Benjamin Graham's Timeless Investment Principles

Warren Buffett wordt algemeen beschouwd als een van de grootste investeerders aller tijden, maar als je hem zou vragen wie hij denkt dat de grootste investeerder is, zou hij waarschijnlijk één man noemen: zijn leraar, Benjamin Graham. Graham was een investeerder en een mentor die algemeen wordt beschouwd als de vader van beveiligingsanalyse en waardebeleggen.

Zijn ideeën en methoden over beleggen zijn goed gedocumenteerd in zijn boeken "Security Analysis" (1934) en "The Intelligent Investor" (1949), twee van de beroemdste beleggingsteksten ooit geschreven. Deze teksten worden vaak beschouwd als noodzakelijk leesmateriaal voor elke belegger, maar ze zijn niet gemakkelijk te lezen.

In dit artikel zullen we Graham's belangrijkste beleggingsprincipes samenvatten en u een voorsprong geven bij het begrijpen van zijn winnende filosofie.

Principe # 1: Investeer altijd met een veiligheidsmarge

Veiligheidsmarge is het principe van het kopen van een effect met een aanzienlijke korting op de intrinsieke waarde, waarvan wordt gedacht dat het niet alleen kansen biedt met een hoog rendement, maar ook het neerwaartse risico van een investering minimaliseert. Simpel gezegd, het doel van Graham was om voor 50 cent activa ter waarde van $ 1 te kopen. Hij deed dit heel, heel goed.

Voor Graham kunnen deze bedrijfsmiddelen waardevol zijn geweest vanwege hun stabiele verdienvermogen of gewoon vanwege hun liquide contante waarde. Het was bijvoorbeeld niet ongewoon voor Graham om te beleggen in aandelen waarvan de liquide middelen op de balans (na aftrek van alle schulden) meer waard waren dan de totale marktkapitalisatie van het bedrijf (ook bekend als 'netten' voor Graham-volgers ). Dit betekent dat Graham effectief bedrijven voor niets kocht. Hoewel hij een aantal andere strategieën had, was dit de typische investeringsstrategie voor Graham.

Dit concept is zeer belangrijk voor beleggers om op te merken, omdat waardebeleggen aanzienlijke winsten kan opleveren zodra de markt de aandelen onvermijdelijk opnieuw beoordeelt en de prijs verhoogt naar reële waarde. Het biedt ook bescherming aan de andere kant als dingen niet volgens plan verlopen en het bedrijf hapert. Het vangnet van het kopen van een onderliggende onderneming voor veel minder dan het waard was, was het centrale thema van het succes van Graham. Bij een zorgvuldige keuze constateerde Graham dat een verdere daling van deze ondergewaardeerde aandelen niet vaak plaatsvond.

Hoewel veel van Graham's studenten erin slaagden hun eigen strategieën te gebruiken, deelden ze allemaal het hoofdidee van de "veiligheidsmarge".

Principe # 2: Verwacht volatiliteit en profiteer ervan

Investeren in aandelen betekent omgaan met volatiliteit. In plaats van de uitgangen te verlaten in tijden van marktstress, begroet de slimme belegger de neergang als kansen om grote investeringen te vinden. Graham illustreerde dit met de analogie van 'Mr. Market', de denkbeeldige zakenpartner van elke belegger. De heer Market biedt investeerders een dagelijkse prijsopgave waarbij hij ofwel een investeerder zou kopen of zijn aandeel in de onderneming zou verkopen. Soms zal hij enthousiast zijn over de vooruitzichten voor het bedrijf en een hoge prijs citeren. Andere keren is hij depressief over de vooruitzichten van het bedrijf en noteert hij een lage prijs.

Omdat de aandelenmarkt dezelfde emoties heeft, is de les hier dat u de standpunten van Mr. Market uw eigen emoties niet moet laten dicteren, of erger, u moet leiden in uw beleggingsbeslissingen. In plaats daarvan moet u uw eigen schattingen van de waarde van het bedrijf maken op basis van een goed en rationeel onderzoek van de feiten.

Bovendien moet u alleen kopen wanneer de aangeboden prijs zinvol is en verkopen wanneer de prijs te hoog wordt. Anders gezegd, de markt zal fluctueren, soms wild, maar in plaats van bang te zijn voor volatiliteit, kunt u deze in uw voordeel gebruiken om koopjes op de markt te krijgen of uit te verkopen wanneer uw posities veel te hoog worden gewaardeerd.

