Voorbeelden van inherent risico

In financiële en management accounting wordt inherent risico gedefinieerd als de mogelijkheid van onjuiste of misleidende informatie in de jaarrekening als gevolg van iets anders dan het falen van controles. Incidenten met inherent risico komen het meest voor wanneer accountants een grotere dan normale inschatting en benadering moeten gebruiken, of wanneer het complexe financiële instrumenten betreft. Het is vaak aanwezig wanneer een bedrijf toekomstgerichte financiële overzichten publiceert.

Soorten auditrisico

Om inherent risico te begrijpen, helpt het om het in de context van auditrisicoanalyse te plaatsen. Auditrisico is het risico van fouten tijdens het uitvoeren van een audit en wordt traditioneel onderverdeeld in drie verschillende typen.

1. Beheersingsrisico: beheersingsrisico treedt op wanneer een financiële afwijking het gevolg is van een gebrek aan goede boekhoudkundige controles in de onderneming. Dit komt waarschijnlijk naar voren in de vorm van fraude of luie boekhoudpraktijken.
2. Detectierisico: het is ook mogelijk dat auditors eenvoudigweg geen anders gemakkelijk te herkennen fout in de financiële rekeningen detecteren. Dit staat bekend als detectierisico. Normaal gesproken wordt het detectierisico gecompenseerd door het aantal bemonsterde transacties tijdens het testen te vergroten.
3. Inherent risico: Beschouwd als de meest schadelijke van de belangrijkste componenten van het auditrisico, kan inherent risico niet gemakkelijk worden vermeden door verhoogde auditortraining of het creëren van controles in het auditproces. Desalniettemin is het een van de risico's waar auditors en analisten naar moeten kijken bij het beoordelen van de jaarrekening, samen met het controlerisico en het detectierisico.

Veel voorkomende voorbeelden van inherent risico

Inherent risico is gebruikelijk in de financiële dienstverlening. De redenen zijn onder meer de complexiteit van het reguleren van financiële instellingen (het grote en steeds veranderende aantal regels en voorschriften), de grote netwerken van verbonden bedrijven, en de ontwikkeling van afgeleide producten en andere ingewikkelde instrumenten die ingewikkelde berekeningen vereisen om te beoordelen.

Financiële instellingen hebben vaak langdurige en gecompliceerde relaties met meerdere partijen. Een houdstermaatschappij kan tegelijkertijd bij verschillende entiteiten betrokken zijn, die elk voertuigen voor speciale doeleinden en andere buiten de balans staande entiteiten beheren. Elk organisatiestructuurniveau kan grote aantallen relaties met investeerders en klanten hebben. Verbonden partijen zijn ook notoir minder transparant dan afzonderlijke entiteiten.

Zakelijke relaties omvatten die met auditors; zowel initiële als herhaalde opdrachten met auditors vormen een inherent risico. Eerste auditors kunnen overweldigd zijn door complexiteit of nieuwe onderwerpen. Herhaalde betrokkenheid kan overmoed of laksheid veroorzaken als gevolg van persoonlijke relaties.

Niet-routinematige rekeningen of transacties kunnen een inherent risico inhouden. Het is bijvoorbeeld ongebruikelijk genoeg om rekening te houden met brandschade of een ander bedrijf over te nemen, zodat accountants het risico lopen zich te veel of te weinig te concentreren op het unieke evenement.

Inherent risico komt vooral voor bij accounts die veel schattingen, benaderingen of waardeoordelen van het management vereisen. Schattingen van reële waarde zijn moeilijk te maken en de aard van het proces van reële waarde moet in de jaarrekening worden vermeld. Accountants moeten mogelijk de besluitvormers van het bedrijf onderzoeken en interviewen over schattingstechnieken om fouten te verminderen. Dit type risico wordt vergroot, of het nu zelden voorkomt of voor het eerst.