Private equity versus publieke equity: wat is het verschil?

Bedrijven hebben verschillende opties om kapitaal aan te trekken en investeerders aan te trekken. Over het algemeen zijn de twee meest voorkomende opties schuld en eigen vermogen, die elk op verschillende manieren kunnen worden gestructureerd. Met eigen vermogen kan een bedrijf investeerders een deel van het bedrijf geven waarvoor ze rendement behalen naarmate het bedrijf groeit.

Zowel publieke als private equity hebben voor- en nadelen voor bedrijven en investeerders. Aandelen zijn over het algemeen geen topprioriteit voor bedrijven wanneer er sprake is van insolventie, maar aandelenbeleggers worden doorgaans voor dit extra risico gecompenseerd door hogere rendementen. Bedrijven van alle soorten boeken hun eigen vermogen op hun balans in de aandelencategorie van de aandeelhouder. Als zodanig is balansvermogen een motor van het eigen vermogen van een onderneming dat wordt berekend door verplichtingen van activa af te trekken.

Alle soorten bedrijven gebruiken eigen vermogen om kapitaal te verkrijgen en hun bedrijf te helpen groeien. Zowel particuliere als openbare bedrijven kunnen aandelenaanbiedingen op een aantal verschillende manieren structureren, waardoor beleggers verschillende rendementen en stemopties krijgen. Over het algemeen is publiek eigen vermogen algemeen bekend en zeer liquide, waardoor het voor de meeste soorten beleggers een haalbare optie is. Investeren in private equity is over het algemeen meer gericht op geavanceerde beleggers en vereist vaak dat beleggers worden geaccrediteerd met bepaalde minimumvereisten voor vermogenswaarde.

Belangrijkste leerpunten

• Zowel publieke als private equity hebben voor- en nadelen voor bedrijven en investeerders.
• Een van de grootste verschillen in private versus publieke equity is dat private equity-investeerders over het algemeen worden betaald via uitkeringen in plaats van aandelenaccumulatie.
• Een voordeel voor publieke aandelen is de liquiditeit, aangezien de meeste beursgenoteerde aandelen beschikbaar zijn en gemakkelijk dagelijks worden verhandeld via openbare marktbeurzen.

Private equity

De meeste bedrijven beginnen als privé, maar een openbaar bedrijf kan ook zijn openbare aandelen verkopen en privé gaan als het de voordelen groter vindt. Een van de grootste verschillen in private versus publieke equity is dat private equity-investeerders over het algemeen worden betaald via uitkeringen in plaats van aandelenaccumulatie. Private equity-investeerders ontvangen meestal uitkeringen gedurende de hele levensduur van hun belegging.

Distributieverwachtingen en andere structureringsdetails worden besproken in een private plaatsingsnota (PPM) die vergelijkbaar is met een prospectus voor openbare bedrijven. De PPM biedt alle details voor een belegger. Het verklaart ook de vereisten voor beleggers. Aangezien private plaatsingen minder gereguleerd zijn dan een openbare investering, brengen ze meestal hogere risico's met zich mee en zijn ze daarom doorgaans gericht op meer geavanceerde beleggers. Gewoonlijk worden deze investeerders gelabeld als erkende investeerders. Geaccrediteerde beleggers worden gedefinieerd door beleggingsregelgeving met een gespecificeerd vermogen. Geaccrediteerde beleggers kunnen zowel particulieren als instellingen zoals banken en pensioenfondsen zijn.

Vanuit het perspectief van een ontluikend bedrijf betekent private equity vaak dat een kleinere klantenkring tevreden moet zijn. Het betekent ook minder beperkingen en investeringsrichtlijnen van toezichthouders, waaronder de Securities and Exchange Commission.

Het aanbieden van een private plaatsing zal over het algemeen erg lijken op een eerste openbare aanbieding. Particuliere bedrijven werken vaak samen met investeringsbanken om het aanbod te structureren. Investeringsbankiers helpen bij het structureren van de waarde van particuliere aandelen of gestort kapitaal zoals gebruikt bij het aanbod. Investeringsbankiers kunnen bedrijven ook helpen de investeringsvraag te testen en een investeringsdatum te bepalen. In tegenstelling tot overheidsinvesteringen kunnen particuliere bedrijven in de loop van de tijd ook toezeggingen van investeerders vragen die helpen bij de planning op lange termijn.

Alle bedrijven hebben kapitaal nodig om hun bedrijf te runnen en het aanbieden van private equity helpt bedrijven groeien. Vaak wordt een private equity deal gesloten met de bedoeling dat het bedrijf op een dag naar de beurs gaat. Beginnen als een privébedrijf geeft het management echter de vrijheid om naar eigen goeddunken uitkeringen te doen en het eigen vermogen te beheren. Het stelt hen ook in staat om bepaalde rapportage- en regelgevingsvereisten te vermijden, inclusief die opgenomen in de anti-fraudewetgeving van Sarbanes-Oxley.

