Eenmalige kosten
Een eenmalige kost is een boeking die in de jaarrekening van een bedrijf verschijnt voor eenmalige kosten die waarschijnlijk niet meer zullen optreden. Het bedrijf legt meestal eenmalige kosten uit en een analist zal meestal de winst-en-verliesrekening aanpassen bij het beoordelen van de financiële prestaties voor een periode en het waarderen van de aandelen op een "aangepaste" basis.
Eenmalige kosten afbreken
Een eenmalige last verschijnt op een winst-en-verliesrekening en in sommige gevallen ook op het kasstroomoverzicht als de kosten niet-contant zijn. De inkomsten van het bedrijf worden dienovereenkomstig verlaagd voor de periode die wordt weergegeven in de winst- en verliesrekening. In de sectie managementdiscussie en -analyse (MD&A) zal het bedrijf echter proberen uit te leggen dat een bepaalde eenmalige vergoeding voor een eenmalige, ongebruikelijke gebeurtenis is en niet moet worden beschouwd als een uitgave waaraan het bedrijf opnieuw zal worden blootgesteld in de toekomst.
Er zijn talloze voorbeelden van eenmalige kosten:
- Herstructureringskosten inclusief vertrekvergoeding en fabriekssluitingen
- Activa waardeverminderingen of waardeverminderingen
- Verliezen uit beëindigde bedrijfsactiviteiten
- Verliezen uit vervroegde uittreding van schulden
- Kosten voor fusies en overnames
- Verliezen uit de verkoop van activa
- Abnormale juridische kosten
- Natuurrampschade kosten
- Kosten die voortvloeien uit wijzigingen in de grondslagen voor financiële verslaggeving
Aanpassen voor eenmalige kosten
Analisten voegen legitieme kosten terug die het beheer van een bedrijfslabel als 'niet-recurrente'. Als dergelijke kosten met een bepaalde frequentie lijken op te komen, maar dat ze terugkomen, zullen beleggers dit voordeel niet geven aan het management bij het beoordelen van de financiële prestaties en het modelleren van de waardering van de aandelen. Als een bedrijf bijvoorbeeld om de twee jaar herstructureringskosten neemt, kan dit worden beschouwd als onderdeel van de normale bedrijfskosten. De identificatie en behandeling van niet-recurrente kosten kan ook gevolgen hebben voor de definitie van kredietovereenkomsten en beloningsplannen voor bestuurders. Een schuld-naar-EBITDA-convenant kan bijvoorbeeld extra back-ups van niet-terugkerende kosten aan EBITDA in een leningsovereenkomst mogelijk maken. Als eenmalige kosten niet worden verrekend met het nettoresultaat in een uitvoerend beloningsplan, kan het management zich meer vrij voelen om deze kosten in een fiscaal jaar te nemen.
Vergelijk beleggingsrekeningen Aanbieder Naam Beschrijving Adverteerder Openbaarmaking × De aanbiedingen die in deze tabel worden weergegeven, zijn afkomstig van samenwerkingsverbanden waarvan Investopedia een vergoeding ontvangt.