Bankfalen: worden uw activa beschermd?

In tijden van financiële onrust is het van cruciaal belang om te weten welke financiële producten / instrumenten u bezit en of deze worden beschermd tegen faillissement van banken. In het afgelopen decennium zijn de producten en diensten die door banken en beursvennootschappen worden aangeboden meer op elkaar lijken, maar er zijn belangrijke verschillen in de geboden regelgevende en verzekeringsbescherming voor verschillende producten. Dit artikel legt de overeenkomsten en verschillen uit tussen de twee instanties die deze bescherming bieden: de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) en de Securities Investor Protection Corporation (SIPC). Zal een van deze instanties uw verliezen terugbetalen als uw bank failliet gaat? Lees verder om erachter te komen.

Bankrekeningen en de FDIC

Laten we even nadenken over het primaire functionele verschil tussen banken en brokers om een ​​idee te krijgen van wat door de FDIC wordt beschermd. De functie van banken is om deposito's te nemen en die deposito's te gebruiken om leningen te verstrekken. Via het reservemechanisme van de Federal Reserve kunnen banken veel meer lenen dan de deposito's die ze opnemen (ook bekend als het multiplier-effect). Deposito's worden aangehouden in contanten. Natuurlijk kan men ook een depositocertificaat (CD) kopen, maar dit is in wezen een lening van de koper van de CD aan de bank die de CD uitgeeft.

De Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) verzekert deposito's (contant en CD's) tot $ 250.000 (hoofdsom en rente) voor elke rekeninghouder in een federaal verzekerde instelling. (Voor IRA's kan het verzekerde bedrag $ 250.000 zijn.) Deze bedragen dekken tekorten op elke rekening in elke afzonderlijke bank. Als mevrouw Jones bijvoorbeeld een individuele rekening bij de XYZ-bank heeft en een gezamenlijke rekening met haar echtgenoot, worden beide rekeningen afzonderlijk gedekt. Bovendien, als ze een FDIC-verzekerde CD heeft bij nog een andere bank, wordt die CD ook afzonderlijk gedekt.

De FDIC is een onafhankelijk agentschap van de Amerikaanse overheid, maar de fondsen zijn volledig afkomstig van verzekeringspremies betaald door aangesloten bedrijven en de inkomsten op die fondsen. De FDIC wordt echter ondersteund door het volledige vertrouwen en krediet van de Amerikaanse overheid. Sinds de oprichting in 1934 is er nooit verlies van verzekerde middelen geweest aan een bewaargever van een failliete instelling.

Makelaarsaccounts en de SIPC

Terwijl banken zich voornamelijk bezighouden met deposito's en leningen, fungeren makelaars op de effectenmarkten, voornamelijk als intermediair. (Makelaarsbedrijven dragen ook andere hoeden, maar we zullen deze discussie beperken tot hun meest simplistische functie op de effectenmarkten.) Hun primaire doel is om effecten voor hun klanten te kopen, verkopen en aan te houden. In deze functie worden ze sterk gereguleerd door de Securities and Exchange Commission (SEC) en de verschillende effectenmarkten waarin ze actief zijn. Enkele van de belangrijkste voorschriften hebben betrekking op de netto kapitaalvereisten, de scheiding en bewaring van klantactiva en het bijhouden van gegevens voor klantaccounts.

De Securities Investor Protection Corporation (SIPC) is opgericht door het Congres in 1970 en is, in tegenstelling tot de FDIC, noch een agentschap noch een regelgevende instantie. In plaats daarvan wordt het gefinancierd door zijn leden en is het primaire doel om activa terug te geven, die meestal effecten zijn, in het geval van het faillissement van een beursvennootschap.

De meeste aandelen, bijvoorbeeld, zijn niet echt in fysieke vorm bij een beursvennootschap. Ze worden gehouden door SEC-goedgekeurde bewaarbedrijven of trustmaatschappijen. Meestal worden ze in elektronische vorm bewaard door de Depository Trust Company (DTC). De aankoop en verkoop van schatkistobligaties is bijvoorbeeld volledig elektronisch en eigendomsregistraties worden feitelijk bij de schatkist bewaard. De oude dagen van het uitgeven van fysieke certificaten voor obligaties en / of aandelen aan particulieren lopen snel ten einde, omdat het gemakkelijker en veiliger is om deze effecten in elektronische vorm te houden. Het vergemakkelijkt ook de afwikkeling van transacties tussen beursvennootschappen wanneer effecten worden gekocht en verkocht.

