Consumentengoederen
Consumptiegoederen zijn producten die voor de gemiddelde consument worden gekocht. Alternatief eindproducten genoemd, consumptiegoederen zijn het eindresultaat van productie en productie en zijn wat een consument in de winkel zal zien. Kleding, eten en sieraden zijn allemaal voorbeelden van consumptiegoederen. Basis- of grondstoffen, zoals koper, worden niet als consumptiegoederen beschouwd omdat ze moeten worden omgezet in bruikbare producten.
Belangrijkste leerpunten
- Consumentengoederen of eindproducten zijn goederen die aan consumenten worden verkocht voor eigen gebruik of plezier en niet als middel voor verdere economische productieactiviteit.
- Vanuit economisch oogpunt kunnen consumptiegoederen worden geclassificeerd als duurzaam (nuttig voor langer dan 3 jaar), niet-duurzaam (nuttig voor minder dan 3 jaar) of pure diensten (onmiddellijk verbruikt wanneer ze worden geproduceerd).
- Voor marketingdoeleinden kunnen consumentengoederen worden gegroepeerd in verschillende categorieën op basis van consumentengedrag, hoe consumenten voor hen winkelen en hoe vaak consumenten voor hen winkelen.
Consumentengoederen
Consumentengoederen begrijpen
Consumptiegoederen zijn goederen die aan consumenten worden verkocht voor gebruik thuis of op school of voor recreatief of persoonlijk gebruik. Er zijn drie hoofdtypen consumentengoederen: duurzame goederen, niet-duurzame goederen en diensten.
Duurzame goederen zijn consumptiegoederen met een lange levensduur (bijv. 3+ jaar) en worden na verloop van tijd gebruikt. Voorbeelden hiervan zijn fietsen en koelkasten. Niet-duurzame goederen worden in minder dan drie jaar geconsumeerd en hebben een korte levensduur. Voorbeelden van niet-duurzame goederen zijn eten en drinken. Diensten omvatten autoreparaties en kapsels.
Consumptiegoederen worden ook finale goederen of eindproducten genoemd, omdat ze de uiteindelijke output zijn van een productief proces dat zich in de loop van de tijd voordoet. Ondernemers en bedrijven combineren kapitaalgoederen (zoals machines in een fabriek), arbeid van werknemers en grondstoffen (zoals land en basismetalen) om consumptiegoederen te koop te produceren. Goederen die in deze productieprocessen worden gebruikt, maar zelf niet aan consumenten worden verkocht, worden producerende goederen genoemd.
De Consumer Product Safety Act is in 1972 geschreven om toezicht te houden op de verkoop van de meest voorkomende consumentenproducten. De wet creëerde de Amerikaanse Consumer Product Safety Commission, een groep van vijf aangestelde ambtenaren die toezicht houden op de veiligheid van producten en recalls van bestaande producten uitgeven.
Marketing van consumptiegoederen
Vanuit marketingoogpunt kunnen consumptiegoederen worden onderverdeeld in vier categorieën: gemak, winkelen, specialiteit en ongezochte goederen. Deze categorieën zijn gebaseerd op kooppatronen van consumenten.
Gemaksproducten zijn goederen die regelmatig worden geconsumeerd en die direct te koop zijn. Deze goederen worden meestal verkocht door groothandelaren en detailhandelaren en omvatten artikelen zoals melk- en tabaksproducten. Gemaksproducten kunnen verder worden gesegmenteerd in basisgoederen (die voldoen aan de basisbehoeften van de klant) en impulsgemakgoederen (niet-prioritaire goederen, zoals sigaretten).
Winkelartikelen zijn artikelen waarbij een aankoop meer aandacht en planning vereist dan bij gemaksproducten. Winkelartikelen zijn duurder en gaan langer mee en gaan langer mee dan gebruiksartikelen. Boodschappen zijn onder meer meubels en televisies.
Speciale consumentengoederen zijn zeldzaam en worden vaak als luxueus beschouwd. De aankoop van speciale goederen is gereserveerd voor een eliteklasse shoppers met de financiële middelen om de aankoop uit te voeren. Marketinginspanningen zijn gericht op een nichemarkt, meestal de hogere klasse. Deze producten omvatten bont en fijne sieraden.
Ongezochte consumptiegoederen zijn direct beschikbaar, maar worden gekocht door een paar leden van de beschikbare markt. Deze artikelen worden meestal niet herhaaldelijk gekocht en dienen meestal specifieke behoeften, zoals levensverzekeringen.
Snel bewegende consumentengoederen
Een van de grootste groepen consumentengoederen wordt fast-moving consumer goods genoemd. Dit segment omvat niet-duurzame goederen zoals eten en drinken die zich snel door de keten verplaatsen van producenten naar distributeurs en detailhandelaren en vervolgens door naar consumenten. Bedrijven en retailers houden van dit segment omdat het de snelst bewegende consumentengoederen uit winkels bevat, met hoge mogelijkheden voor schapruimte-omzet.
Consumentengoederen ETF's
De grootste consumentengoederen ETF is de iShares US Consumer Goods ETF (IYK). Deze ETF, opgericht in 2000, heeft 111 aandelen en $ 448, 79 miljoen aan beheerd vermogen (AUM) vanaf april 2019. Het fonds volgt de Dow Jones US Consumer Goods Index, ook gecreëerd in 2000. Topposities zijn Procter & Gamble, Coca -Cola, Philip Morris, PepsiCo en Altria Group.
Naast de Amerikaanse consumentengoederenindex ontbreken enkele van de grootste bedrijven. Het grootste bedrijf voor consumentengoederen ter wereld is vanaf april 2019 Nestle, met merken als Gerber, Toll House, Stouffer's, Lean Cuisine en Purina.
Particulier verhandelde consumentengoederen
De index omvat ook geen particulier verhandelde bedrijven in consumentengoederen. Twee van de grootste particuliere bedrijven voor consumentengoederen zijn Mars en SC Johnson. Mars staat bekend om zijn snoep- en kauwgommerken, terwijl SC Johnson een consumentengoederenbedrijf is dat zich op het huis richt met merken als OFF, Pledge, Raid, Ziploc en Windex.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.