Beveiliging
Securitisatie is de procedure waarbij een emittent een verhandelbaar financieel instrument ontwerpt door verschillende financiële activa samen te voegen of samen te voegen in één groep. De emittent verkoopt deze groep herverpakte activa vervolgens aan beleggers. Securitisatie biedt kansen voor beleggers en maakt kapitaal vrij voor originators, die beide de liquiditeit op de markt bevorderen.
In theorie kan elk financieel actief worden gesecuritiseerd, dat wil zeggen omgezet in een verhandelbaar, fungibel item van monetaire waarde. In wezen is dit wat alle effecten zijn.
Securitisatie vindt echter meestal plaats bij leningen en andere activa die vorderingen genereren, zoals verschillende soorten consumenten- of commerciële schulden. Het kan gaan om het samenvoegen van contractuele schulden, zoals autoleningen en creditcardschulden.
01:46Beveiliging
Hoe securitisatie werkt
Bij securitisatie verzamelt het bedrijf dat de activa beheert - de originator - de gegevens over de activa die het wil verwijderen uit de bijbehorende balansen. Als het bijvoorbeeld een bank was, zou het dit kunnen doen met verschillende hypotheken en persoonlijke leningen die het niet meer wil bedienen. Deze verzamelde groep activa wordt nu beschouwd als een referentieportefeuille. De initiator verkoopt de portefeuille vervolgens aan een emittent die verhandelbare effecten zal creëren. Gecreëerde effecten vertegenwoordigen een belang in de activa in de portefeuille. Beleggers kopen de gecreëerde effecten voor een gespecificeerd rendement.
Vaak is de referentieportefeuille - het nieuwe, gesecuritiseerde financiële instrument - verdeeld in verschillende secties, tranches genoemd. De tranches bestaan uit de individuele activa gegroepeerd op verschillende factoren, zoals het type leningen, hun vervaldatum, hun rentetarieven en het bedrag van de resterende hoofdsom. Als gevolg hiervan brengt elke tranche verschillende risiconiveaus met zich mee en bieden ze verschillende opbrengsten. Hogere niveaus van risico correleren met hogere rentevoeten, hoe minder gekwalificeerde leners van de onderliggende leningen in rekening worden gebracht, en hoe hoger het risico, hoe hoger het potentiële rendement.
Door hypotheek gedekte beveiliging (MBS) is een perfect voorbeeld van securitisatie. Na het combineren van hypotheken in één grote portefeuille, kan de emittent de pool in kleinere stukken verdelen op basis van het inherente risico van wanbetaling van elke hypotheek. Deze kleinere porties worden vervolgens verkocht aan beleggers, elk verpakt als een soort obligatie.
Door in te kopen op het effect, nemen beleggers effectief de positie van de kredietgever in. Door securitisatie kan de oorspronkelijke kredietgever of crediteur de bijbehorende activa uit zijn balans verwijderen. Met minder verplichtingen op hun balans kunnen ze aanvullende leningen afsluiten. Beleggers profiteren wanneer ze een rendement behalen op basis van de bijbehorende hoofdsom en rentebetalingen op de onderliggende leningen en verplichtingen door de debiteuren of leners.
Belangrijkste leerpunten
- Bij securitisatie bundelt of groepeert een initiator schuld in portefeuilles die hij aan emittenten verkoopt.
- Uitgevende instellingen creëren verhandelbare financiële instrumenten door verschillende financiële activa samen te voegen in tranches.
- Beleggers kopen gesecuritiseerde producten om winst te maken.
- Gesecuritiseerde instrumenten verschaffen beleggers goede inkomstenstromen.
- Producten met riskantere onderliggende activa betalen een hoger rendement.
Voordelen van securitisatie
Het proces van securitisatie creëert liquiditeit door particuliere beleggers aandelen te laten kopen in instrumenten die normaal niet voor hen beschikbaar zouden zijn. Met een MBS kan een belegger bijvoorbeeld delen van hypotheken kopen en regelmatig rendement ontvangen als rente en hoofdbetalingen. Zonder de securitisatie van hypotheken kunnen kleine beleggers het zich misschien niet veroorloven om zich in een grote hypotheekpool te kopen.
