrijven, maar ook welke landen goede investeringsmogelijkheden zijn. Investeren in buitenlandse markten heeft voordelen, maar de risico's die gepaard gaan met het verzenden van geld naar het buitenland zijn aanzienlijk groter dan die welke gepaard gaan met beleggen in uw binnenlandse markt. Het is belangrijk om inzicht te krijgen in verschillende beleggingsomgevingen en de risico's en voordelen van deze omgevingen te begrijpen. Kredietbeoordelingen zijn essentiële hulpmiddelen om u te helpen investeringsbeslissingen te nemen.

The Raters

Drie topbureaus handelen in kredietratings: Moody's, Standard & Poor's (S & P's) en Fitch Ratings. Elk van deze bureaus heeft als doel een ratingsysteem te bieden om beleggers te helpen het risico te bepalen dat gepaard gaat met beleggen in een specifiek bedrijf, beleggingsinstrument of markt.

Ratings kunnen worden toegekend aan kortlopende en langlopende schuldverplichtingen die zijn uitgegeven door een overheid of een bedrijf, waaronder banken en verzekeringsmaatschappijen.

Voor een overheid of bedrijf is het soms gemakkelijker om verplichtingen in lokale valuta terug te betalen dan om verplichtingen in vreemde valuta te betalen. De ratings beoordelen daarom het vermogen van een entiteit om schulden te betalen in zowel vreemde als lokale valuta. Een gebrek aan buitenlandse reserves kan bijvoorbeeld een lagere rating rechtvaardigen voor die verplichtingen die een land in een vreemde valuta heeft.

Beoordelingen zijn niet gelijk aan of hetzelfde als aanbevelingen voor kopen, verkopen of vasthouden. Ratings meten het vermogen en de bereidheid van een entiteit om schulden af ​​te lossen.

De beoordelingen zijn binnen

Voor langetermijnemissies of -instrumenten liggen de ratings op een spectrum variërend van de hoogste kredietkwaliteit aan de ene kant tot standaard of "junk" aan de andere kant. Een drievoudige A (AAA) is de hoogste kredietkwaliteit en C of D (afhankelijk van het bureau dat de rating afgeeft) is de laagste of ongewenste kwaliteit. Binnen dit spectrum zijn er verschillende graden van elke beoordeling, die, afhankelijk van het bureau, soms worden aangegeven met een plusteken of een negatief teken of een getal.

Voor Fitch Ratings betekent een "AAA" -beoordeling dus de hoogste beleggingskwaliteit en betekent dit dat er een zeer laag kredietrisico is. "AA" staat voor een zeer hoge kredietkwaliteit; "A" betekent een hoge kredietkwaliteit en "BBB" is een bevredigende kredietkwaliteit. Deze ratings worden als investment grade beschouwd, wat betekent dat het te beoordelen effect of de entiteit een kwaliteitsniveau heeft dat veel instellingen vereisen wanneer ze buitenlandse investeringen overwegen.

Met andere woorden, BBB is de laagste rating van effecten van beleggingskwaliteit, terwijl ratings onder "BBB" als speculatief of junk worden beschouwd. Voor Moody's zou een Ba dus een speculatieve of lage rating zijn, terwijl voor S&P een "D" staat voor wanbetaling van de status van junk bond.

De volgende grafiek geeft een overzicht van de verschillende waarderingssymbolen die Moody's en Standard & Poor's uitgeven:

Soevereine kredietbeoordelingen

Zoals eerder vermeld, kan een rating verwijzen naar de specifieke financiële verplichting van een entiteit of haar algemene kredietwaardigheid. Een soevereine kredietwaardigheid biedt de laatste, omdat het de algehele mogelijkheid van een land aangeeft om een ​​veilige beleggingsomgeving te bieden. Deze rating weerspiegelt factoren zoals de economische status van een land, transparantie op de kapitaalmarkten, niveaus van publieke en private investeringsstromen, directe buitenlandse investeringen, valutareserves, politieke stabiliteit of het vermogen van de economie van een land om ondanks politieke verandering stabiel te blijven.

Een soevereine kredietwaardigheid is een indicatie van de levensvatbaarheid van de investeringsmarkten van een land en is daarom meestal de eerste maatstaf die de meeste institutionele beleggers bekijken voordat ze internationaal beleggen. De rating geeft beleggers het risiconiveau van beleggen in het land. De meeste landen streven naar een soevereine rating inclusief investment grade om buitenlandse investeringen aan te trekken.

controverses

Hoewel de ratingbureaus een robuuste service bieden, wordt de waarde van dergelijke ratings sinds de financiële crisis van 2008 breed in twijfel getrokken. Een belangrijke kritiek is dat de emittenten zelf de ratingbureaus betalen om hun effecten te beoordelen. Dit werd vooral belangrijk omdat de sterk stijgende onroerendgoedmarkt in 2006-2007 een hoogtepunt bereikte, een aanzienlijk bedrag aan subprime-schulden door de agentschappen werd beoordeeld. Het potentieel om hoge vergoedingen te verdienen zorgde voor concurrentie tussen de drie grote bureaus om de hoogst mogelijke ratings te geven. Toen de huizenmarkt in 2007-2008 begon in te storten, waren ratingbedrijven rampzalig laat in het verlagen van die eersteklas ratings om de huidige realiteit weer te geven.

Om de mogelijke belangenconflicten van de ratingbureaus te helpen oplossen, verplichtte de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act 2010 verbeteringen aan de regulering van ratingbureaus. Volgens de regels moeten ratingbureaus openbaar maken hoe hun ratings hebben gepresteerd. Ze worden ook aansprakelijk gesteld voor ratings waarvan ze hadden moeten weten dat ze onjuist waren. In 2013 werden Standard & Poor's, Moody's en Fitch Ratings aangeklaagd wegens het toekennen van kunstmatig hoge kredietratings aan de hypotheekobligaties in een Bear Stearns hedgefonds.

Een goede beleggingsonderneming of bank, of ze nu een beleggingsfonds, hedgefonds beheert of vermogensbeheerdiensten aanbiedt aan haar klanten, zal niet alleen vertrouwen op een obligatierating van een kredietinstelling om te bepalen of een belegging veilig is. Doorgaans zal de interne onderzoeksafdeling helpen bij het maken van de beslissing, daarom is het belangrijk voor beleggers om onderzoek en due diligence uit te voeren door de initiële obligatierating in twijfel te trekken en de ratings regelmatig te controleren op eventuele wijzigingen gedurende de levensduur van de belegging.

Het komt neer op

Een kredietwaardigheid is een nuttig hulpmiddel, niet alleen voor de belegger, maar ook voor de entiteiten die op zoek zijn naar beleggers. Een rating van beleggingskwaliteit kan een veiligheid, bedrijf of land helpen om zowel binnenlandse als buitenlandse investeringen aan te trekken. Voor opkomende markten is een solide kredietwaardigheid van cruciaal belang om hun kredietwaardigheid aan buitenlandse investeerders aan te tonen. Ook betekent een betere rating meestal een lagere rente, waardoor de kans op wanbetaling in een omgeving met stijgende rentevoeten wordt verkleind.