Welke invloed had de Tweede Wereldoorlog op het Europese bbp?

De Tweede Wereldoorlog bracht ongekende veranderingen teweeg in Europa en elders. Deze periode betekende een culturele en economische verschuiving voor de hele wereld, en het herstel van die verschuiving echoot tot op de dag van vandaag. Economisch gezien was de periode na het einde van de Tweede Wereldoorlog een tijd om van de industrie van creatie met het doel van vernietiging over te stappen naar de industrie van creatie omwille van de creatie, van het verkennen van nieuwe technologieën en bedrijfsmodellen die voorheen onbekend waren. In Europa wordt deze verschuiving het duidelijkst geïllustreerd door de verandering in het bruto binnenlands product (bbp) in de jaren onmiddellijk na de oorlog.

Het BBP is een numerieke metriek die alle eindproducten en diensten meet die door een bepaalde bevolking worden geproduceerd, meestal een enkele natie of verzameling van naties, zoals de Europese Unie. Het BBP wordt berekend door de som van alle consumentenbestedingen, overheidsuitgaven, bedrijfsuitgaven en totale invoer minus de totale uitvoer voor de betreffende periode op te tellen. Deze statistiek wordt gebruikt om veel aspecten van de economische gezondheid van een land te beoordelen, waaronder algemene groeipatronen en levensstandaard. In jaren waarin het BBP toeneemt, wordt aangenomen dat de economie groeit, de werkloosheid neigt naar beneden en de export neigt naar een stijging.

Zelfs tijdens oorlogstijd groeide de Amerikaanse productie gestaag, omdat de fysieke schade aan het land relatief beperkt was. Hierdoor konden Amerikanen zich vastgrijpen en werken aan het versterken van de industrie in plaats van zich te moeten concentreren op de wederopbouw van wat verloren was gegaan. Omgekeerd hebben veel landen in Europa grote schade geleden aan gebouwen en infrastructuur, dus het einde van de oorlog was een tijd voor intensieve revalidatie. Het einde van de oorlog betekende echter ook het begin van een periode van expansieve groei voor Europa en andere landen. In de tweede helft van de 20e eeuw kenden de Verenigde Staten, Europa en Japan verbazingwekkende voordelen. Het Europese BBP is zelfs verdrievoudigd tussen het einde van de oorlog en het jaar 2000.

Een van de theorieën achter wat zo'n vruchtbare groei mogelijk maakte in een door oorlog geteisterd gebied, is dat het einde van de Tweede Wereldoorlog en de instabiliteit van de voorgaande decennia Europa de mogelijkheid bood om in te halen. Aangezien de jaren tussen de Eerste en de Tweede Wereldoorlog vol stonden met mondiale economische instabiliteit, had Europa geen tijd gehad om veel van de vorderingen in de VS en elders door te voeren. Waar Amerikanen nieuwe technologieën zoals nylon en teflon ontwikkelden en belangrijke vorderingen maakten op gebieden zoals de auto-industrie, verwarmden veel Europeanen nog steeds hun huizen met kolen. Kortom, de non-stop onrust van de vooroorlogse jaren liet weinig tijd over voor vooruitgang op het continent. Toen de oorlog echter eindigde, kwamen al deze nieuwe technologieën en ontwikkelingen in het bedrijfsleven en de industrie beschikbaar voor economieën die nieuw zijn en klaar om ze te omarmen. Mensen die in oorlogstijd als soldaten en verpleegsters werkten, hadden nu banen nodig, en Amerikaanse vooruitgang in de voorgaande jaren bood de perfecte blauwdruk voor het gebruik van dit nieuw beschikbare personeel. Deze en andere factoren hebben bijgedragen tot een opleving van het BBP van Europa die tot ver in de jaren zeventig aanhield.