In tegenstelling tot sommige andere beleggingsinstrumenten worden veel op leningen gebaseerde effecten gedekt door materiële goederen. Als een schuldenaar de terugbetalingen van de lening op bijvoorbeeld zijn auto of zijn huis staakt, kan deze in beslag worden genomen en worden geliquideerd om degenen die een belang in de schuld hebben te compenseren.
Als de initiator schulden naar de gesecuritiseerde portefeuille verplaatst, vermindert dit ook het bedrag aan verplichtingen dat op hun balans wordt aangehouden. Met verminderde aansprakelijkheid kunnen ze dan aanvullende leningen afsluiten.
Pros
Verandert illiquide activa in liquide activa
Maakt kapitaal vrij voor de opdrachtgever
Biedt inkomsten voor beleggers
Laat kleine beleggers spelen
Cons
Investeerder neemt crediteurenrol op
Risico van wanbetaling op onderliggende leningen
Gebrek aan transparantie met betrekking tot activa
Vervroegde aflossing schaadt het rendement van de belegger
Nadelen om te overwegen
Hoewel de effecten terug zijn van materiële activa, is er natuurlijk geen garantie dat de activa hun waarde zullen behouden als een debiteur zijn betaling staakt. Securitisatie biedt crediteuren een mechanisme om hun bijbehorende risico te verlagen door de eigendomsverdeling van de schuldverplichtingen. Maar dat helpt niet veel als het gebrek van de leninghouders en weinig kan worden gerealiseerd door de verkoop van hun activa.
Verschillende effecten - en de tranches van deze effecten - kunnen verschillende risiconiveaus met zich meebrengen en de belegger verschillende opbrengsten bieden. Beleggers moeten ervoor zorgen dat ze de onderliggende schuld begrijpen van het product dat ze kopen.
Toch kan er een gebrek aan transparantie zijn over de onderliggende activa. MBS speelde een giftige en versnellende rol in de financiële crisis van 2007 tot 2009. Voorafgaand aan de crisis was de kwaliteit van de onderliggende leningen van de productsol verkeerd. Er was ook misleidende verpakking - in veel gevallen herverpakking - van schuld in verdere gesecuritiseerde producten. Er zijn sindsdien strengere voorschriften met betrekking tot deze effecten geïmplementeerd. Nog steeds - waarschuwing emptor - of pas op koper.
Een verder risico voor de belegger is dat de lener de schuld vervroegd kan afbetalen. In het geval van woninghypotheken, als de rentevoeten dalen, kunnen ze de schuld herfinancieren. Vervroegde aflossing vermindert het rendement dat de belegger ontvangt van rente op de onderliggende notes.
Voorbeeld uit de echte wereld van securitisatie
Charles Schwab biedt beleggers drie soorten door hypotheek gedekte effecten, die speciale producten worden genoemd. Alle hypotheken die aan deze producten ten grondslag liggen, worden gedekt door door de overheid gesponsorde ondernemingen (GSE's). Deze veilige ondersteuning maakt deze producten tot een van de betere kwaliteitsinstrumenten in hun soort. De MBS's omvatten die aangeboden door:
- Government National Mortgage Association (GNMA): de Amerikaanse overheid steunt obligaties gegarandeerd door Ginnie Mae. GNMA koopt, verpakt of verkoopt geen hypotheken, maar garandeert wel hun hoofd- en rentebetalingen.
- Federale Nationale Hypotheek Vereniging (FNMA): Fannie Mae koopt hypotheken van geldschieters, verpakt ze vervolgens in obligaties en verkoopt ze door aan beleggers. Deze obligaties worden uitsluitend gegarandeerd door Fannie Mae en zijn geen directe verplichtingen van de Amerikaanse overheid. FNMA-producten dragen kredietrisico.
- Federal Home Loan Mortgage Corporation (FHLMC): Freddie Mac koopt hypotheken van geldschieters, verpakt ze vervolgens in obligaties en verkoopt ze door aan beleggers. Deze obligaties worden uitsluitend gegarandeerd door Freddie Mac en zijn geen directe verplichtingen van de Amerikaanse overheid. FHLMC-producten dragen kredietrisico.