De SIPC dekt tekorten in klantaccounts tot $ 500.000, inclusief $ 100.000 in contanten. Deze dekking treedt alleen in werking wanneer klanteffecten ontbreken wanneer de beursvennootschap faalt. Bovendien zijn de meeste grote beursvennootschappen aanvullende verzekeringen voor veel meer dan de $ 500.000 verzekerd door de SIPC. De overtollige dekking die door elke beursvennootschap wordt aangehouden, is anders, dus het is de moeite waard om naar te vragen bij het openen van een nieuwe account.

Voorbehoud bij SIPC Insurance

Er zijn bepaalde dingen die de SIPC niet dekt. In tegenstelling tot de FDIC is dit geen algemene dekking. Sommige dingen die niet worden behandeld, zijn onder meer:

• Commodities en futures-contracten, evenals opties hierop
• Deviezencontracten
• Verzekeringsbeleid
• Beleggingsfondsen die buiten de makelaardij worden gehouden (dit zijn de verantwoordelijkheid van de sponsor van de beleggingsfondsen)
• Beleggingscontracten die niet zijn geregistreerd bij de SEC (bijvoorbeeld investeringen in private equity, die vallen onder de verantwoordelijkheid van de algemene partner van dat fonds)

Hoewel technisch gezien de SIPC niet beschermt tegen fraude, hebben de meeste grote beursvennootschappen algemene obligaties van effectenmakelaars. (Enkele, beperkte exemplaren worden meestal gedekt in de normale bedrijfsvoering zonder afhankelijk te zijn van de obligatie.)

SIPC-verzekeringen worden gecompliceerd in gevallen waarin een mislukte makelaar de tegenpartij is bij een aantal niet-voltooide transacties met een solvabele makelaar, of in gevallen waarin de mislukte makelaar geen adequate administratie heeft bijgehouden. In deze situaties kan de daadwerkelijke afhandeling van claims worden uitgesteld naarmate de juiste informatie wordt verkregen.

Overeenkomsten tussen bank- en effectenrekeningen

Eigendom van fondsen

Deposito's bij banken en effecten die worden aangehouden bij beursvennootschappen zijn gelijk doordat de fondsen van cliënten gescheiden zijn en eigendom zijn van de rekeninghouder. De bank kan haar totale leenvolume baseren op het totale bedrag aan deposito's dat ze aanhoudt, maar ze gebruikt de deposito's niet direct om een ​​lening te verstrekken. Op dezelfde manier kunnen makelaars geen klantfondsen gebruiken om andere delen van hun bedrijf te ondersteunen. De enige uitzondering hierop is dat een makelaar tot 140% van de effecten van een cliënt kan verpanden om een ​​margeverlening aan die cliënt te onderpand. (Dit ondersteunt een lening die de makelaar van een bank verkrijgt om de lening van de cliënt te financieren.)

Credit default swaps

In tijden van financiële stress is een van de meest voor de hand liggende indicatoren voor de relatieve veiligheid van zowel banken als makelaars de zogenaamde credit default swap spread van de instelling. Deze worden periodiek gepubliceerd in de financiële media en zij vertegenwoordigen het risico dat andere financiële instellingen lopen ten opzichte van een bepaalde bank of makelaar. Hoe hoger de spreiding, hoe groter het risico dat wordt waargenomen door een zeer financieel geavanceerde groep instellingen.

Waarschuwingssignalen

Vooral in tijden van financiële stress kunnen de verschillen tussen instellingen van hetzelfde type erg groot worden en ze kunnen waarschuwingssignalen geven. Een waarschuwingsteken in het geval van banken kan bijvoorbeeld zijn als de aangeboden CD-tarieven bij de ene bank aanzienlijk hoger zijn dan bij de andere. Er kunnen andere, marktgerelateerde redenen hiervoor zijn, maar dit verdient nader onderzoek.

Ideale oplossing

Zowel de FDIC als de SIPC raken betrokken bij een faillissement van een bank of makelaar. De voorkeursoplossing voor beide is een vriendelijke overname door een instelling die lid is van oplosmiddelen. Voor zover mogelijk worden makelaarsrekeningen en klantdepositorekeningen overgedragen en wordt de klant op de hoogte gebracht van de wijziging.

Verschillen tussen bank- en effectenrekeningen

Dus wat zijn de verschillen tussen de FDIC en de SIPC, en dus tussen de veiligheid van activa aangehouden bij banken en beursvennootschappen?