Sarbanes-Oxley werd in 2002 aangenomen na de bedrijfsschandalen van Enron en Worldcom. Het heeft de regelgeving voor alle beursgenoteerde bedrijven en hun managementteams aanzienlijk aangescherpt, waardoor senior managers persoonlijk meer verantwoordelijk zijn voor de juistheid van de financiële overzichten van hun bedrijven. Het omvat ook lange mandaten voor interne controlerapportage.

Over het algemeen is private equity niet onderworpen aan de vereisten van Sarbanes-Oxley, de vereisten van de Securities Exchange Act van 1934 en de Investment Company Act van 1940, wat betekent dat het management minder wordt belast. Toen Dell in 2013 privé ging, na een kwart eeuw als beursgenoteerd bedrijf, leende oprichter en CEO Michael Dell geld en schakelde een leveraged buyout-specialist in met de naam Silver Lake Partners om de deal te vergemakkelijken. Nooit meer hoeft Dell een ongeduldige aandeelhoudersgroep tevreden te stellen door een dividend aan te bieden, noch zal het nieuwe particuliere bedrijf ooit zijn eigen aandelen moeten terugkopen en dus zijn prijs op de open markt beïnvloeden.

Public Equity

De meeste beleggers zijn zich meer bewust van het aanbod van openbare aandelen. Over het algemeen zijn investeringen in publieke aandelen veiliger dan private equity. Ze zijn ook gemakkelijker beschikbaar voor alle soorten beleggers. Een ander voordeel voor publieke aandelen is de liquiditeit, aangezien de meeste beursgenoteerde aandelen beschikbaar zijn en gemakkelijk dagelijks worden verhandeld via openbare marktbeurzen.

De overgang van een particulier naar een openbaar bedrijf of omgekeerd is complex en omvat meerdere stappen. Een bedrijf dat zijn aandelen openbaar wil aanbieden, zal meestal de steun van een investeringsbank vragen.

De meeste bedrijven houden meestal van het idee van een openbare aanbieding wanneer hun waarde een miljard dollar bereikt, ook bekend als eenhoornstatus.

In een IPO-deal fungeert de zakenbank als verzekeraar en is het een beetje als een groothandelaar. Net als bij het aantrekken van private equity, helpt de investeringsbank het aanbod op de markt te brengen en is ook de leidende entiteit die betrokken is bij de prijsstelling van het aanbod. Over het algemeen bepaalt de underwriter de prijs van het aandeel en neemt vervolgens het grootste deel van de verantwoordelijkheid voor het documenteren, archiveren en uiteindelijk uitgeven van het aanbod aan beleggers op een openbare beurs. De underwriter neemt meestal ook enige interesse in het aanbod met een bepaald aantal aandelen gekocht bij het aanbod en vervolgens wanneer bepaalde drempels worden gehaald.

Alomvattend zijn de mechanismen voor het verkrijgen van publieke equity gemakkelijk te begrijpen en gemakkelijk uit te voeren. Elk van de duizenden beursgenoteerde bedrijven heeft op een gegeven moment het IPO-proces doorlopen, waardoor investeerders de mogelijkheid hebben om aan deze investeringen deel te nemen. Naast het individueel verhandelen in de vorm van aandelen, wordt publiek eigen vermogen ook gebruikt in beleggingsfondsen, op de beurs verhandelde fondsen, 401 (k) s, IRA's en een verscheidenheid aan andere beleggingsinstrumenten. In het bijzonder zijn er ook verschillende fondsen die zich richten op beursintroducties in hun portefeuilles, en beursintroducties kunnen enkele van de beste winnaars van de markt zijn.

Speciale overwegingen

Geaccrediteerde beleggers die verschillende beleggingsopties verkennen, kunnen geïnteresseerd zijn in het volgen van het rendement van de private-equitymarkt versus de openbare markt. De toonaangevende Amerikaanse marktmeters kunnen een startpunt bieden via de Dow Jones Industrial Average, S&P 500-index en Nasdaq Composite-index. Om het rendement van de private equity-markt voor vergelijking te begrijpen, zullen beleggers een beetje dieper moeten graven, met maandelijkse of driemaandelijkse brancherapporten van bedrijven zoals Bain Capital, BCG en Private Equity Wire. Zoals bij alle beleggingen, kan het belangrijk zijn om inzicht te hebben in de afwegingen tussen risico en rendement en advies in te winnen bij een financieel adviseur.