De geschiedenis van vakbonden in de Verenigde Staten

Vakbonden bestaan ​​in de een of andere vorm in de Verenigde Staten sinds de geboorte van het land. Ze zijn gemaakt in een poging om de werkende bevolking te beschermen tegen misbruik zoals sweatshops en onveilige werkomstandigheden. Aan de andere kant worden ze ook beschuldigd van verlammende industrieën en het omgaan met georganiseerde misdaad gedurende de decennia. Maar op de een of andere manier zijn vakbonden verweven in het politieke, economische en culturele weefsel van Amerika, en hun invloed heeft een kleurrijke rol gespeeld in de ontwikkeling ervan.

Herkomst van de eerste vakbond

De eerste honderd jaar van de Amerikaanse geschiedenis zag relatief weinig in de ontwikkeling van vakbonden. Een paar waren verspreid verspreid, maar veel van hen ontbonden simpelweg nadat ze hun doelen hadden bereikt, zoals toen de drukkerijen kort in vakbond in New York City in 1778. De eerste succesvolle staking in de bouw vond plaats in 1791 toen Philadelphia timmerlieden campagne voerden voor een werkdag van 10 uur. De behoefte aan zowel geschoolde als ongeschoolde arbeid groeide tijdens de industriële revolutie en de burgeroorlog en de daaropvolgende beëindiging van de slavernij hielp het recht van werknemers illustreren om een ​​eerlijk loon voor hun arbeid te ontvangen.

Bescherming van werknemersrechten

De National Labour Union werd opgericht in 1866 om het Congres te overtuigen om de werkdag voor federale werknemers te beperken tot acht uur, maar de particuliere sector was veel moeilijker voor vakbonden om door te dringen. De voortdurende stroom immigranten die het land binnenkwam, verdunde het personeelsbestand verder en de prijs van arbeid daalde daardoor. Slechte lonen en arbeidsomstandigheden in de jaren 1890 brachten de Pullman Railroad-arbeiders en United Mine-arbeiders ertoe om hun gereedschap neer te leggen uit protest, maar beide stakingen werden door de regering afgebroken. De Federatie van georganiseerde handel en vakbonden werd opgericht in 1881, en de Amerikaanse Federatie van Arbeid (AFL) werd vijf jaar later opgericht. Het congres kreeg meer begrip voor de beroepsbevolking naarmate de tijd verstreek, wat leidde tot de oprichting van het Department of Labour. De Clayton Antitrust Act van 1914 stond werknemers toe om hun werkgevers te staken en te boycotten en werd gevolgd door de Public Contract en de Fair Labor Standards Acts, die een minimumloon, extra loon voor overwerk en basiswetten voor kinderarbeid verplichtten.

Het effect van oorlogstijd

Vakbonden groeiden in macht en aantal vanaf de burgeroorlog tot de Eerste Wereldoorlog, terwijl de behoefte aan fabrieksarbeiders en andere arbeiders bleef toenemen. Ze verloren terrein tijdens de jaren '20 van de Roaring, echter, toen de economie zo sterk groeide dat de behoefte aan vakbonden irrelevant leek. Maar de Grote Depressie keerde deze trend snel om en vakbonden werden sterker dan ooit onder het New Deal-beleid van Roosevelt. Het lidmaatschap van de Unie groeide exponentieel naarmate de depressie verergerde en werknemers werk en bescherming zochten via hun lokale vakbonden.

De macht van de vakbonden was enigszins beperkt tijdens de Tweede Wereldoorlog, omdat sommige vakbonden, zoals die in de defensie-industrie, door de regering verboden waren toe te slaan vanwege de belemmering die het zou hebben voor de productie in oorlogstijd. Maar het einde van de oorlog zag een golf van stakingen in veel industrieën en het was op dit punt dat de macht van de vakbonden en het lidmaatschap zijn hoogtepunt bereikten. De vakbonden waren een controlerende kracht in de economie in de late jaren '40 en '50, en de AFL fuseerde op dit punt met het Congres van industriële organisaties (CIO) om de Amerikaanse beroepsbevolking te leiden.

Vermindering van vermogen

Maar de kracht van de vakbonden leidde in dit tijdperk tot veel vakbondsleiders tot corruptie en zelfgenoegzaamheid, en de macht van de vakbonden begon in de daaropvolgende decennia af te nemen. Omdat aanvullende wetten werden aangenomen die kinderarbeid verbieden en gelijke beloning voor gelijk werk verplicht, ongeacht ras of geslacht, werden vakbonden minder belangrijk voor werknemers die op federale wetten konden vertrouwen om hen te beschermen.

Het komt neer op

Ondanks de erosie in hun macht en invloed, blijven de vakbonden hun belang bewijzen, omdat ze een rol hebben gespeeld bij het krijgen van president Obama in 2008 en herkozen in 2012. De vakbonden hoopten dat Obama de Employee Free Choice Act zou kunnen doorstaan, een maatregel van wetgeving die is bedoeld om het proces te stroomlijnen en te verkorten dat vakbonden moeten gebruiken om nieuwe leden binnen te halen. Deze wet zou de machtsverhoudingen op de werkplek in het voordeel van de vakbonden hebben veranderd en hun lidmaatschap snel laten groeien, maar faalden toen de Democraten niet in staat waren de nodige stemmen te verzamelen.

Het lidmaatschap van de Unie eindigde tijdens deze periode, wat volgens velen de leden ertoe bracht om hun steun te verleggen naar de Republikeinse kandidaat, Donald Trump, over Hillary Clinton tijdens de 2016 presidentsverkiezingen. Hoewel het effect van de Employee Free Choice Act op de economie onduidelijk zou kunnen zijn, bestaat er geen twijfel over dat vakbonden de komende decennia een rol zullen blijven spelen in de Amerikaanse beroepsbevolking.