Kosten van de middelen

Wat zijn de kosten van fondsen?

De kosten van fondsen zijn een verwijzing naar de rentevoet die financiële instellingen betalen voor de fondsen die zij in hun bedrijf gebruiken. De kosten van fondsen zijn een van de belangrijkste inputkosten voor een financiële instelling, omdat lagere kosten uiteindelijk betere rendementen opleveren wanneer de fondsen worden gebruikt voor leningen op korte en lange termijn aan leners.

De spreiding tussen de kosten van fondsen en de rentevoet die aan leners wordt aangerekend, is een van de belangrijkste bronnen van winst voor veel financiële instellingen.

[Belangrijk: de kosten van fondsen laten zien hoeveel rentetarieven banken en andere financiële instellingen moeten betalen om fondsen te verwerven.]

00:59

Kosten van de middelen

Inzicht in de kosten van fondsen

Voor geldschieters, zoals banken en kredietverenigingen, worden de kosten van fondsen bepaald door de rentevoet die wordt betaald aan deposanten op financiële producten, waaronder spaarrekeningen en termijndeposito's. Hoewel de term vaak wordt gebruikt met betrekking tot financiële instellingen, worden de meeste bedrijven ook aanzienlijk beïnvloed door de kosten van fondsen bij het lenen.

De kosten van fondsen en de netto rentespreiding zijn conceptueel belangrijke manieren waarop veel banken geld verdienen. Commerciële banken berekenen rentetarieven voor leningen en andere producten die consumenten, bedrijven en grootschalige instellingen nodig hebben. Het rentetarief dat banken op dergelijke leningen in rekening brengen, moet hoger zijn dan het rentetarief dat zij betalen om de fondsen in eerste instantie te verkrijgen - de kosten van fondsen.

Hoe de kosten van fondsen worden bepaald

Bronnen van fondsen die banken geld kosten vallen in verschillende categorieën. Deposito's (vaak kerndeposito's genoemd) zijn een primaire bron, meestal in de vorm van betaalrekeningen of spaarrekeningen, en worden over het algemeen verkregen tegen lage tarieven.

Banken krijgen ook geld door eigen vermogen, groothandelsdeposito's en schuldemissies. Banken verstrekken verschillende leningen, waarbij consumentenleningen het leeuwendeel in de Verenigde Staten uitmaken. Hypotheken op onroerend goed, woningkredieten, studieleningen, autoleningen en creditcardleningen kunnen worden aangeboden tegen variabele, aanpasbare of vaste rentetarieven.

Het verschil tussen het gemiddelde renterendement dat wordt verkregen uit leningen en het gemiddelde rentetarief dat wordt betaald voor deposito's en andere dergelijke fondsen (of de kosten van fondsen) wordt de netto renteverschuiving genoemd en is een indicator voor de winst van een financiële instelling. Vergelijkbaar met een winstmarge, hoe groter de spread, hoe meer winst de bank realiseert. Omgekeerd geldt: hoe lager de spread, hoe minder winstgevend de bank.

Speciale overwegingen

De relatie tussen de kosten van fondsen en rentetarieven is van fundamenteel belang om de Amerikaanse economie te begrijpen. Rentetarieven worden op verschillende manieren bepaald. Terwijl open-marktactiviteiten een sleutelrol spelen, doet dat ook het federale fondsentarief (of “fed fund rate”). Volgens de Amerikaanse Federal Reserve is het tarief van de federale fondsen "de rentevoet waartegen depositarisinstellingen in één keer reservesaldi uitlenen aan andere depositarisinstellingen." .

De fed fed-rente is dus een basisrente waarmee alle andere rentetarieven in de VS worden bepaald. Het is een belangrijke indicator voor de gezondheid van de Amerikaanse economie. Het Federal Open Market Committee (FOMC) van de Federal Reserve geeft de gewenste richtkoers uit als reactie op economische omstandigheden als onderdeel van haar monetaire beleid om een ​​gezonde economie te handhaven.

Bijvoorbeeld, tijdens een periode van ongebreidelde inflatie in de vroege jaren '80, steeg het tarief van gevoede fondsen tot 20%. Na de grote recessie die in 2007 begon en de daaropvolgende wereldwijde financiële crisis, evenals de Europese staatsschuldencrisis, handhaafde de FOMC een record lage streefrente van 0% tot 0, 25% om de groei te stimuleren.

Belangrijkste leerpunten

• De kosten van fondsen zijn hoeveel banken en andere financiële instellingen moeten betalen om fondsen te verwerven.
• Lagere kosten van middelen betekent dat een bank een beter rendement zal zien wanneer de middelen worden gebruikt voor leningen aan leners.
• Het verschil tussen de kosten van fondsen en de rentevoet die aan leners wordt aangerekend, is een van de belangrijkste bronnen van winst voor veel financiële instellingen.

Gerelateerde termen

Hoe de netto rentevoet spread werkt De netto rentevoet spread is het verschil tussen het gemiddelde rendement dat een financiële instelling van leningen ontvangt, samen met andere renteopbouwende activiteiten, en de gemiddelde rentevoet die het betaalt op deposito's en leningen. meer Federale disconteringsvoet De federale disconteringsvoet stelt de centrale bank in staat de geldhoeveelheid te controleren en wordt gebruikt om de stabiliteit op de financiële markten te verzekeren. meer Federal Funds Rate Het federale fondsentarief verwijst naar de rentevoet die banken andere banken in rekening brengen voor het lenen van hun reservesaldi op een overnight-basis. meer Wat is de netto rentemarge? De netto rentemarge is een maatstaf die onderzoekt hoe succesvol de investeringsbeslissingen van een onderneming worden vergeleken met hun schuldsituaties. meer Commerciële banken begrijpen Een commerciële bank is een soort financiële instelling die deposito's accepteert, diensten voor betaal- en spaarrekeningen aanbiedt en leningen verstrekt. meer Niet-rentebaten Niet-rentebaten zijn bank- en crediteureninkomsten die voornamelijk worden verkregen uit vergoedingen, waaronder deposito- en transactiekosten, onvoldoende fondsen, maandelijkse servicekosten enzovoort. meer partnerlinks