Absolute vervuiling uitsluiting
Absolute vervuilingsuitsluiting is een clausule van de commerciële aansprakelijkheidsverzekering die de dekking van vervuiling verwijdert die voortvloeit uit reguliere bedrijfsactiviteiten. Absolute vervuilingsuitsluitingen bij uitgebreide algemene aansprakelijkheidsverzekeringen werden gebruikelijk na 1986, toen standaard vervuilingsuitsluitingen niet langer "plotselinge en accidentele" vervuilingsincidenten bevatten.
Inzicht in absolute uitsluiting van vervuiling
Absolute vervuilingsuitsluitingen kwamen tot stand in reactie op overheidsvoorschriften voor milieuschadelijke materialen. Misschien wel het meest bekende geval betrof de Montrose Chemical Corporation uit Californië, die dichloordifenyltrichloorethaan produceerde, beter bekend als DDT. Het bedrijf loosde decennia lang afval in de Stille Oceaan en een federale rechtszaak verplichtte het bedrijf om te betalen voor de kosten voor het opruimen van het milieu als gevolg van het geproduceerde afval.
Als reactie op claims tegen Montrose hebben verzekeraars een aantal rechtszaken aangespannen, waaronder Montrose Chemical Corp. v. Admiral Insurance Co., in een poging om de verantwoordelijkheid voor de claims bij Montrose te duwen. Nadat verschillende gevallen de verzekeringsmaatschappijen hadden verlaten die verantwoordelijk waren voor de opruimdekking, begonnen verzekeraars dekking van vervuiling als standaarddekkingsitem uit te sluiten.
Absolute vervuilingsuitsluitingen zijn geen echte absolute uitsluitingen omdat ze dekking bieden voor incidentele vervuilingsgebeurtenissen, zoals die veroorzaakt door gebeurtenissen die geen verband houden met de normale bedrijfsvoering. Omdat het in bepaalde situaties dekking kan bieden, wordt dit soort clausule soms een brede vorm van uitsluiting van verontreiniging genoemd. Een clausule die dekking voor alle vervuilingsgebeurtenissen weigert, wordt beschouwd als een totale uitsluiting van vervuiling en kan aansprakelijkheidsdekking uitsluiten voor lichamelijk letsel of materiële schade veroorzaakt door een vervuilingsgebeurtenis.
Het gebruik van een absolute uitsluiting van vervuiling kan nog steeds de definitie van wat als een vervuilingsgrond wordt beschouwd, verlaten. Rechtbanken kunnen de kwestie van wat als verontreiniging wordt beschouwd, aanpakken. Verzekeraars hebben een stimulans om een breed scala aan evenementen met betrekking tot vervuiling, waaronder loodverf en asbestschade, als uitgesloten te beschouwen omdat ze niet willen betalen voor claims.
Gemeenschappelijke uitzonderingen op de absolute uitsluiting van verontreiniging
- Lichamelijk letsel opgelopen in een gebouw in eigendom van, bewoond door, verhuurd aan of uitgeleend aan een verzekerde indien veroorzaakt door rook, dampen, damp of roet geproduceerd door of afkomstig van apparatuur die wordt gebruikt om het gebouw te verwarmen, te koelen of te ontvochtigen of water te verwarmen voor persoonlijk gebruik door bewoners of gasten van het gebouw.
- Lichamelijk letsel of materiële schade in een gebouw in eigendom van, bewoond door, verhuurd aan of uitgeleend aan een verzekerde, of op een terrein waar een verzekerde aannemer werkt, als gevolg van hitte rook of dampen van een vijandige brand.
- "Lichamelijk letsel" of "materiële schade" als gevolg van het onbedoeld ontsnappen van brandstoffen, smeermiddelen of andere operationele vloeistoffen die nodig zijn om de noodzakelijke functies voor de werking van mobiele apparatuur of onderdelen uit te voeren. Het verlies moet optreden op een buiten het terrein gelegen locatie waar de verzekerde operaties uitvoert.
- Lichamelijk letsel of materiële schade opgelopen in een gebouw en veroorzaakt door het vrijkomen van gassen, dampen of dampen van materialen die in dat gebouw zijn binnengebracht in verband met werkzaamheden die worden uitgevoerd door de verzekerde of zijn onderaannemer.