6 manieren om te beleggen in buitenlandse aandelen

De investeringsmogelijkheden van vandaag zijn niet gebonden aan geografie. Als u geïntrigeerd bent door de rapporten over opkomende economieën en een bloeiende groei in veel landen over de hele wereld, wilt u misschien in een aantal van hen investeren. Je moet gewoon weten hoe te beginnen. Er zijn zes manieren om in buitenlandse groei te investeren die voor elke belegger beschikbaar zijn:

• Amerikaanse certificaten (ADR's)
• Wereldwijde certificaten (DDR)
• Direct beleggen
• Beleggingsfondsen
• Op de beurs verhandelde fondsen
• Multinationale bedrijven

De ups en downs van beleggen

Voor de meeste beleggers zijn de belangrijkste punten van beleggen in buitenlandse aandelen het diversifiëren van hun portefeuilles en het nemen van een aandeel in de groei van andere economieën.

De meeste financiële experts en adviseurs beschouwen buitenlandse aandelen als een gezonde aanvulling op de portefeuille van een belegger. Ze adviseren een toewijzing van 5% tot 10% voor conservatieve beleggers tot een maximum van 25% voor agressieve beleggers.

Zoals de meeste dingen, heeft internationaal beleggen zijn keerzijde. Gemeten in termen van volatiliteit worden buitenlandse aandelen in het algemeen als risicovoller beschouwd. Ze hebben de neiging om dramatische veranderingen in marktwaarde te ervaren. In sommige gevallen kan het politieke risico de economie van een land plotseling op zijn kop zetten. En er moet worden opgemerkt dat veel buitenlandse markten minder gereguleerd zijn dan die in de VS, waardoor het risico op manipulatie of fraude toeneemt.

De investeerders van vandaag hebben buitengewone toegang tot 24-uurs wereldwijd nieuws, maar er is ook een risico op onvoldoende informatie van een scène die duizenden kilometers verderop ligt. Dit kan het vermogen van de belegger beperken om gebeurtenissen te interpreteren of te begrijpen.

Ten slotte is er valutarisico, als gevolg van veranderingen in de wisselkoers ten opzichte van de eigen valuta van de belegger. Natuurlijk kan valuta beide kanten op bewegen en de beweging kan ook in het voordeel van de belegger zijn.

Als u op zoek bent naar de mate van kansen en risico's van internationaal beleggen, zijn er zes manieren om blootstelling aan buitenlandse groei te verkrijgen.

1. Amerikaanse certificaten - ADR's

Amerikaanse certificaten (ADR's) zijn een gemakkelijke manier om buitenlandse aandelen te kopen.

Buitenlandse bedrijven gebruiken ADR's als een kans om een ​​Amerikaanse aanwezigheid te vestigen en soms om kapitaal aan te trekken. 'S Werelds grootste beursgang, Alibaba Group Holding Limited (BABA), is een voorbeeld van een Chinese reus die kapitaal ophaalt via een beursgang en in de VS handelt als een ADR.

ADR's kunnen worden gesponsord of niet-gesponsord en hebben verschillende niveaus.

• Niveau 1 ADR's kunnen niet worden gebruikt om kapitaal aan te trekken en worden alleen over-the-counter verhandeld.
• Niveau 2 en niveau 3 ADR's worden allemaal genoteerd op gevestigde beurzen zoals de NYSE of AMEX, maar alleen niveau 3 ADR's kunnen worden gebruikt om kapitaal aan te trekken.

Om zijn prijs in het thuisland en het land van uitgifte te vergelijken, vertegenwoordigt elke ADR de onderliggende aandelen in een verhouding. Elke Vodafone Group plc ADR (VOD) vertegenwoordigt bijvoorbeeld 10 gewone aandelen, terwijl de Japanse Sony Corporation een 1: 1-ratio (SNE) heeft.

Deze bedrijven zijn genoteerd, verhandeld en afgewikkeld net als Amerikaanse aandelen. Dat maakt ze voor de gemiddelde belegger een handige manier om buitenlandse aandelen aan te houden.

2. Globale certificaten - DDR's

Een globaal certificaat (DDR) is een ander type certificaten. In dit geval geeft een depotbank aandelen van buitenlandse bedrijven uit op internationale markten, meestal in Europa, en stelt deze beschikbaar aan beleggers binnen en buiten de VS

De meeste DDR's zijn uitgedrukt in Amerikaanse dollars, hoewel sommige de euro of het Britse pond gebruiken. Ze worden doorgaans verhandeld, gewist en afgewikkeld op dezelfde manier als binnenlandse aandelen.

