Definitie leugenaar
Een 'leugenaarlening' is een hypotheekcategorie die verwijst naar hypotheken met weinig documentatie of geen documentatie. Bij bepaalde leningprogramma's met een lage documentatie, zoals leningen met betrekking tot opgenomen inkomsten / vermelde activa (SISA), worden inkomsten en activa eenvoudig vermeld op de leningaanvraag. Bij andere leningprogramma's, zoals geen inkomsten / geen activa (NINA) -leningen, worden geen inkomsten en activa gegeven op het aanvraagformulier voor leningen. Sommige leugenaarleningen hebben de vorm van NINJA-leningen, een acroniem dat betekent dat de kredietnemer "geen inkomen, geen baan en geen activa" heeft om over te spreken. Deze leningsprogramma's openen de deur voor onethisch gedrag door gewetenloze leners en geldschieters, en zijn historisch gezien substantieel misbruikt.
Hoe een leugenaar werkt
Deze leningprogramma's zijn bedoeld voor leners die moeite hebben met het produceren van documenten voor het verifiëren van inkomsten en activa, zoals eerdere belastingaangiften, of die niet-traditionele inkomstenbronnen hebben, zoals fooien of een persoonlijk bedrijf. Oorspronkelijk waren ze bedoeld om particulieren en huishoudens met niet-traditionele inkomensbronnen de kans te geven huiseigenaren te worden. Zelfstandigen ontvangen bijvoorbeeld meestal geen maandelijkse loonstroken en hebben mogelijk geen consistent salaris.
Hypotheken met een lage documentatie vallen meestal in de Alt-A-categorie van hypothecaire leningen. Alt-A-leningen zijn sterk afhankelijk van de kredietscore van een kredietnemer (FICO-score) en de lening-tot-waarde-ratio (LTV) van de hypotheek als hulpmiddel om het vermogen van de kredietnemer om de hypotheek terug te betalen te bepalen.
Leugenaarleningen bieden mensen met niet-traditionele inkomsten de mogelijkheid om onroerend goed te bezitten, maar ze zijn historisch gezien substantieel misbruikt.
Hoe leners en makelaars leugenleningen gebruiken
Deze leningen worden leugenaarleningen genoemd omdat ze de deur openen voor misbruik wanneer leners, hun hypotheekmakelaars of leningsambtenaren hun inkomsten en / of activa overschatten om de kredietnemer in aanmerking te laten komen voor een grotere hypotheek. Leners of makelaars kunnen de statistieken verkeerd weergeven om hypotheken met weinig of geen documentatie te beveiligen en zo de verkoop van een onroerend goed te bevorderen dat anders niet zou zijn toegestaan.
De proliferatie van leugenaarleningen werd aangemerkt als een bijdragende factor in de financiële crisis en de daarmee verband houdende huizenbubbel omdat kredietnemers goedkeuringen voor hypotheken ontvingen die hun vermogen om het saldo volgens de voorwaarden terug te betalen, te boven gingen. Sommige hypotheekmakelaars hebben deze leningen geduwd, vooral vóór 2008, omdat de totale onroerendgoedmarkt de waarderingen zag stijgen. In feite leidde te veel speculatie tot gewetenloze acties. Het gevolg was vaak dat particulieren die niet van plan waren hun hypotheek te betalen, in eigendom van een woning mochten komen.
Nadat de financiële crisis de praktijken aan het licht bracht die leidden tot de verspreiding van leugenaarleningen, brachten hervormingen van de regelgeving, zoals de Dodd-Frank Act, nieuwe beperkingen met zich mee om dergelijke activiteiten af te schrikken en te voorkomen.