Hier zijn twee strategieën die Graham heeft voorgesteld om de negatieve effecten van marktvolatiliteit te helpen verminderen:

1) Middeling dollarkosten

Het gemiddelde van de dollar wordt bereikt door op regelmatige tijdstippen gelijke dollarbedragen van investeringen te kopen. Het profiteert van prijsdalingen en betekent dat een belegger zich geen zorgen hoeft te maken over het kopen van zijn of haar volledige positie aan de top van de markt. Het berekenen van de dollarkosten is ideaal voor passieve beleggers en verlicht hun de verantwoordelijkheid om te kiezen wanneer en tegen welke prijs zij hun posities kopen.

2) Investeren in aandelen en obligaties

Graham raadde aan om de portefeuille gelijkmatig over aandelen en obligaties te verdelen als een manier om kapitaal te behouden in marktverlagingen en tegelijkertijd kapitaalgroei te realiseren via obligatie-inkomsten. Vergeet niet dat Graham's filosofie allereerst was om kapitaal te behouden en vervolgens te proberen het te laten groeien. Hij stelde voor 25% tot 75% van uw beleggingen in obligaties te hebben en deze te variëren op basis van marktomstandigheden. Deze strategie had als bijkomend voordeel dat beleggers zich niet zouden vervelen, wat leidt tot de verleiding om deel te nemen aan onrendabele handel (dwz speculeren).

Principe # 3: Weet wat voor belegger u bent

Graham adviseerde beleggers om hun beleggingskennis te kennen. Om dit te illustreren, maakte hij duidelijk onderscheid tussen verschillende groepen die op de aandelenmarkt actief zijn.

Actieve versus passieve beleggers

Graham verwees naar actieve en passieve beleggers als 'ondernemende beleggers' en 'defensieve beleggers'.

U hebt slechts twee echte keuzes: de eerste keuze is om een ​​serieuze verbintenis in tijd en energie aan te gaan om een ​​goede belegger te worden die de kwaliteit en hoeveelheid hands-on onderzoek vergelijkt met het verwachte rendement. Als dit niet jouw kopje thee is, wees dan tevreden om een ​​passief (mogelijk lager) rendement te krijgen, maar met veel minder tijd en werk. Graham draaide de academische notie van "risico = rendement" op zijn kop. Voor hem is "werken = terugkeren". Hoe meer werk u in uw investeringen steekt, hoe hoger uw rendement zou moeten zijn.

Als u noch de tijd noch de neiging hebt om kwaliteitsonderzoek naar uw beleggingen te doen, dan is beleggen in een index een goed alternatief. Graham zei dat de defensieve belegger een gemiddeld rendement kon behalen door eenvoudigweg de 30 aandelen van het Dow Jones Industrial Average in gelijke hoeveelheden te kopen. Zowel Graham als Buffett zeiden dat het behalen van zelfs een gemiddeld rendement, zoals het rendement van de S&P 500, meer een prestatie is dan het lijkt.

De misvatting die veel mensen kopen, is volgens Graham dat als het zo gemakkelijk is om een ​​gemiddeld rendement te krijgen met weinig of geen werk (door indexering), dan net iets meer werk een iets hoger rendement zou moeten opleveren. De realiteit is dat de meeste mensen die dit proberen het uiteindelijk slechter doen dan gemiddeld.

In moderne termen zou de defensieve belegger een belegger zijn in indexfondsen van zowel aandelen als obligaties. In essentie bezitten ze de hele markt en profiteren ze van de gebieden die het beste presteren zonder die gebieden van tevoren te proberen te voorspellen. Door dit te doen, is een belegger vrijwel verzekerd van het rendement van de markt en vermijdt het slechter te doen dan gemiddeld door de algemene resultaten van de aandelenmarkt gewoon het rendement op lange termijn te laten bepalen. Volgens Graham is het verslaan van de markt veel gemakkelijker gezegd dan gedaan, en veel beleggers vinden nog steeds dat ze de markt niet verslaan.

Speculator versus belegger

Niet alle mensen op de aandelenmarkt zijn beleggers. Graham geloofde dat het van cruciaal belang was voor mensen om te bepalen of zij investeerders of speculanten waren. Het verschil is eenvoudig: een belegger bekijkt een aandeel als onderdeel van een bedrijf en de aandeelhouder als de eigenaar van het bedrijf, terwijl de speculant zichzelf ziet als spelen met dure stukjes papier, zonder intrinsieke waarde. Voor de speculant wordt de waarde alleen bepaald door wat iemand voor het actief betaalt.

Om Graham te parafraseren, is er zowel intelligent speculeren als intelligent beleggen; de sleutel is om er zeker van te zijn dat je begrijpt waar je goed in bent.