Exitstrategieën: een belangrijke blik

Geldbeheer is een van de belangrijkste (en minst begrepen) aspecten van handelen. Veel handelaren gaan bijvoorbeeld een transactie aan zonder enige exitstrategie en lopen vaak meer kans om voortijdige winst te nemen of, erger nog, verliezen te lopen. Handelaren moeten begrijpen welke uitgangen voor hen beschikbaar zijn en proberen een exitstrategie te ontwikkelen die zal helpen verliezen te minimaliseren en winst te vergrendelen.

Een transactie afsluiten

Er zijn slechts twee manieren om uit een transactie te komen: door verlies te maken of door winst te maken. Wanneer we het hebben over exit-strategieën, gebruiken we de termen take-profit en stop-loss orders om te verwijzen naar het soort exit dat wordt gemaakt. Soms worden deze termen door handelaren afgekort als "T / P" en "S / L".

Stop-loss (S / L) bestellingen

Stop-verliezen, of stops, zijn orders die u bij uw broker kunt plaatsen om automatisch aandelen te verkopen op een bepaald punt of tegen een bepaalde prijs. Wanneer dit punt is bereikt, wordt het stop-loss onmiddellijk omgezet in een marktorder om te verkopen. Deze kunnen helpen bij het minimaliseren van verliezen als de markt zich snel tegen u beweegt.

Er zijn verschillende regels die van toepassing zijn op alle stop-loss bestellingen:

• Stop-verliezen worden altijd ingesteld boven de huidige vraagprijs bij een aankoop, of onder de huidige biedprijs bij een verkoop.
• Nasdaq stop-loss worden een marktorder zodra het aandeel wordt genoteerd tegen de stop-loss prijs.
• Met AMEX en NYSE stop-loss kunt u rechten hebben op de volgende verkoop op de markt wanneer de prijs wordt verhandeld tegen de stopprijs.

Er zijn drie soorten stop-loss bestellingen:

1. Goed tot geannuleerd (GTC) - Dit type order blijft van kracht totdat er een uitvoering plaatsvindt of totdat u de order handmatig annuleert.
2. Dagbestelling - Het stop-loss vervalt na één handelsdag.
3. Trailing stop - Dit stop-loss volgt op een vaste afstand van de marktprijs maar beweegt nooit naar beneden.

Take-Profit (T / P) bestellingen

Take-profit of limietorders zijn vergelijkbaar met stop-loss omdat ze worden omgezet in marktorders om te verkopen wanneer het punt is bereikt. Bovendien nemen take-profit-punten dezelfde regels aan als stop-loss-punten wat betreft uitvoering op de beurzen van NYSE, Nasdaq en AMEX.

Er zijn echter twee verschillen:

1. Er is geen "achterstand" punt. (Anders zou je nooit winst kunnen maken!)
2. Het exitpunt moet boven de huidige marktprijs worden ingesteld, in plaats van hieronder.

Een exitstrategie ontwikkelen

Er zijn drie dingen waarmee rekening moet worden gehouden bij het ontwikkelen van een exitstrategie.

1. Hoe lang ben ik van plan in deze handel te blijven?

Het antwoord op deze vraag hangt af van wat voor soort handelaar u bent. Als je er voor de lange termijn in zit (voor meer dan een maand), moet je je concentreren op het volgende:

• Winstdoelen instellen die binnen enkele jaren worden bereikt, waardoor uw aantal transacties wordt beperkt.
• Trailing stop-loss punten ontwikkelen waarmee de winst om de zoveel tijd kan worden vergrendeld om uw neerwaartse potentieel te beperken. Vergeet niet dat het primaire doel van langetermijnbeleggers vaak is om kapitaal te behouden.
• Winst nemen in stappen over een periode van tijd om de volatiliteit te verminderen tijdens het liquideren.
• Zorg voor volatiliteit zodat u uw transacties tot een minimum beperkt.
• Het creëren van exit-strategieën op basis van fundamentele factoren gericht op de lange termijn.