De beurzen van Londen en Luxemburg zijn de meest voorkomende locaties voor de notering van DDR's, maar ze zijn ook genoteerd op beurzen in Singapore, Frankfurt en Dubai.

DDR's worden meestal aangeboden aan institutionele beleggers via particuliere aanbiedingen.

3. Directe buitenlandse investeringen

Er zijn twee manieren waarop beleggers rechtstreeks buitenlandse aandelen kunnen kopen. U kunt een wereldwijd account openen bij een makelaar in uw thuisland. Fidelity, E * TRADE, Charles Schwab en Interactive Brokers bieden allemaal deze service. De andere is om een ​​account te openen bij een lokale makelaar in het doelland. Het handelsplatform van Boom in Hong Kong of OCBC Securities in Singapore behoren tot de makelaars die diensten aanbieden aan buitenlandse investeerders.

Direct gaan is niet geschikt voor de informele belegger. Het systeem is ingewikkeld, met kosten, fiscale implicaties, technische ondersteuningsbehoeften, valutaconversies, toegang tot onderzoek en meer. Kortom, alleen actieve en serieuze beleggers moeten in dit proces duiken.

Beleggers moeten ook op hun hoede zijn voor frauduleuze makelaars die niet zijn geregistreerd bij de marktregulator in het thuisland, vergelijkbaar met de Securities and Exchange Commission (SEC) in de VS.

4. Wereldwijde beleggingsfondsen

Beleggers die zonder veel moeite internationale markten willen verkennen, kunnen ervoor kiezen om in internationale beleggingsfondsen te beleggen. Deze fondsen zijn net als alle beleggingsfondsen in termen van de voordelen die ze bieden en hoe ze werken, behalve dat ze een portefeuille van buitenlandse aandelen hebben in plaats van binnenlandse aandelen.

Deze fondsen zijn er in verschillende smaken met voor elk wat wils, van agressieve tot conservatieve beleggers. Ze omvatten wereldwijde fondsen, internationale fondsen, regio- of landspecifieke fondsen en internationale indexfondsen.

Net als andere internationale beleggingen hebben deze fondsen doorgaans hogere kosten dan hun binnenlandse tegenhangers.

5. Exchange-Traded Funds - ETF's

Internationale op de beurs verhandelde fondsen bieden beleggers een gemakkelijke manier om toegang te krijgen tot buitenlandse markten. Het kiezen van de juiste exchange-traded funds (ETF's) is gemakkelijker voor beleggers dan het zelf samenstellen van een aandelenportefeuille.

Hoewel een enkele ETF een manier kan bieden om wereldwijd te beleggen, zijn er ETF's die meer gerichte weddenschappen bieden, zoals op een bepaald land. Er is ook een breed scala aan internationale ETF's in categorieën zoals marktkapitalisatie, geografische regio, beleggingsstijl en sectoren.

De prominente ETF's zijn onder andere afkomstig van providers zoals iShares, SPDR, Vanguard, FlexShares, Schwab, Direxion, First Trust, Guggenheim, Invesco, WisdomTree en Market Vectors.

Beleggers moeten de kosten, liquiditeit, vergoedingen, handelsvolume, belastingen en portefeuille onderzoeken voordat ze een internationale ETF kopen.

6. Multinationale ondernemingen - MNC's

Beleggers die niet op hun gemak zijn om buitenlandse aandelen rechtstreeks te kopen en zelfs op hun hoede zijn voor ADR's of beleggingsfondsen, kunnen binnenlandse bedrijven zoeken die een meerderheid van hun omzet en inkomsten in het buitenland hebben.

De meest geschikte bedrijven hiervoor zijn multinationale ondernemingen (MNC's). Voor een Amerikaanse investeerder kunnen dat aandelen zijn in Coca-Cola Company (KO) of de McDonald's Corporation (MCD), bedrijven die in toenemende mate het grootste deel van hun inkomsten genereren met hun wereldwijde activiteiten.

Deze benadering is een toegang via de achterdeur en biedt geen echte internationale diversificatie. Maar het geeft de belegger wel een aandeel in internationale groei.

Het komt neer op

Kennis van de politieke en economische omstandigheden in het land waarin u belegt, is essentieel om inzicht te krijgen in de factoren die van invloed kunnen zijn op uw beleggingsrendement.

Zoals altijd moeten beleggers zich concentreren op hun beleggingsdoelstellingen, kosten en verwachte opbrengsten, en deze factoren afwegen tegen hun risicotolerantie.