China bezit Amerikaanse schulden, maar hoeveel?

Het lijkt erop dat elke Amerikaanse politicus en pratend hoofd zich zorgen maakt over de enorme hoeveelheid schulden die de Amerikaanse overheid aan Chinese geldschieters verschuldigd is. De Chinezen bezitten veel Amerikaanse schulden - $ 1.123 biljoen vanaf december 2018.

De eigendom van Amerikaanse schulden afbreken

Medio 2017 bedroeg het totale bedrag aan officiële schulden van de federale, provinciale en lokale overheden meer dan $ 19, 4 biljoen. Dat cijfer was $ 22 biljoen, vanaf 17 februari 2019. Sommige experts voegen meer dan $ 120 biljoen aan niet-gefinancierde toekomstige verplichtingen toe op de balans van de federale overheid.

Van de $ 22 biljoen aan overheidsschulden is meer dan $ 5 biljoen (iets minder dan een derde) in handen van de federale overheid in trustfondsen. Dit zijn accounts voor sociale zekerheid, medicijnen en andere rechten. Met andere woorden, de overheid schreef zichzelf een heel grote IOU en maakte een rekening failliet om een ​​andere activiteit te financieren. IOU's worden gevormd en gefinancierd door gezamenlijke inspanningen van het Amerikaanse ministerie van Financiën en de Federal Reserve.

Een groot deel van de rest van de schuld is in handen van individuele investeerders, bedrijven en andere publieke entiteiten. Dit omvat iedereen van gepensioneerden die individuele Amerikaanse schatkisten aan de Chinese overheid kopen.

China nam de toppositie in onder buitenlandse crediteuren met $ 1.123 biljoen, gevolgd door Japan, met $ 1.042 biljoen, vanaf december 2018.

Japan en China bezitten respectievelijk ongeveer 5, 1% en 4, 7% van de Amerikaanse schuld. De Japanse schulden krijgen niet zo veel negatieve aandacht als de Chinese schulden, ogenschijnlijk omdat Japan als een vriendelijker land wordt gezien en de Japanse economie niet jaar na jaar groeit met een clip van 7%.

Waarom China zoveel Amerikaanse schulden bezit

Er zijn twee belangrijke economische redenen waarom Chinese geldschieters zoveel Amerikaanse staatsobligaties hebben opgekocht. De eerste en belangrijkste is dat China zijn eigen valuta, de yuan, gekoppeld aan de dollar wil. Sinds de Bretton Woods-conferentie in 1944 is dit in veel landen gebruikelijk.

Een aan dollars gekoppelde yuan helpt de kosten van de Chinese export te drukken, wat volgens de Chinese regering sterker is op de internationale markten. Dit vermindert ook de koopkracht van Chinese verdieners.

Dollar-pegging voegt stabiliteit toe aan de yuan, omdat de dollar nog steeds wordt gezien als een van de veiligste valuta's ter wereld. Dit is de tweede reden waarom de Chinezen Treasurys willen; ze zijn in wezen inwisselbaar in dollars. China trok in 2013 en 2014 een aantal krantenkoppen voor het kopen van veel goud om op te slaan in zijn bankkluizen, maar het echte vangnet voor de yuan is het wereldwijde geloof in de dollar.

Gevolgen van schulden aan de Chinezen

Het is politiek populair om te zeggen dat de Chinezen 'de Verenigde Staten bezitten' omdat ze zo'n enorme schuldeiser zijn. De realiteit is heel anders dan de retoriek.

Hoewel ongeveer 5% van de staatsschuld niet bepaald onbeduidend is, heeft het ministerie van Financiën geen problemen gehad om kopers voor zijn producten te vinden, zelfs na een ratingverlaging. Als de Chinezen plotseling zouden besluiten om alle verplichtingen van de federale overheid in te roepen (wat niet mogelijk is, gezien de looptijden van schuldbewijzen), is het zeer waarschijnlijk dat anderen zullen ingrijpen om de markt te bedienen. Dit omvat de Federal Reserve, die al meer dan drie keer zoveel schulden bezit als China.

Ten tweede vertrouwen de Chinezen op Amerikaanse markten om in China geproduceerde goederen te kopen. Het kunstmatig onderdrukken van de yuan heeft het moeilijk gemaakt voor een groeiende Chinese middenklasse, dus export is nodig om bedrijven draaiende te houden.

Overweeg wat de huidige regeling betekent: de Chinezen kopen dollarbiljetten op in de vorm van Treasuries. Dit helpt de waarde van de dollar op te blazen. In ruil daarvoor krijgen Amerikaanse consumenten goedkope Chinese producten en inkomend investeringskapitaal. De gemiddelde Amerikaan wordt beter gemaakt door buitenlanders die goedkope diensten aanbieden en alleen in ruil daarvoor stukken papier eisen.