Als u echter voor de korte termijn in een ruil zit, moet u zich zorgen maken over deze dingen:

• Winstdoelen op korte termijn vaststellen die op geschikte momenten worden uitgevoerd om de winst te maximaliseren. Hier zijn enkele veel voorkomende uitvoeringspunten: draaipuntniveaus, Fibonacci / Gann-niveaus, trendlijnonderbrekingen en andere technische punten.
• Het ontwikkelen van solide stop-loss punten die onmiddellijk ontdoen van bedrijven die niet presteren.
• Het creëren van exit-strategieën op basis van technische of fundamentele factoren die van invloed zijn op de korte termijn.

2. Hoeveel risico ben ik bereid te nemen?

Risico is een belangrijke factor bij het beleggen. Bij het bepalen van uw risiconiveau bepaalt u hoeveel u zich kunt veroorloven om te verliezen. Dit bepaalt de lengte van uw transactie en het type stop-loss dat u zult gebruiken. Degenen die minder risico willen, hebben de neiging om strakkere stops in te stellen, en degenen die meer risico nemen, geven meer royale neerwaartse ruimte.

Een ander belangrijk ding om te doen is om uw stop-loss punten zo in te stellen dat ze niet worden verrekend door normale marktvolatiliteit. Dit kan op verschillende manieren.

De bèta-indicator kan u een goed idee geven van hoe volatiel het aandeel is ten opzichte van de markt in het algemeen. Als dit aantal tussen nul en twee ligt, bent u waarschijnlijk veiliger met een stop-loss-punt dat ongeveer 10% tot 20% lager ligt dan waar u hebt gekocht. Als het aandeel echter een bèta van meer dan drie heeft, kunt u overwegen een lager stop-loss in te stellen of een belangrijk niveau te vinden om op te vertrouwen (zoals een 52-week laag, voortschrijdend gemiddelde of een ander belangrijk punt).

3. Waar wil ik uitstappen?

Waarom, vraagt ​​u zich misschien af, wilt u een take-profitpunt instellen, waar u verkoopt wanneer uw aandelen goed presteren? Welnu, veel mensen raken irrationeel gehecht aan hun bezit en houden deze aandelen vast wanneer de onderliggende fundamenten van de handel zijn veranderd. Aan de andere kant maken handelaren zich soms zorgen en verkopen ze hun posities, zelfs als de onderliggende fundamentals niet zijn gewijzigd. Beide situaties kunnen leiden tot verliezen en gemiste winstkansen. Het instellen van een punt waarop u gaat verkopen, haalt de emotie uit de handel.

Het exitpunt zelf moet op een kritisch prijsniveau worden ingesteld. Voor langetermijnbeleggers bevindt dit zich vaak op een fundamentele mijlpaal - zoals het jaarlijkse doel van het bedrijf. Voor kortetermijnbeleggers wordt dit vaak bepaald op technische punten, zoals bepaalde Fibonacci-niveaus, draaipunten of andere dergelijke punten.

Het in actie brengen

Uitgangspunten kunnen het beste direct worden ingevoerd nadat de primaire transactie is geplaatst.

Handelaren kunnen hun exitpunten op twee manieren invoeren:

1. De handelsplatforms van de meeste makelaars hebben de functionaliteit voor het invoeren van orders. Als alternatief kunt u met veel makelaars bellen om toegangspunten bij hen te plaatsen. Er is echter één uitzondering: veel makelaars ondersteunen geen trailing-stops. Als gevolg hiervan moet u mogelijk op bepaalde tijdstippen (bijvoorbeeld elke week of maand) uw stop-loss opnieuw berekenen en wijzigen.
2. Degenen die niet de functionaliteit hebben waarmee bestellingen kunnen worden ingevoerd, kunnen een andere techniek gebruiken. Limietorders worden ook uitgevoerd op bepaalde prijsniveaus. Door een limietorder in te voeren om hetzelfde aantal aandelen te verkopen dat u bezit, plaatst u effectief een stop-loss- of take-profitpunt (omdat de twee posities elkaar opheffen).

Het komt neer op

Exitstrategieën en andere technieken voor geldbeheer kunnen uw handel aanzienlijk verbeteren door emotie te elimineren en risico's te verminderen. Voordat u aan een transactie begint, overweeg de drie bovenstaande vragen en stel een punt in waarop u met verlies zult verkopen en een punt waarop u met winst verkoopt.