Gemeenschappelijke vervoerder
Een gemeenschappelijke vervoerder wordt door de Amerikaanse wetgeving gedefinieerd als een particuliere of openbare entiteit die goederen of personen tegen betaling van de ene plaats naar de andere vervoert. De term wordt ook gebruikt om telecommunicatiediensten en openbare nutsbedrijven te beschrijven.
Het woord "gewoon" is hier een belangrijk onderscheid. Een gewone vervoerder, zoals een busdienst, biedt zijn diensten aan het grote publiek aan, in tegenstelling tot een particuliere vervoerder die mogelijk op contractbasis beschikbaar is voor specifieke klanten.
Belangrijkste leerpunten
- Een gemeenschappelijke vervoerder is een particuliere of openbare entiteit die goederen of personen tegen betaling vervoert.
- Nutsbedrijven en telecommunicatiebedrijven worden ook als gemeenschappelijke vervoerders beschouwd.
- Een gewone vervoerder, in tegenstelling tot een particuliere vervoerder, moet zijn service verlenen aan iedereen die bereid is zijn vergoeding te betalen.
Een hulpprogramma kan worden beschouwd als een algemene provider omdat het geen onderscheid maakt in zijn klanten. Het is beschikbaar voor iedereen in het dekkingsgebied die bereid is de vergoeding te betalen.
Hoe gewone vervoerders werken
De oorsprong van de term gewone vervoerder ligt in transport, en dat is nog steeds de context waarin het meest wordt gebruikt. Sommige veel voorkomende vervoerders vervoeren goederen voor andere bedrijven en andere bieden vervoer voor leden van het grote publiek.
Sommige bedrijven die als gewone vervoerders kunnen worden geclassificeerd, zijn onder meer taxidiensten, vrachtvervoerders, vrachtvervoersdiensten, afvalverwijderingsdiensten, koeriers, voertuigsleepdiensten en luchtvrachtdiensten.
Volgens de Amerikaanse wetgeving worden telecommunicatiediensten geclassificeerd als gemeenschappelijke vervoerders, net als veel olie- en gaspijpleidingbeheerders.
Gemeenschappelijke vervoerders leveren essentiële openbare diensten en kunnen dus worden geconfronteerd met meer overheids- en interstatelijke voorschriften en meer controle door de overheid.
Over het algemeen is een gewone koerier iemand die zijn diensten moet verlenen aan iedereen die bereid is zijn kosten te betalen, tenzij hij goede gronden heeft om te weigeren.
Staten kunnen van gemeenschappelijke vervoerders verlangen dat zij een vergunning verkrijgen voordat zij legaal kunnen opereren. Ze kunnen te maken krijgen met meer nationale en interstatelijke regelgeving en meer controle door de overheid dan andere bedrijven, omdat ze essentiële diensten aan het publiek bieden, in sommige gevallen met weinig of geen concurrentie.
Speciale overwegingen
Als je je afvraagt hoe je een vrachtwagen van een gewone koerier kunt onderscheiden van een vrachtwagen van een particuliere koerier op de snelweg, kijk dan naar de reclame, of het gebrek eraan, aan de buitenkant.
Een particuliere vervoerder heeft meestal een bedrijfslogo over het oppervlak gespat. De gemeenschappelijke vervoerder mag het eigen logo van het transportbedrijf dragen, maar zal waarschijnlijk net zo duidelijk en onopgesmukt zijn. Het zou de ene dag blikken verf kunnen dragen en de volgende dag cupcakes.
Een bedrijf dat geen gemeenschappelijke koerier gebruikt, maar in plaats daarvan zijn eigen vloot gebruikt om zijn goederen te vervoeren, wordt een particuliere koerier genoemd. Wat de verzendlogistiek betreft, kunnen bedrijven eigenaar zijn van hun verzending en de verantwoordelijkheid nemen voor tijdige levering of deze contracteren met een gemeenschappelijke koerier. Een bedrijf kan de optie voor particuliere providers kiezen als deze handiger, betrouwbaarder of goedkoper is. Zelfs bedrijven die particuliere luchtvaartmaatschappijen bezitten en exploiteren, worden soms gedwongen om op korte termijn gemeenschappelijke vervoerders in te huren wanneer het bedrijfsvolume de interne capaciteit overschrijdt.
Creditcardverzekeraars en gewone vervoerders
Een andere plaats waar een consument de term 'gewone vervoerder' tegenkomt, is de aanvullende voordelen van een creditcardmaatschappij.
Sommige emittenten bieden een gemeenschappelijke bagageverzekering, die de bagage van de kaarthouder dekt in het geval deze tijdens het transport verloren, beschadigd of gestolen is. De gemeenschappelijke luchtvaartmaatschappij, in dit geval, is de luchtvaartmaatschappij. De dekking is van toepassing wanneer de consument een creditcard gebruikt om een vliegticket te kopen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.