Vorm van activa aangehouden

Activa aangehouden bij een beursvennootschap worden zelden aangehouden in de vorm van contanten. Met uitzondering van activa die worden afgerekend, zullen de meeste kassaldi in een beursvennootschap worden gehouden in een vorm van geldmarktfonds dat wordt beheerd door die makelaar.

Vorm van activa gegarandeerd

Laten we een voorbeeld gebruiken van hoe de SIPC zou werken. Stel dat u aandelen bezit voor een bedrag van $ 600.000 en een geldmarktfonds voor een bedrag van $ 150.000 op de dag dat uw beursvennootschap failliet gaat. De SIPC kan slechts $ 200.000 van uw aandelen en de geldmarktrekening vinden. De SIPC verzekert het verschil in uw aandelenrekening en vervangt de aandelen die tot een totaal van $ 400.000 ontbraken.

Of uw waarde van $ 400.000 nog steeds $ 400.000 waard is als u deze uiteindelijk terugkrijgt, is een andere vraag. U krijgt de effecten, maar de waarde van die effecten is niet gegarandeerd - dit is het belangrijkste verschil tussen banken en beursvennootschappen. Contant geld is contant en als u vandaag $ 10.000 op een bankrekening heeft, is dit morgen $ 10.000 waard; als u 40.000 aandelen XYZ-aandelen bezit die vandaag $ 10 waard zijn, zijn ze morgen misschien niet $ 10 waard. De SIPC verzekert u alleen dat u 40.000 aandelen XYZ terugkrijgt.

In sommige gevallen (meestal met kleinere instellingen met een slechte administratie), zal de SIPC direct ingrijpen of samenwerken met een federaal aangestelde trustee om de onderneming te liquideren. Voor zover cliënteffecten of contanten ontbreken, zal de SIPC zijn eigen middelen gebruiken om het verschil te compenseren. Bovendien, als een klant contanten en effecten boven de $ 500.000 heeft die door de SIPC worden gedekt, worden overtollige middelen die worden gegenereerd door de onderneming te liquideren eerst evenredig verdeeld over die klanten (bijvoorbeeld voor algemene crediteuren). De SIPC beweert dat 99% van de klanten van failliete beursvennootschappen hun activa volledig terug hebben ontvangen.

Naam waaronder activa worden aangehouden

Vaak worden activa op effectenrekeningen aangehouden op straatnaam, dat wil zeggen onder de naam van de genomineerde van de beursvennootschap (die zichzelf of een andere met de naam verbonden onderneming kan zijn), om redenen van eenvoud en tracking. Hoewel deze activa strikt gescheiden zijn en worden bewaard namens de rekeninghouder, gebeuren er fouten. Het is erg belangrijk om makelaarsverklaringen te vergelijken met uw eigen administratie, om fouten onmiddellijk te melden en deze verklaringen gedurende een redelijke periode te bewaren. Dit is net zo belangrijk als elke maand uw banksaldo controleren. Zelfs als de kans klein is dat uw bank of makelaar zal falen, zal het hebben van goede gegevens het proces van terugvordering van uw activa versnellen als het ooit gebeurt.

Wat het voor u betekent

Ondanks de vele wettelijke, regelgevende en "gang van zaken" -garanties, moeten klanten van banken en makelaars nog steeds de instelling begrijpen die hun activa houdt. Het eerste dat moet worden gecontroleerd, is of het bedrijf lid is van de FDIC en / of de SIPC. Dit wordt meestal prominent weergegeven in het kantoor van het bedrijf, in de literatuur en op de website.
Andere belangrijke kwesties zijn onder meer:

• Hoelang bestaat de instelling al?
• Hoeveel kapitaal heeft het versus zijn wettelijke vereisten
• De kredietwaardigheid van het bedrijf
• Of het een aanvullende verzekering heeft

Het komt neer op

Het aantal faillissementen van grote banken en makelaars was klein en de afgelopen decennia waren er weinig SIPC-liquidaties. Met name sinds de terroristische aanval op New York City op 11 september 2001 zijn archiveringssystemen veel geavanceerder geworden en komen vaker ontslagen voor. De mogelijkheid van financieel falen blijft echter bestaan, en fundamenteel onderzoek doen op basis van de kracht van het bedrijf dat uw activa houdt, is een financieel gezonde praktijk, of het nu een bank of een makelaar is.